Filmy miłość, ból, relacja matka-syn, strach, relacja mąż-żona

Solaris – planeta, która materializuje obraz tych, z kim nie jesteśmy w stanie się rozstać w swoich myślach, uczuciach, życzeniach, bez względu na to, jakiego rodzaju są to uczucia: czy to miłość, żal, czy poczucie winy. Solaris nie więzi, ale i nie wypuszcza swoich gości, wciela jedynie w życie to, z czym nigdy nie będzie się w stanie rozstać. W dużej mierze film stanowi połączenie fantastyki z rozmyślaniami o kosmosie, Ziemi, człowieku, sumieniu, życiu, śmierci i odpowiedzialności przed przyszłością.

Chris Kelvin jest psychologiem, który ma zbadać przyczyny zagadkowych zachowań niewielkiej grupy naukowców na pokładzie stacji kosmicznej orbitującej wokół tajemniczej, niezbadanej planety Solaris. Wszystko wskazuje na to, że Solaris wywiera niezwykły wpływ na ludzi, oferując szansę zmiany przeszłości, a jednocześnie wywołując u nich objawy niebezpiecznej paranoi.

Historia skupia się na Pi Patelu, nad wiek rozwiniętym synu pracownika zoo, którego rodzina decyduje się na przeprowadzkę z Indii do Kanady. Udaje im się załapać na frachtowiec, ale niestety, podczas podróży, statek się rozbija. Pi, jako jedyny ocalały człowiek, dryfuje po Pacyfiku w jednej łodzi ratunkowej razem z zebrą, hieną, orangutanem oraz tygrysem bengalskim. Wszyscy walczą o przetrwanie.

Emerytowany podoficer postanawia wyjaśnić okoliczności zaginięcia swego syna. Nie przypuszcza jak będzie to trudne i bolesne.

Dionizy Złotopolski (Henryk Machalica) mieszka w Złotopolicach wraz z synem Markiem (Kazimierz Kaczor), niezależnym senatorem, najczęściej zresztą przebywającym w Warszawie, i jego żoną Barbarą (Anna Nehrebecka), którzy mają dwóch dorosłych synów. Starszy Waldemar (Andrzej Nejman) jest gospodarzem i prowadzi gospodarstwo. Nie ma szczęścia w miłości i wciąż szuka kandydatki na żonę. Okazuje się, ze znalezienie partnerki, która zgodziłaby się wraz z nim zamieszkać na wsi jest trudne. Młodszy syn – Kacper Złotopolski (Andrzej Piaseczny) to czarna owca w rodzinie. Rzucił szkołę i postanowił rozpocząć karierę muzyka. Druga linia rodu – Gabrielowie mieszkają w Warszawie. Wywodzą się od bliźniaczej siostry Dionizego, Eleonory (Alina Janowska). Jej syn – Wiesław (Paweł Wawrzecki) jest komendantem posterunku policji na Dworcu Centralnym, a jego żona Marta (Ewa Ziętek) prowadzi luksusową kawiarnię. Mają razem syna – Tomka (Piotr Szwedes), który ku rozpaczy rodziców rzucił studia medyczne i rozpoczął karierę akwizytora – jego zdaniem w ten sposób najszybciej dorobi się dużych pieniędzy. Starszy syn Mirek (Radosław Elis) i jego żona Weronika (Agnieszka Sitek) oczekują narodzin pierwszego dziecka. Córka Wiesława z pierwszego małżeństwa, Agata (Paulina Młynarska), pracuje w agencji pośredniczącej w sprzedaży nieruchomości.

Wykładowca z montrealskiego uniwersytetu, 50-letni Remy, dowiaduje się, że jest nieuleczalnie chory na raka. Była żona Louise poczuwa się do opieki. Namawia ich syna, Sebastiena, mieszkającego na stałe w Londynie, aby przyjechał i odwiedził ojca. Sebastien robi wszystko, aby uratować ojca. Niestety, jest to niemożliwe.

W XIX-wiecznej Francji, romantyczna córka dziedzica wsi Emma (Isabelle Huppert) poślubia lekarza Charlesa Bovary (Jean-François Balmer). Aby uniknąć nudy, rzuca się w romanse z uprzejmym, lokalnym ziemianinem Rodolphem Boulanger (Christophe Malavoy) i studentem prawa Léonem Dupuis (Lucas Belvaux), wpadając w rujnujące długi. Ta wersja filmu uważnie śledzi powieść Flauberta i obejmuje większość znanych scen, takich jak: wesela, targi rolnicze i operę w Rouen.

Uratowany przez Darka kot nie jest zwykłym dachowcem. To zwierzę, które ma niezwykłą moc spełniania życzeń. Wdzięczny za uratowanie mu życia, kot obiecuje spełnić siedem życzeń chłopca. W poprzednim wcieleniu Radamenes przebywał w egipskiej świątyni. Każdy, kto zatrzymał na kocie wzrok, był zobowiązany do służenia władcy - faraonowi. Podekscytowany chłopiec pragnie, by także w odpowiedzi na jego spojrzenia dorośli spełniali życzenia. Później pojawiają się kolejne prośby...

Tuż przed śmiercią malarz Jean-Baptiste Emmerich zapowiada, że "ci, którzy go kochają, wsiądą do pociągu". Następnie umiera. Do pociągu na cmentarz Limoges wsiadają wszyscy jego przyjaciele, ci prawdziwi i fałszywi, spadkobiercy z prawego i nieprawego łoża, bliższa i dalsza rodzina - niektóre rodziny spotykają się wyłącznie na pogrzebach.

Młody ksiądz, mający przed sobą marne perspektywy, gdyż jest poważnie chory, przybywa do małego miasteczka, by objąć urząd proboszcza w skromnej parafii. Chce pomagać okolicznym mieszkańcom, niosąc im Słowo Boże. Szybko orientuję się jednak, iż parafianie nie darzą go zbytnią sympatią, nie za bardzo chcą się u niego spowiadać, ani nie mają do niego należytego szacunku. Ksiądz jest załamany takim obrotem sprawy. Dopiero rozmowy z przyjacielem, wikarym z sąsiedniego miasta, oraz zapisywane w osobistym dzienniku przemyślenia, dają mu siłę do działania...