Filmy śmierć bliskiego krewnego, lekarz, relacja matka-syn, relacja matka-córka, relacja brat-siostra

Świat bez końca jest kontynuacją popularnego serialu Filary Ziemi. Historia rozgrywa się w tym samym miejscu 200 lat później, w momencie, gdy Anglia zostaje uwikłana w mającą trwać ponad wiek wojnę z Francją. Obie produkcje są adaptacjami powieści jednego z najpoczytniejszych pisarzy naszych czasów Kena Folletta.

Na czele wielopokoleniowej rodziny Lubiczów stoją dziadkowie, Maria i Władysław. Pani Maria prowadzi aptekę w swoim domu na warszawskiej Sadybie. Pomaga jej córka Elżbieta. Druga córka, Dorota, jest zakonnicą. Starszy syn, Paweł, ceniony chirurg pracuje w szpitalu, a popołudniami dorabia w spółdzielni lekarskiej. Młodszy, Ryszard, jest hydraulikiem. Wraz z żoną Grażyną na próżno marzy o upragnionym dziecku. Wszystkie dzieci i wnuczęta często odwiedzają gościnne mieszkanie dziadków. Na krótko przed siedemdziesiątymi urodzinami seniorki rodowego klanu w domu Lubiczów pojawia się także ich jeszcze jedna córka Monika, od lat skłócona z rodzicami. Czyżby happy end? Nie, już pierwszy odcinek filmu zapowiada wielkie kłopoty.

Czeskie Brno, jest rok 1943, trwa okupacja niemiecka. W miejskim szpitalu pracuje młoda pielęgniarka Eliska. Pewnej nocy przywieziono do szpitala poważnie rannego chłopa Joza, z odległej, przygranicznej wsi Żelary. Pacjent musi mieć koniecznie przeprowadzoną transfuzję krwi, tej samej grupy co Eliska. Dziewczyna bez wahania ratuje mu życie, tworząc swoistą więź krwi. W szpitalu zawiązany jest ruch oporu, do którego należy także Eliska. Gestapowcy wpadają na ich trop, więc dziewczyna musi szukać bezpiecznego schronienia. Pomoc oferuje jej Joza zabierając ją do swojego drewnianego domku w górach. Mając fałszywe dokumenty tożsamości, Eliska nazywa się teraz Hana, z dnia na dzień staje się góralką...

Czasy II wojny światowej. Ojciec 8-letniego chłopca o imieniu Bruno jest niemieckim żołnierzem, który otrzymał awans. Jego rodzina przeprowadza się do nowego domu położonego blisko obozu pracy, w którym Bruno spotyka Szmula - rówieśnika o żydowskim pochodzeniu. Chłopców zaczyna łączyć przyjaźń.

Autorski serial Polsatu, którego akcja rozgrywa się współcześnie w luksusowym, warszawskim hotelu. Codzienne perypetie osobiste i zawodowe pracowników i gości są pretekstem, aby pokazać życie hotelu od zaplecza. Główną bohaterką jest studentka malarstwa Natalia Lipska (Laura Samojłowicz), która z dnia na dzień zostaje właścicielką tytułowego hotelu. Jego menedżerką jest wieloletnia kochanka ojca Natalii - Iwona (Magdalena Cielecka). Miedzy obiema paniami dochodzi do licznych spięć – różnią się bowiem charakterami, a w przeszłości nigdy nie były sobie bliskie. Teraz muszą grać w jednej drużynie, co nie jest dla nich łatwe.

Jest rok 1752. Joshua i Naomi Collins, wraz z synkiem Barnabasem, opuszczają Liverpool w Anglii, aby rozpocząć nowe życie w Ameryce. Ucieczka za ocean to jednak za mało, aby uwolnić się od tajemniczej klątwy ciążącej na rodzinie. Mija dwadzieścia lat. Barnabas (w tej roli Johnny Depp) ma cały świat u swych stóp — a przynajmniej miasteczko Collinsport w stanie Maine. Ten bogaty i potężny pan dworu Collinwood jest niepoprawnym kobieciarzem… do momentu, gdy popełnia niewybaczalny błąd, łamiąc serce Angelique Bouchard (granej przez Evę Green). Angelique, wiedźma w każdym sensie tego słowa, skazuje Barnabasa na los gorszy od śmierci — zamienia go w wampira i grzebie żywcem. Dwa wieki później Barnabas zostaje przypadkowo uwolniony z grobowca. Po wyjściu na zmieniony nie do poznania świat roku 1972 powraca na dwór Collinwood, gdzie okazuje się, że ta niegdyś świetna posiadłość popadła w ruinę. Nędzne pozostałości rodu Collinsów mają się niewiele lepiej; każdy z członków rodziny ukrywa przed światem własne mroczne tajemnice. Głowa rodziny, Elizabeth Collins Stoddard (Michelle Pfeiffer), zatrudniła Dr Julię Hoffman (w tej roli Helena Bonham Carter), psychiatrę, aby zamieszkała z rodziną i pomogła rozwiązać dręczące ją problemy.

Trzech braci ucieka przed policją. Wracają do domu swojej matki, by się schronić, bo jeden z nich jest ranny. Ku ich zdziwieniu w domu mieszkają nowi właściciele, którzy właśnie imprezują z zaproszonymi gośćmi. Stają się oni zakładnikami bezwzględnych oprawców, na których czele stoi despotyczna matka.

Niewielka ziemska posiadłość gdzieś na Nizinie Padańskiej, stary zagracony dom, a w nim niezwykła rodzina: ślepa matka i jej czworo dzieci - córka (Giulia) oraz trzech synów, z których jeden (Leone) jest upośledzony umysłowo, drugi (Alessandro) cierpi na epilepsję i tylko najstarszy (Augusto) jest dostatecznie normalny i przedsiębiorczy, żeby utrzymać całą rodzinę, prowadząc interesy w pobliskim miasteczku. Pod pozorami normalnego rodzinnego życia (rytuał wspólnych posiłków poprzedzonych modlitwą, wyprawy na cmentarz, gdzie znajduje się grób ojca) kłębią się wrogie instynkty, podłość i nienawiść, wybuchając od czasu do czasu gwałtownymi scenami. Ich prawdziwy sens nie dochodzi tylko do świadomości matki, potulnej bardziej z głupoty, niż dobroci. W głowie Alessandra rodzi się zbrodniczy plan "uzdrowienia" rodziny przez wyeliminowanie tych jej członków, którzy są jedynie ciężarem.

W 1971 Arthur i Annie Pope wysadzili laboratorium, które zajmowało się produkcją napalmu. Od tamtego wydarzenia są poszukiwani przez FBI. Małżeństwo wraz z dwójką dzieci wciąż zmienia nazwisko i miejsce zamieszkania. Jednak pewnego dnia ich starszy syn Dannyn poznaje dziewczynę, w której się zakocha...