Filmy przyjaźń, samobójstwo, chaos

Pośrodku morza na platformie, położonej na starym polu minowym, mieszka bardzo nieszczęśliwy starzec, szalony naukowiec. Przyczyną jego smutku jest brak snów. Zdesperowany porywa dzieci z okolicznego portu, a następnie przenika do ich świadomości w celu zdobycia ich marzeń. Na ratunek małym więźniom przybywa uroczy siłacz One.

Adriana żyje sama, ale nie samotnie. Przeciwnie, życie towarzyskie i znajomości - zwłaszcza z mężczyznami - są najważniejszą częścią jej egzystencji. Pracuje, a raczej ma zawsze jakieś zajęcie nieźle płatne, nie wymagające wiele więcej ponad urodę, młodość, obycie i potoczną inteligencję. Może więc to być zajęcie manicurzystki, modelki, cover-girl lub statystowanie w filmie. Zarobki wystarczają Adrianie na opłacenie niewielkiego, ale nowoczesnego mieszkania, mały samochód i modną garderobę na każdą okazję. A to najważniejsze, bo życie Adriany upływa właśnie od okazji do okazji. Jej życie "właściwe" to spotkania, przyjęcia, wizyty w lokalach, wycieczki do kina lub na weekend za miasto. Partnerzy zmieniają się często i bywają różni.

W piątą rocznicę śmierci 15 osób w domu strachów ekipa filmowa przybywa do miasteczka, by spotkać się z ocalałą dziewczyną i wyjaśnić mroczną tajemnicę wydarzeń sprzed kilku lat.

Los Angeles, dwa ostatnie dni 1999 r. Miasto pogrążone w chaosie i rozkładzie. Ulice są patrolowane przez zbuntowane oddziały policji, a bezpiecznie podróżować można jedynie w opancerzonych samochodach. Lenny Nero, były gliniarz, handluje teraz najbardziej chodliwym towarem w mieście: clipami z zapisem ludzkich myśli - wszystkim tym, co czuli i myśleli w ciągu 30 minut nagrania dokonywanego bezpośrednio z ich mózgów. Dawna przyjaciółka, Mace Mason, agentka ochrony i kierowca, zgadza się, choć nie bezinteresownie, pomóc Lenny′emu w poszukiwaniach ukochanej, którą ściga też dwóch niebezpiecznych gliniarzy: Steckler i Engelman. Wszystkie postacie spotykają się na gigantycznym przyjęciu sylwestrowym, choć żadna z nich nie przyszła tam dla zabawy.

Akcja obejmuje okres od zimy 1957 do końca 1960, cofając się w retrospekcji do wypadków 1954 roku. Dały one początek narodowowyzwoleńczej walce ludu algierskiego. Opis ogranicza się do miasta Algier, a właściwie do jego arabskiej dzielnicy Kazby.

Bruno jest nauczycielem, którego żona nie zaspokaja seksualnie, przez co spędza on swoje życie na męczącej go masturbacji. Jego przyrodni brat Michael jest biologiem, lecz odchodzi z pracy z powodu psychicznego wycieńczenia. Pewnego dnia ich ścieżki przecinają się. Film pokazuje jak dużym elementem życia człowieka jest zaspokojenie seksualne, którego brak może bardzo negatywnie wpłynąć na ludzką psychikę.

21-letni Paul (Jean-Pierre Léaud) poszukuje pracy i wypowiada się przeciwko wojnie w Wietnamie. Jest zakochany w Madeleine (Chantal Goya), młodej piosenkarce, która jest bardziej zainteresowana swoim sukcesem w tej dziedzinie, niż sentymentem do jej adoratora. Paul w końcu znalazł pracę w instytucie badawczym, gdzie jest odpowiedzialny za badania społeczne. Mieszka teraz tymczasowo z dwoma koleżankami.