Filmy relacja mężczyzna-kobieta, przyjęcie, marzenie

Młoda piosenkarka pracuje jako elf w gwiazdkowej wiosce i odnajduje własny świąteczny prezent. Czy próżna macocha i wredne przyrodnie siostry zdołają go jej odebrać?

Sympatyczna, ale nieco nieokrzesana Frania Maj (Agnieszka Dygant) zostaje nianią trójki dzieci bogatego i popularnego producenta seriali telewizyjnych, Maksymiliana Skalskiego (Tomasz Kot).

Perypetie policjantów pracujących na 13 posterunku. Są oni niezdarni i pechowi.

Serial ukazuje codzienne życie policjantów z warszawskiego Wydziału Zabójstw. Codziennie muszą dokonywać bardzo trudnych, życiowych wyborów. Niestety wiele spraw przenoszą z pracy do domu, co bardzo niekorzystnie wpływa na ich stosunki domowe. Niektórzy nie wytrzymują presji i popadają w alkoholizm lub narkotyki.

Karierowicz z Pułtuska marzy tylko o jednym – o władzy. Pewnego dnia dostaje nominację na „eksponowane stanowisko” w stolicy. Ma być gospodarzem domu w jednym z bloków na Ursynowie. Mieszkańców zniechęca do siebie już podczas przeprowadzki, która obfituje w niespodzianki i konflikty. Okazuje się, że operator dźwigu Zbigniew Kotek i lekarz Zygmunt Kołek otrzymali przydział na to samo mieszkanie. Jedynym wyjściem jest przedzielenie lokalu na pół. Ubecy mają założyć podsłuch u opozycjonisty prof. Dąb-Rozwadowskiego, ale pluskwa trafia do innego lokatora. Tajniacy podsłuchują nauczycielkę flirtującą z zapalonym myśliwym, docentem Furmanem. Ten opowiada jej o wyczynach na polowaniu. Nic dziwnego, że UB uznaje profesora za groźnego terrorystę. Najbardziej niezadowolonym z przydziału M jest weteran praskich podwórek, wielbiciel wódki i gołębi, Józef Balcerek. Robi wszystko, by pozostać wśród kumpli. Ale i jego opór zostaje złamany przez władzę. Gospodarz domu z finezją zatruwa życie lokatorom. Wydaje zarządzenia, orzeka w kwestiach spornych, nie waha się inwigilować życia sąsiadów. W końcu mieszkańcy tworzą tajną opozycję i zaczynają bojkotować rządy Anioła.

Młoda dziewczyna w przebraniu mężczyzny zatrudnia się jako kierowca w Miejskim Przedsiębiorstwie Taksówkowym. Tylko w ten sposób otrzymuje taksówkę i ze swoim zmiennikiem jeździ po Warszawie. Obserwacja życia zza szyb „taryfy” wygląda czasem śmiesznie, czasem groteskowo, a niekiedy tragikomicznie.

Barbara Patrycka (Sonia Bohosiewicz) jest 40-letnią rozwódką, która mieszka wraz ze swoją studiującą córką w Warszawie. Nie ma pracy, gdyż ją wyrzucono z redakcji, gdzie pisała o wszystkim i o niczym, a jej książka, delikatnie mówiąc, nie cieszy się popularnością. Za sprawą swojej koleżanki zaczyna pracować w magazynie dla kobiet, gdzie musi pisać o seksie. Z miejsca jej pierwszy artykuł odnosi sukces, co się odbija na życiu prywatnym Basi.

Brendan Frye, jest nie lubiany wśród rówieśników. Jedyna bliska mu osoba, Emily, opuszcza go mając dość kłótni. Wkrótce Brendan otrzymuje od byłej dziewczyny telefon z prośbą pomocy. Na drugi dzień znajduje ją martwą. Chłopak za wszelką cenę chce znaleźć sprawce zbrodni.

Benjamin "Bugsy" Siegel (Warren Beatty) był legendarnym gangsterem, który pod maską ujmującego uroku osobistego i nieskazitelnej elegancji skrywał wybuchowy temperament. Virginia Hill (Annette Bening) była początkującą aktoreczką o olśniewającej urodzie, ciętym języku i burzliwej przeszłości. Połączył ich namiętny romans-oboje uwielbiali seks, ryzyko i niebezpieczne życie, rzucili więc wyzwanie bossom przestępczego półświatka, by w samym środku pustyni zbudować miasto swoich marzeń: Las Vegas. Przynoszący znakomite kreacje Bena Kingsleya, Harveya Keitela i Joe'ego Mantegna film wyróżniono 10 nominacjami do Oscara.

Nisha jest aktorką, która gra w sztuce reżyserowanej przez swojego chłopaka Rahula. Jedyny problem to to, że Rahul nie ma czasu ani na nią, ani by znaleść czas na romans. Kiedy Nisha jest chora i nie może przychodzić na próby przez kolejne tygodnie, ma nadzieje, że wszystko sie zmieni po jej powrocie. Jest pewna, że Rahul będzie za nią bardzo tęsknił i poświęci jej więcej uwagi. Tak się jednak nie stało. Okazuje się, że Rahul zatrudnił inną aktorkę Pooja, która zastąpiła ją. Cała ekipa teatru twierdzi, że nie tęsknił za nią.