Filmy nagość, homoseksualizm, narkotyk, bar, męska nagość

Legendarny przestępca. Dumny homoseksualista i dragqueen. Zabójca i mistrz capoeiry. Kochający ojciec siedmiorga adoptowanych dzieci. Czarny jak heban, muskularny, w jedwabnej koszuli i obcisłych spodniach, z brzytwą w kieszeni. Madame Satã. Urodził się w rodzinie wyzwolonych niewolników w przymierającej głodem północnej Brazylii. Matka sprzedała go, gdy miał 7 lat. Wolność odnalazł na ulicach Lapy, najgorszej dzielnicy Rio de Janeiro.

Cindy Campbell i grupa jej przyjaciół muszą stawić czoła duchowi małego chłopca oraz powstrzymać inwazję kosmitów.

Bezrobotny trzydziestolatek Hlynur nadal mieszka z matką, a dni spędza na piciu, oglądaniu filmów pornograficznych i surfowaniu po sieci. Na święta Bożego Narodzenia do ich domu wprowadza się nauczycielka flamenco jego matki, Lola. Podczas nieobecności matki Hlynur odkrywa, że Lola jest lesbijką, a jednak Nowy Rok spędza z nią w łóżku. Wkrótce dociera do niego, że Lola dzieli z matką nie tylko dom. Ostatecznie, Hlynur będzie musiał znaleźć swoje miejsce w tej układance i wyzbyć się nieco egoizmu.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".

Tuż przed śmiercią malarz Jean-Baptiste Emmerich zapowiada, że "ci, którzy go kochają, wsiądą do pociągu". Następnie umiera. Do pociągu na cmentarz Limoges wsiadają wszyscy jego przyjaciele, ci prawdziwi i fałszywi, spadkobiercy z prawego i nieprawego łoża, bliższa i dalsza rodzina - niektóre rodziny spotykają się wyłącznie na pogrzebach.

Pięć lat temu Xavier, William, Wendy, Martine i Isabelle spędzili razem lato w Barcelonie. Po długiej przerwie mają okazję spotkać się znowu.

Bohaterami filmu jest mieszkająca w Londynie para - Matt i jego amerykańska partnerka Lisa. Ich związek przedstawiony zostaje z perspektywy czasu. Ponad połowę filmu stanowią graficzne sceny sypialnianych igraszek.