Filmy miłość, profesor, nagość, fotografia

Laureat NGRODY PUBLICZNOŚCI na 20 Warszawskim Międzynarodowym Festiwalu Filmowym. Film KONTROLERZY to niezwykła, po części baśniowa opowieść, której akcja toczy się głęboko pod ziemią. To historia dziwnego młodzieńca, Bulcsú i jego towarzyszy: pracowników metra, rywalizujących ze sobą kontrolerów, Roadrunnera, Shadowa oraz szefów podziemnego przedsiębiorstwa. To film o wyścigach po podziemnych torach, a także ... o miłości i zaczynaniu życia od nowa. W KONTROLERACH zobaczycie najbardziej komiczne sytuacje, jakie mogą spotkać pasażerów w kontakcie z dobrze wszystkim znanymi "kanarami".

Dionizy Złotopolski (Henryk Machalica) mieszka w Złotopolicach wraz z synem Markiem (Kazimierz Kaczor), niezależnym senatorem, najczęściej zresztą przebywającym w Warszawie, i jego żoną Barbarą (Anna Nehrebecka), którzy mają dwóch dorosłych synów. Starszy Waldemar (Andrzej Nejman) jest gospodarzem i prowadzi gospodarstwo. Nie ma szczęścia w miłości i wciąż szuka kandydatki na żonę. Okazuje się, ze znalezienie partnerki, która zgodziłaby się wraz z nim zamieszkać na wsi jest trudne. Młodszy syn – Kacper Złotopolski (Andrzej Piaseczny) to czarna owca w rodzinie. Rzucił szkołę i postanowił rozpocząć karierę muzyka. Druga linia rodu – Gabrielowie mieszkają w Warszawie. Wywodzą się od bliźniaczej siostry Dionizego, Eleonory (Alina Janowska). Jej syn – Wiesław (Paweł Wawrzecki) jest komendantem posterunku policji na Dworcu Centralnym, a jego żona Marta (Ewa Ziętek) prowadzi luksusową kawiarnię. Mają razem syna – Tomka (Piotr Szwedes), który ku rozpaczy rodziców rzucił studia medyczne i rozpoczął karierę akwizytora – jego zdaniem w ten sposób najszybciej dorobi się dużych pieniędzy. Starszy syn Mirek (Radosław Elis) i jego żona Weronika (Agnieszka Sitek) oczekują narodzin pierwszego dziecka. Córka Wiesława z pierwszego małżeństwa, Agata (Paulina Młynarska), pracuje w agencji pośredniczącej w sprzedaży nieruchomości.

Smutny obraz ukazujący dwa zaprzyjaźnione małżeństwa, dla których słowo miłość nie wiadomo kiedy zniknęło z codziennego słownika.

O Paulinie i Juliet, mimo tego, że bardzo różnią się charakterami, można powiedzieć, że dobrały się w korcu maku. Paulina jest trochę skrytą, ale inteligentną dziewczyną. Natomiast Juliet posiada wiele cech, których koleżanka jej zazdrości: cięty język, lotny umysł i całkowity brak oporów przy wypowiadaniu na głos swoich opinii. Być może właśnie owo przeciwieństwo charakterów sprawiło, że zostały przyjaciółkami. Teraz umocnić ich uczucia może odkryta nieoczekiwanie pasja pisania. Paulina i Juliet postanawiają pisać powieści. Stwarzają własną, bajkową rzeczywistość, którą nazywają Czwartym Światem. Przyjaciółki zagłębiają się coraz bardziej w ten wyimaginowany świat, tracąc powoli kontakt z rzeczywistością. Ta jednak nie pozwoli o sobie zapomnieć. Ich przyjaźń zostanie wystawiona na ciężką próbę, gdy okaże się, że gruźlica, z którą od jakiegoś czasu usiłowała walczyć Juliet, rozwinęła się tak bardzo, że dziewczyna musi leczyć się w sanatorium.

Tuż przed śmiercią malarz Jean-Baptiste Emmerich zapowiada, że "ci, którzy go kochają, wsiądą do pociągu". Następnie umiera. Do pociągu na cmentarz Limoges wsiadają wszyscy jego przyjaciele, ci prawdziwi i fałszywi, spadkobiercy z prawego i nieprawego łoża, bliższa i dalsza rodzina - niektóre rodziny spotykają się wyłącznie na pogrzebach.

Tomasz (Daniel Day-Lewis) jest czeskim lekarzem i znanym podrywaczem stroniącym od polityki. Jednak obie te cechy zostają poddane próbie. Oto bohater zakochuje się w Teresie (Juliette Binoche), jednak nie potrafi być jej wierny. Staje się uczestnikiem wydarzeń "praskiej wiosny" 1968 roku i mimowolnym "wrogiem ludu"...