Filmy pocałunek, kawiarnia, palenie papierosa

Błyskotliwa, romantyczna i zarazem niebezpieczna historia miłosna o przypadkowych spotkaniach, niespodziewanych i gwałtownych namiętnościach, pociągu i zwykłych zdradach. Bliżej, stanowiący adaptację nagrodzonej sztuki teatralnej Patricka Marbera, jest historią czwórki nieznajomych, których losy przypadkowo splatają się ze sobą.

Nastolatka z pomocą przyjaciół walczy z wampirami, demonami i innymi piekielnymi stworzeniami.

Film składa się z trzech opowieści, które łączy miejsce akcji - ubogi Arcade Hotel w Memphis, Tennessee. Zjawiają sie tu: podróżująca po Stanach i cierpiąca na bezsenność Włoszka, bezrobotny mężczyzna, usiłujący po przypadkowym zabójstwie barmana skryć się przed policją oraz para młodych Japończyków, fanatycznych wielbicieli Carla Perkinsa i Elvisa Presleya, pielgrzymująca do rodzinnego miasta ich idoli.

Jeden z pierwszych filmów francuskiej Nowej Fali, utrzymany w modnej wówczas konwencji kina noir. Louis Malle scenariusz napisał na podstawie powieści Noela Calefa, a muzykę skomponował sam Miles Davis. Ten znakomity thriller kryminalny opowiada o sile miłości i zbrodni do której ona doprowadza. Julien (Maurice Ronet) wraz ze swoją kochanką Florence (Jeanne Moreau) planują zbrodnię doskonałą, a ofiarą ma być przemysłowiec Simon Carala (Jean Wall), pracodawca Juliena i jednocześnie mąż Florence. Ale nawet zaplanowana w najdrobniejszych szczegółach (i równie precyzyjnie zrealizowana) zbrodnia ma swój słaby punkt. Otóż tego, że zabraknie prądu akurat kiedy morderca będzie w windzie nie mógłby nikt przewidzieć. Winda ta staje się dla Juliena więzieniem, czy pozostanie mu tylko oczekiwać na aresztowanie?

Sarah Huttinger (Jennifer Aniston) jest w kropce. Dopiero co przyjęła oświadczyny swojego chłopaka Jeffa (Mark Ruffalo), gdy o swych planach małżeńskich poinformowała ją jej młodsza siostra Annie (Mena Suvari). Dziewczyna, w przeciwieństwie do Sary, nie zastanawia się nad słusznością decyzji i przystępuje do zorganizowania ślubu i wesela. Dla starszej siostry oznacza to konieczność spotkania się z rodziną, w której nigdy nie czuła się zbyt dobrze. Cieszy ją jednak możliwość spotkania z babką Katharine (Shirley MacLaine) - jedyną osobą z rodziny, w której towarzystwie młoda kobieta czuje się swobodnie. Podczas jednej z rozmów babcia wspomina, że Sarah nie jest pierwszą osobą w ich rodzinie obawiającą się małżeństwa. 30 lat wcześniej jej matka uciekła sprzed ołtarza w towarzystwie pewnego młodzieńca. Niedługo po tym zdarzeniu, w księgarniach pojawiła się powieść Charlesa Webba Absolwent. Sarah zaczyna podejrzewać, że losy jej rodziny mogły zainspirować Charlesa Webba do napisania książki. Wyrusza w podróż do San Francisco by spotkać się z Beau Burroughsem (Kevin Costner) - dawnym kolegą matki mogącym być, jak podejrzewa, tajemniczym młodzieńcem, z którym jej matka uciekła 30 lat temu sprzed ołtarza.

To historia Lolity Cassard, dwudziestolatki, która jest wściekła na cały świat, ponieważ nie wygląda jak dziewczyny z pism kolorowych, ani jak jej szczupła macocha. Tak strasznie chciałaby być piękna, przynajmniej w oczach swego ojca; pragnie skłonić go, żeby w ogóle chociaż na nią spojrzał. Jest to również historia mężczyzny, Etienne'a Cassarda, który nie za bardzo ogląda się na innych, ponieważ zbyt wiele czasu zajmuje mu przyglądanie się sobie - czuje, że się starzeje, wie także, co to znaczy być niekochanym, a obecną pozycję musiał sobie wywalczyć.[...] To historia ludzi, którzy wiedzą doskonale, co zrobiliby na czyimś miejscu, ale niezbyt dobrze radzą sobie na własnym.

Po śmierci męża doktor Helen (Patricia Clarkson) zamieszkuje na opuszczonej wyspie. Pewnego razu po październikowej burzy morze wyrzuca na brzeg rozbitka z raną po postrzale. Kobieta przyjmuje przybysza pod swój dach. Nie wie, że nieznajomy odmieni całe jej życie.

Suzanne, imienniczka bohaterki filmu Za naszą miłość Maurice'a Pialata, którego plakat wisi w jej pokoju, jest szesnastolatką mieszkającą w Paryżu. Wydaje się bardziej dojrzała od swoich rówieśników, nieco zagubiona i przede wszystkim znudzona licealnym życiem – nie pociąga jej ani plotkowanie z koleżankami, ani picie piwa na imprezach. Pewnego dnia poznaje starszego od siebie mężczyznę, który zaczyna ją fascynować i szybko staje się odskocznią od nastoletniego świata. Oboje bohaterów zdaje się wiele dzielić, ale niewątpliwie łączy jedno: rodzaj romantycznego ennui, poczucie nieobecności i egzystencjalnego zawieszenia. Szesnaście mgnień wiosny to niepozbawiona melancholii opowieść o pierwszej miłości, dojrzewaniu i nastoletnich niepokojach. Eleganckie kadry rozsadza jednocześnie smutek i młodzieńcza energia, którą wspaniale oddaje Suzanne Lindon – reżyserka i jednocześnie odtwórczyni głównej roli.

Akcja filmu dzieje się w latach 60. i 70. ubiegłego wieku w Irlandii. Bohaterem opowieści jest Patrick "Kitten" Brady, młody chłopak z irlandzkiej prowincji, który ucieka do Londynu gdzie zamierza zrobić karierę w barach dla transwestytów.

Maj 1946 roku. Po dziewięciu latach internowania, Antonin Artaud (Sami Frey), aktor, artysta, pisarz, ostatecznie opuszcza azyl psychiatryczny, by powrócić do Paryża do swojej rodziny. Jacques Prevel (Marc Barbé), młody poeta, podąża za Artaudem w wędrówce między domem zdrowia Ivry'ego i Saint Germain-des-Prés, jednocześnie dążąc do tego samego co on: poezji, narkotyków i absolutów. Prevel staje się uczniem i towarzyszem jego geniuszu, którego kroniki obserwują aż do jego śmierci, dwa lata później. W tym powojennym Paryżu, gdzie poznaje nędzę i cierpienie, Prevel dzieli swoje życie między dwie kobiety, Rolande (Valérie Jeannet) i Jany (Julie Jézéquel), jednocześnie przywiązując się do Antonina, którego był synem, przyjacielem.