Ostatnie dni negocjacji porozumień sierpniowych w Stoczni Gdańskiej w 1980 roku. Od początkowych 3 postulatów, z przywróceniem do pracy Anny Walentynowicz żądania robotników rozrosły się do 21 postulatów, obejmujących kwestie socjalne, związkowe i obywatelskie. Kamera rejestruje przebieg rozmów o wielkiej historycznej wadze. Przy stole w Sali BHP po jednej stronie prezydium Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego z Lechem Wałęsą na czele, a po drugiej – komisja rządowa pod przewodnictwem wicepremiera Mieczysława Jagielskiego. Obie strony wykazują wolę porozumienia, ale zarazem ujawniają niepokój związany z tym, na ile trwałe i respektowane będą ich ustalenia poza stocznią. Filmowcy nagrywają też wypowiedzi robotników, z których jasno wynika, że nie dążą do obalenia ustroju, wprost przeciwnie. Oczekują, że Polska Rzeczpospolita Ludowa z przodującą rolą klasy robotniczej wreszcie uszanuje ich podmiotowość jako tych, którzy wypracowują dobro narodowe i dopuści samorząd robotniczy do kierowania zakładami pracy. Chwile wypoczynku są krótkie, modlitwy i msze pomagają strajkującym zachować cierpliwość i morale. Film zrealizowali dokumentaliści z Wytwórni Filmów Dokumentalnych w Warszawie. Do stoczni wprowadził ich
Bohdan Kosiński, reżyser wykluczony z oficjalnego zezwolenia Ministerstwa Kultury i Sztuki na te nagrania.