Filmy szpital, film niezależny, relacja matka-syn

Chrissy (Susan Lynch), młoda samotna matka mieszka w wieżowcu na przedmieściach Londynu, który jest celem wandali. Chrissy próbuje popełnić samobójstwo, aby uciec od nędznego życia. Ratuje ją Rob (Paul McGann), psycholog policyjny, ale on też cierpi z powodu niefortunnej przeszłości. Następnego dnia wraca do niej, a Chrissy zgadza się z nim wyjść. Wandale atakują budynek i podpalają go. Para i starszy mężczyzna, sąsiad Pat (Birdy Sweeney) utknęli w zniszczonej przez pożar windzie...

Oparta na faktach historia James’a Bulgera (pseudonim "Whitey"), brata senatora oraz najbardziej bezwzględnego i brutalnego przestępcy w historii południowego Bostonu, który został informatorem FBI, aby pozbyć się mafijnej rodziny, działającej na jego terenie.

C.S. Lewis to postać autentyczna, autor książek dla dzieci o tajemniczej krainie Narnii. Lewis wykłada, pisze książki, spotyka się z kolegami w miejscowym pubie i nie żąda od życia niczego więcej. Kiedy wyraża zgodę na spotkanie z wielbicielką swojej prozy, amerykańską poetką Joy Gresham, nie domyśla się, jak wielką niespodziankę szykuje dla niego los...

W Uzaku (ostatniej części tryptyku, na który składają się jeszcze Kasaba i Chmury w maju) miejscem spotkania bohaterów Ceylana jest Stambuł. Grana przez Emina Topraka postać młodego mężczyzny, który w poprzednich filmach marzył o ucieczce z prowincji, wreszcie decyduje się na porzucenie rodzinnego miasteczka. Zamierza znaleźć pracę na statku, wyruszyć w podróż, zacząć prawdziwe życie. Swoją przedłużającą się wizytą najpierw zaskakuje, a potem drażni wielkomiejskiego krewnego. Jest nim żyjący samotnie artysta (grany przez Muzaffera Özdemira), odcięty od azjatyckich korzeni. Jemu również przyjdzie rozliczyć się z własnym niespełnieniem. W Stambule pada śnieg. To rzadkie zjawisko. Stambulski śnieg jest gęsty i mokry, spada z nieba wielkimi płatkami na palmy i meczety. Bohater grany przez Topraka traci swój sen o mieście, traci złudzenia, nie udaje mu się bowiem niczego osiągnąć. Miasto go odrzuca. Jest zatopione w mglistej bieli niczym nieistniejąca nigdy Atlantyda. Jest też ruchliwe, wypełnione ludźmi, światłami, przedmiotami, które nie wiadomo do czego służą. Bohater nie znajduje w nim swojego miejsca, ani przestrzeni, która ułatwiłaby mu realizację marzeń. Ambiwalentna, milcząca relacja kuzynów uosabia istotę tureckości, melancholijne rozdarcie pomiędzy tradycją a współczesnością, nadzieją a rozpaczą. Film został poświęcony pamięci Emina Topraka, zmarłego śmiercią samobójczą w grudniu 2002 roku.

Letellier jest oficerem dochodzeniowym w mieście rządzonym przez strach. Ma za zadanie wyśledzić wykonującego obsceniczne telefony maniaka, który niedawno pozbawił życia swą pierwszą ofiarę. Jedynym tropem Letelliera jest telefoniczne wyznanie mężczyzny znanego jako Minos, który zapowiada moralną krucjatę przeciwko upadłym kobietom. Do Letelliera zgłasza się przerażona Helen, wspierana przez przyjaciela Pierre'a Valdecka. Letellier proponuje jej ochronę policyjną, jednak wkrótce potem Helen zostaje brutalnie zamordowana. Pośród potrzaskanych kawałków szkła Letellier znajduje ważną wskazówkę, sugerującą że przyjaciel Helen, Valdeck, to Minos we własnej osobie. Rozpoczyna się pościg.

Alma Schindler jest córką znanego malarza, Emila Schindlera. Młodej Almy nie pociąga jednak malarstwo, a komponowanie i doskonalenie swojej sztuki pianistycznej. Dziewczyna coraz szybciej zyskuje uznanie jednej z bardziej utalentowanych pianistek. Dzięki licznym protekcjom udaje jej się spotkać z jednym z najbardziej cenionych wiedeńskich kompozytorów, Gustavem Mahlerem. Oboje zakochują się w sobie i podejmują decyzję o małżeństwie, mimo że kompozytor jest o dwadzieścia lat starszy od dziewczyny i jest Żydem.