Filmy kobieca nagość, kawa, pociąg

Trevor Reznik (Christian Bale), prosty mechanik, cierpi na chroniczną bezsenność. Od roku nie przespał ani minuty. Totalne zmęczenie doprowadziło do wstrząsającego pogorszenia się jego stanu zdrowia, nie tylko fizycznego... Trevor czuje się coraz bardziej osaczony przez serię niewyjaśnionych i tragicznych wydarzeń. Wydaje się, że mają one coś wspólnego z nowym pracownikiem fabryki, groźnie wyglądającym Ivanem. Trevor popada w obsesję, w każdej chwili oczekuje czegoś złego. A może tajemniczy prześladowca nie jest tylko wytworem jego wyobraźni?

Groźny przestępca, Frank White (Christopher Walken), po długoletnim pobycie w więzieniu postanawia odzyskać wpływy. Buńczucznie zapowiada przejęcie kontroli nad całym handlem narkotykami w Nowym Jorku, grożąc usunięciem każdego, kto stanie mu na drodze. Wraz ze swym murzyńskim gangiem stopniowo eliminuje kolejnych przeciwników zręcznie wymykając się policji. Wspomagając finansowo podupadający szpital dziecięcy zjednuje sobie przychylność biedniejszej części społeczeństwa, a lokalna prasa bulwarowa kreuje go wręcz na bohatera. Na drodze do zdobycia pełni władzy staje jednak równie nieustępliwy detektyw Bishop.

Kiedy w 2004 roku umiera Inge, babcia Larsa Torviksa, ten zostaje spadkobiercą rodzinego gospodarstwa, w którym Inge przeżyła niemal całe swoje życie od 1920 roku. Fakt ten stawia go przed sporym dylematem, czy sprzedać posiadłość, czy pozostać przy rodzinnych włościach. W podjęciu odpowiedniej decyzji pomagają mu przywołane w pamięci opowieści Inge...

Nowela pierwsza, wprowadzająca w klimat filmu, rozgrywa się w skąpanej we mgle Ferrarze, rodzinnym mieście Antonionioego. Druga - zrealizowana w Portofino - opowiada o tajemniczej dziewczynie, która wyznaje: zabiłam własnego ojca. W noweli paryskiej spotykamy znany z poprzednich filmów reżysera świat "śmierci i uczuć", zimnego luksusu i rozpaczliwego poszukiwania miłości. W noweli czwartej Antonioni przekonuje: to samo serce może kochać Boga i mężczyzn.

Główny bohater Max, jest zaręczony z Muriel, siostrą swojego szefa. Liczy, że to małżeństwo otworzy mu drogę do kariery. Zbliża się ślub, ale wcześniej ma załatwić interesy w Japonii. W restauracji, gdzie spotkał się z kontrahentem, wydaje mu się nagle, że słyszy głos Lisy, początkującej aktorki, którą kiedyś kochał i która nagle zniknęła z jego życia. Sytuacja się powtarza, jednak tym razem pozostawia ślad: klucz do pokoju hotelowego. Max postanawia ją odnaleźć...

Tuż przed śmiercią malarz Jean-Baptiste Emmerich zapowiada, że "ci, którzy go kochają, wsiądą do pociągu". Następnie umiera. Do pociągu na cmentarz Limoges wsiadają wszyscy jego przyjaciele, ci prawdziwi i fałszywi, spadkobiercy z prawego i nieprawego łoża, bliższa i dalsza rodzina - niektóre rodziny spotykają się wyłącznie na pogrzebach.

"24 Hour Party People" to historia muzycznej sceny Manchesteru, od punka, do początku muzyki rave, widziana oczami Tony'ego Wilsona, dziennikarza, właściciela wytwórni płytowej Factory Records i klubu muzycznego Hacienda. Film opisuje jego związki z takimi zespołami jak Joy Division, czy Happy Mondays.

Wydawałoby się, że Chris Pratt jest prawdziwym dzieckiem szczęścia. Pochodzący z majętnej rodziny obiecujący sportowiec, gwiazda drużyny hokeja, ze śliczną dziewczyną u boku i wspaniałymi perspektywami na przyszłość. Jednak w ułamku sekundy traci to wszystko - w następstwie wypadku samochodowego doznaje obrażeń mózgu i częściowo traci pamięć. Po powrocie ze szpitala zamieszkuje ze swym przyjacielem, ociemniałym Lewisem. Udaje mu się zdobyć pracę nocnego sprzątacza w lokalnym oddziale banku. Pewnego dnia spotyka dawnego kumpla ze szkoły, Gary’ego, który pomaga mu ponownie uwierzyć w siebie, a nawet poznaje z pewną dziewczyną, striptizerką Luvlee. Wkrótce jednak okazuje się, że Gary szykuje wielki skok na bank, a ważnym elementem tego skoku ma być Pratt.