Filmy Irak

Baran (Korkmaz Arslan), niezależny kurdyjski bohater wojenny, jest teraz szeryfem w Erbil. Już nie czuje się przydatny w tym społeczeństwie, teraz jest spokój, myśli o rzuceniu służby. Przy granicy Iranu, Turcji i Iraku jest bezprawne terytorium, centrum nielegalnego handlu narkotykami, lekami i alkoholem. Baran po przybyciu tu do małej miejscowości musi walczyć z Agą Azzim, władcą absolutnym okolicy. Spotyka Govend (Golshifteh Farahani), młodą nauczycielkę odrzuconą przez mieszkańców wsi.

Tragedia Iraku ujęta w ramy opowieści o obładowanej materiałami wybuchowymi kobiecie, która ma zamiar wysadzić się w samym sercu odbudowanego po latach dworca centralnego w Bagdadzie. Jest rok 2006. Sara, bo tak kobiecie na imię, chce stać się krwawym przesłaniem dla wszystkich Amerykanów i ludzi Zachodu, którzy zniszczyli jej kraj, jednak zakończenie życia swego oraz dziesiątek postronnych osób nie przychodzi jej tak łatwo, jak myślała. Na swojej drodze napotyka natrętnego kobieciarza, kobietę w sukni ślubnej, a nawet porzucone małe dziecko. Czy zdecyduje się dokonać dzieła zniszczenia i nacisnąć spust?

Jeśli Rojin nie zda egzaminu wstępnego na uniwersytet, ojciec zmusi ją do małżeństwa. Jej starsza siostra postanawia za wszelką cenę jej pomóc.

W całym Iraku trwa „dzień losowania”, kiedy szkoły wybierają uczniów do zaszczytu przyniesienia przedmiotów na obowiązkowe lokalne obchody urodzin prezydenta Saddama Husseina. Dziewięcioletnia Lamia mieszka na historycznych bagnach ze swoją pełną werwy babcią, Bibi. Przed szkołą Bibi uczy Lamię sprytnych sztuczek, aby uniknąć wyboru do tortu prezydenta. Jednak gdy Musa, autorytatywny nauczyciel, woła Lamię po imieniu, aby wykonać najtrudniejsze zadanie — tort urodzinowy — nie ma innego wyboru, jak tylko się zgodzić. Odmowa może oznaczać uwięzienie, a nawet śmierć.

Na ulicach Bagdadu, Chum-Chum, dziewięcioletni chłopiec z cukrzycą i marzeniami, wierzy, że Tygrys kryje w sobie bramę do Irkalli, podziemnego świata, w którym może ożywić swoich utraconych rodziców. Gdy jego przyjaciel Moody zostaje wciągnięty w spisek milicji, Chum-Chum musi wybrać między mitem a prawdą.

Film opowiada o Mamo - "kurdyjskim Mozarcie", który po upadku Saddama Husseina jedzie na koncert do irackiego Kurdystanu. Jego utopijna wizja "muzyki wolności" wydaje się bliska spełnienia. Dopełnieniem koncertu ma być kobiecy śpiew, który od czasu rewolucji islamskiej jest zakazany w Iranie, lecz stanowi nieodłączny element tradycyjnej muzyki Kurdów. Również muzyka Mamo skomponowana jest tak, że jej istotę stanowi kobiecy głos. Dlatego Mamo zamierza wziąć ze sobą w tę podróż śpiewaczkę i "przemycić" ją przez granicę irańsko-iracką, która przecina w pół jego ojczyznę... Podróży towarzyszy zła przepowiednia w związku ze zbliżającą się pełnią księżyca. Mamo nie zważa jednak na ostrzeżenia i złe wróżby, nic nie jest w stanie zmusić go do zmiany planów.

Dramat Bahmana Ghobadiego był pierwszym filmem wyprodukowanym w Iraku po upadku reżimu Saddama Husajna. Jego akcja rozgrywa się na pograniczu iracko-tureckim zamieszkałym przez społeczność kurdyjską. Stany Zjednoczone wypowiedziały wojnę Irakowi, Kurdowie czekają więc na wyzwolenie spod irackiego reżimu. Są wśród nich dzieci: sieroty, którym przewodzi Kak Satellite. Pod jego kierownictwem dzieci z narażeniem życia oczyszczają okolicę z min lądowych. Satellite zna kilka słów po angielsku i ma opinię światowca. Tylko on w okolicy umie montować anteny satelitarne, dzięki którym mieszkańcy mogą dowiedzieć się, jak przebiega wojna. Autorytet Satellite'a zostaje zagrożony, kiedy do wioski przybywa tajemnicze rodzeństwo: piękna Agrin i jej niepełnosprawny brat Henkov. Chłopiec zdaje się posiadać dar jasnowidzenia.

W 2003 roku, 3 tygodnie przed upadkiem Saddama Husseina, Ahmed, 12-letni kurdyjski chłopak, podróżuje z babcią przez pustynie północnego Iraku. Szukają ojca chłopaka zaginionego w czasie Wojny w Zatoce. Spotykają wiele rożnych osób, których zachowanie potrafi ich zaskoczyć, a sama podróż zmieni Ahmeda na zawsze.

Irak, 2004. Sheelan, młoda lekarka kurdyjskiego pochodzenia, wraz z rodzicami zbiegła do Szwecji, ale po upadku Saddama Husajna wraca do Iraku. Pragnie odszukać wujka, z którym rodzina straciła kontakt przeszło dwadzieścia lat wcześniej. Na miejscu Sheelan dowiaduje się, że wujek doznał udaru i stracił zdolność mowy. Kuzyn informuje kobietę, że chciałby zabrać ojca z powrotem do irańskiego Kurdystanu, gdzie stary człowiek mógłby dożyć końca swych dni. Sheelan nie potrafi przekonać mężczyzn, żeby udali się z nią do Szwecji, więc postanawia wyruszyć wraz z nimi w podróż do ziemi ojców. Droga do Iranu okaże się jednak długa, trudna i zawiła.

W rozklekotanej ciężarówce Mam Baldar przemierza góry Kurdystanu, aby przekazać wiadomości nagrane przez ocalałych ludzi dla ich bliskich. Wielu adresatów nie żyje. Mam często przybywa do opustoszałych wiosek i wyludnionych dolin, aby odnaleźć jedynie ślady niedawnej masakry. Pewnego dnia Baldar otrzymuje od dowódcy lokalnych partyzantów zlecenie nagrania pierwszego płaczu jego dziecka, które niebawem ma przyjść na świat (dowódca nie może być obecny przy porodzie). Posłaniec udaje się do wskazanej wioski, gdzie dowiaduje się jednak, że kobiety i dzieci zostały ewakuowane do odległej doliny. Mam Baldar po raz kolejny wyrusza w podróż, mijając po drodze irackie ciężarówki pełne żołnierzy.