Filmy repatriacja

Julia (Sylwia Lipka) po wielu latach mieszkania z rodzicami w USA przeprowadza się do Polski. Rówieśnicy z nowej szkoły nie akceptują dziewczyny i nadają jej miano Misfit.

Rafa jest hiszpańskim nastolatkiem. Trzyma się ze swoimi kumplami, którym daleko jeszcze do dorosłości. Dla zabawy dokuczają arabskim imigrantom i próbują udowadniać swoją męskość na pierwszych randkach z dziewczynami. Podczas treningów piłki wodnej Rafa spotyka przystojnego chłopaka z Maroka, Ibrahima. Próbuje zwrócić jego uwagę, ale Ibrahim ma swoje problemy. Jego status w Hiszpanii nie jest uregulowany i w każdej chwili może zostać deportowany. Rafa za wszelką cenę chce mu pomóc, chociaż nie wie jeszcze, co to może oznaczać.

Bohaterowie filmu, taksówkarz i dyrygent chóru dziecięcego, mają jednego ojca lecz różne matki. Matka dyrygenta jest Żydówką. Jej syn chce wyjechać do krewnych w Izraelu, ale w rezultacie przypadkowego zdarzenia trafia tam jego brat, który staje się w ten sposób emigrantem mimo woli. A powrót okazuje się trudny.

W latach 1955–59 trwała repatriacja ludności polskiej z terenów ZSRR. Kamera towarzyszy repatriantom od przejścia granicznego w Terespolu, przez punkty repatriacyjne, aż do docelowych miast na Ziemiach Odzyskanych. Dni są pełne nadziei, a noce podszyte niepokojem.

Film opowiada o polskich repatriantach z Uzbekistanu, rodzinie Baltinów. Pomimo tego, że od kilku lat mieszkają w Katowicach, nadal czują się Rosjanami, ale mającymi polskie korzenie. Następuje jednak u nich mentalna przemiana, co można zobaczyć ma vblogu prowadzonym przez Swietłanę, w którym to repatriantka przekazuje swoje patriotyczne uczucia związane z życiowym marzeniem życia w ojczyźnie.