Filmy rozmowa telefoniczna, deszcz, oglądanie telewizji, relacja matka-syn, relacja mąż-żona

50-letni dr Stephen Fleming ma wszystko, co trzeba, aby być szczęśliwym - wspaniałą żonę Ingrid, dwoje udanych dzieci, wysokie stanowisko. Jest członkiem parlamentu. Ma zostać mianowany przez premiera ministrem. Na przyjęciu w ambasadzie poznaje Annę Barton, 20-letnią dziewczynę swego syna Martyna. Błysk w oczach Stephena i Anny oznacza, że od tej chwili ich życie zupełnie się zmieni. Świat dostojnego dżentelmena Fleminga legnie w gruzach. Fascynacja dziewczyną jest tak ogromna, że nie potrafi zapanować nad uczuciem. Anna nie chce jednak rezygnować z Martyna. Spotyka się z obydwoma mężczyznami.

Akcja filmu skupia się na wielkim potentacie przemysłu tytoniowego, który chcąc zwiększyć zyski swojej firmy zatrudnia Nicka Naylora, znakomicie znającego się na swoim fachu rzecznika prasowego. Naylor zrobi wszystko, aby zadowolić swojego pracodawcę, ale wciąż chce być nieskazitelny w oczach 12-letniego syna.

Jeffrey Wigand był głównym świadkiem w procesie wytoczonym przez stan Missisipi i 49 innych stanów siedmiu największym amerykańskim koncernom tytoniowym. Proces ten odbił się szerokim echem na całym świecie i kosztował amerykański przemysł tytoniowy 246 miliardów dolarów. Wigand pracował w dziale badań firmy Brown & Williamson i znał najpilniej strzeżone tajemnice amerykańskiego przemysłu tytoniowego. Jego zwierzchnicy nie przypuszczali, że nadejdzie dzień, w którym podzieli się on tymi tajemnicami z opinią publiczną.

Połowa lat sześćdziesiątych XX wieku. Amerykański projektant samochodów Carroll Shelby (Matt Damon) i nieustraszony brytyjski kierowca Ken Miles (Christian Bale) łączą siły, aby na zlecenie Ford Motor Company stworzyć rewolucyjny samochód wyścigowy. Bohaterowie walczą z prawami fizyki i własnymi ograniczeniami, aby rzucić wyzwanie słynnym samochodom Enzo Ferrari w 24-godzinnym wyścigu Le Mans we Francji w 1966 roku. Laureaci Nagrody Akademii – Matt Damon (Buntownik z wyboru) oraz Christian Bale (Mroczny Rycerz) – występują razem w filmie inspirowanym prawdziwymi wydarzeniami opowiadającym historię próby stworzenia przez Ford Motor Company najszybszego samochodu świata. Produkcja została wyróżniona dwoma Oscarami.

Obraz małego miasteczka, Empire Falls w stanie Maine, które ma swoją wielką historię. Główny bohater, 40-letni Miles Roby prowadzi tam najpopularniejszy bar o nazwie Empire Grill. Boryka się także z problemami rozwodowymi, utyskującym ojcem, prowokującym kłopoty młodszym bratem i nastoletnią córką.

W Uzaku (ostatniej części tryptyku, na który składają się jeszcze Kasaba i Chmury w maju) miejscem spotkania bohaterów Ceylana jest Stambuł. Grana przez Emina Topraka postać młodego mężczyzny, który w poprzednich filmach marzył o ucieczce z prowincji, wreszcie decyduje się na porzucenie rodzinnego miasteczka. Zamierza znaleźć pracę na statku, wyruszyć w podróż, zacząć prawdziwe życie. Swoją przedłużającą się wizytą najpierw zaskakuje, a potem drażni wielkomiejskiego krewnego. Jest nim żyjący samotnie artysta (grany przez Muzaffera Özdemira), odcięty od azjatyckich korzeni. Jemu również przyjdzie rozliczyć się z własnym niespełnieniem. W Stambule pada śnieg. To rzadkie zjawisko. Stambulski śnieg jest gęsty i mokry, spada z nieba wielkimi płatkami na palmy i meczety. Bohater grany przez Topraka traci swój sen o mieście, traci złudzenia, nie udaje mu się bowiem niczego osiągnąć. Miasto go odrzuca. Jest zatopione w mglistej bieli niczym nieistniejąca nigdy Atlantyda. Jest też ruchliwe, wypełnione ludźmi, światłami, przedmiotami, które nie wiadomo do czego służą. Bohater nie znajduje w nim swojego miejsca, ani przestrzeni, która ułatwiłaby mu realizację marzeń. Ambiwalentna, milcząca relacja kuzynów uosabia istotę tureckości, melancholijne rozdarcie pomiędzy tradycją a współczesnością, nadzieją a rozpaczą. Film został poświęcony pamięci Emina Topraka, zmarłego śmiercią samobójczą w grudniu 2002 roku.

Tuż przed śmiercią malarz Jean-Baptiste Emmerich zapowiada, że "ci, którzy go kochają, wsiądą do pociągu". Następnie umiera. Do pociągu na cmentarz Limoges wsiadają wszyscy jego przyjaciele, ci prawdziwi i fałszywi, spadkobiercy z prawego i nieprawego łoża, bliższa i dalsza rodzina - niektóre rodziny spotykają się wyłącznie na pogrzebach.

Co może przydarzyć się chłopcu, który uratuje życie kotu? Jakie będzie jego zdumienie, kiedy odkryje, że kot może spełnić jego życzenia? Nie jest to zwykły kot dachowy… Tysiąc lat temu był egipskim kapłanem bogini Basta, na którego rzucono klątwę za obrazę bóstwa. Odradzał się wiele razy jako kot i spełniał siedem życzeń każdemu, kto uratował jego życie. Czy mały chłopiec będzie wiedział jak skorzystać z tej niezwykłej okazji? Czy będzie w stanie uwolnić swojego nowego przyjaciela od klątwy?

Debiut reżyserski Gary’ego Oldmana to próba rozliczenia się z demonami swojego dzieciństwa. Zbiorowym bohaterem filmu jest instytucja rodziny. Nic doustnie ukazuje upadek tej instytucji. Sadystyczny Ray (Ray Winstone) i młody Billy (Charlie Creed-Miles) są uzależnieni od alkoholu, narkotyków, a przede wszystkim od rodzinnej przeszłości, która była naznaczona brakiem uczuć, brutalnością i zagubieniem. Mężczyźni nie zauważają, że poprzez swoje zachowanie niszczą nie tylko siebie, ale także ludzi, których kochają.