Filmy samotność, spanie

Fern (Frances McDormand), po gospodarczym upadku robotniczego miasteczka w Nevadzie, pakuje swojego vana i wyrusza w drogę, odkrywając życie poza ramami konwencjonalnego społeczeństwa jako współczesna nomadka. "Nomadland" przedstawia historię Lindy May, Swankie i Boba Wellsa - prawdziwych nomadów, którzy stają się mentorami i towarzyszami Fern podczas jej podróży po rozległym amerykańskim Zachodzie.

Nastolatka z pomocą przyjaciół walczy z wampirami, demonami i innymi piekielnymi stworzeniami.

Emerytowany podoficer postanawia wyjaśnić okoliczności zaginięcia swego syna. Nie przypuszcza jak będzie to trudne i bolesne.

Japonia w niedalekiej przyszłości. Kraj jest gospodarczą ruiną, rząd coraz częściej musi korzystać z pomocy wojska, żeby łagodzić społeczne niezadowolenie. Młodzi ludzie przestają kultywować wielowiekowe tradycje, zaczynają coraz głośniej buntować się przeciwko utrzymywaniu starzejącego się społeczeństwa. Aby uciszyć wszelkie głosy sprzeciwu, rządzący wymyślili całkiem skuteczny "program naprawczy". Co roku jedna z klas maturalnych, wybierana ze wszystkich japońskich szkół, jest przewożona na niewielką wyspę, gdzie w ciągu 72 godzin mają walczyć ze sobą do momentu aż zostanie jedna, żywa osoba. Ktoś taki zostaje zwycięzcą rządowego programu o nazwie "Battle Royal"...

Trevor Rzeźnik nie zmrużył oka od roku. Zmęczenie znacznie pogarsza jego stan zdrowia. Gdy w warsztacie pojawia się nowy pracownik Ivan, Rzeźnik zaczyna czuć się przez niego obserwowany. Wkrótce nieświadomie doprowadza do wypadku, w którym jeden z kolegów traci rękę. Robotnicy żądają, by odszedł z pracy, co wywołuje u Trevora rosnące poczucie osaczenia. Co gorsza, ktoś w jego mieszkaniu zostawia zaszyfrowane wiadomości, a wszyscy zdają się być przekonani, że tajemniczy Ivan nigdy nie istniał. Czy to wszystko zmowa by doprowadzić Trevora do szaleństwa? A może to zmęczenie odebrało mu rozsądek?

Walter Black (Mel Gibson), posiadacz fabryki produkującej zabawki, od dawna znajduje się na krawędzi załamania nerwowego. Nie pomagają ani leki przeciwdepresyjne, ani konsultacje u lekarzy i psychoanalityków, ani wyspecjalizowana literatura, ani alkohol. Biznes jest w upadku, rodzina na granicy rozpadu, zagrożona reputacja. By nie niszczyć życia innym, Wolter przenosi się do hotelu, ale tam nie może sobie poradzić z samotnością. W rozpaczy postanawia skończyć z życiem, lecz od fatalnego kroku zatrzymuje go… zabawka.

Viridiana to młoda dziewczyna, która przed złożeniem ślubów zakonnych odwiedza na prowincji swojego wuja, Don Jaimego. Mężczyzna mieszka samotnie po śmierci żony. Dziewczyna tak bardzo przypomina mu zmarłą małżonkę, że postanawia jej się oświadczyć i zmusić do ślubu. Viridiana odrzuca zaloty wuja, który z rozpaczy popełnia samobójstwo. Ta dramatyczna sytuacja zmienia plany dziewczyny, która swoje dalsze życie chce poświęcić działalności charytatywnej i zamienia majątek wuja w przytułek dla bezdomnych.

Joleen (Charlize Theron) pragnie, aby każdy napotkany mężczyzna mówił, że ją kocha. Niczego nie planuje, nie dba o przyszłość – żyje głównie przeszłością. A wraz z nią jej 11-letnia córka Tara (AnnaSophia Robb). Zmuszone przez los do opuszczenia domu przenoszą się do brata Joleen – Jamesa (Nick Stahl), który bez wahania przygarnia je pod swoje skrzydła. Jednak Joleen nie może długo usiedzieć w miejscu – ucieka z przypadkowo poznanym mężczyzną, zostawiając Tarę pod opieką Jamesa. Ten, widząc cierpienie siostrzenicy, stara się zrobić wszystko, co w jego mocy, aby uszczęśliwić dziewczynkę. Postanawia zmienić swoje dotychczasowe życie, stając się dla Tary ojcem, którego nigdy nie miała.

Pierwsza część monumentalnego dzieła Ilji Chrżanowskiego jest wprowadzeniem w skonstruowany z niebywałym rozmachem świat DAU. Wstrząsająca, transowa, chwytająca bohaterów i widzów w pułapki długich ujęć Natasza opowiada o samotnej kierowniczce kantyny w zamkniętym mieście-instytucie. Rzecz rozgrywa się w przeciągu kilku dni w 1952 roku, a Chrżanowski czyni nas świadkami dramatycznego uwikłania tytułowej bohaterki. Kamera (kręcono na taśmie 35 mm!) jest jak szpicel niespuszczający oka z Nataszy, kiedy ta wydaje obiady, flirtuje, prowadzi pijackie rozmowy, uprawia seks czy też pijana szarpie się z młodą pomocnicą. Nieświadoma, że jej banalne marzenia o miłości i drobne oszustwa w pracy stanowią pożywkę dla bezwzględnej totalitarnej władzy. DAU odsłania skrupulatnie jej mechanizmy. Na potrzeby filmu na terenie nieczynnego kompleksu wodnego w Charkowie zostało wybudowane miasto-instytut, w którym twórcy zamknęli na wiele miesięcy ochotników: naturszczyków i aktorów. Całość zaś rozrosła się w radykalny, kontrowersyjny eksperyment z pogranicza kina, sztuk wizualnych, psychodramy i nauk społecznych.

Współczesny Berlin. Mieszka tutaj samotna matka Sanna (Luise Heyer) z dwoma synkami: 10-letnim Jackiem (Ivo Pietzcker) i 6-letnim Manuelem (Georg Arms). Matka kompletnie niedojrzała, zaniedbuje dzieci. Pewnego dnia matka znika. Nad wiek dojrzały, pomysłowy i wytrwały Jack próbuje ją szukać po całym mieście.