Filmy miłość, łza, relacja rodzinna, płacz, relacja ojciec-syn, fotografia

Billy Eliot to 11-latek wychowany w górniczej rodzinie, gdzie prym wiodą surowy ojciec i brat. By wskrzesić w dorastającym chłopcu wzorzec męskości, ojciec zaprowadza go na trening boksu. Jednak Billy nie pała pasją do tego sportu. Przez przypadek trafia na lekcję tańca klasycznego, gdzie okazuję się, że ma wielki talent. Zaczyna naukę baletu pod czujnym okiem niespełnionej primadonny, pani Wilkinson, która marzy, by Billy został tancerzem Królewskiej Akademii Tańca. Czy mu się to uda i jak zareaguje ojciec, gdy dowie się, że jego syn rękawicę bokserską zamienił na atłasowe baletki?

April Burns Holmes - rodzinna czarna owca - zaprasza swoją konserwatywną rodzinę, mieszkającą na przedmieściach Pensylwanii, na uroczysty obiad z okazji Święta Dziękczynienia, do małego apartamentu w Nowym Jorku, który dzieli ze swym chłopakiem Bobbym. Okazuje się, że przygotowania nie są wcale takie proste, zwłaszcza, gdy dziewczyna odkrywa, że jej kuchenka nie działa. Jako że rodzina jest już w drodze, April zmuszona jest wzbić się na szczyty uprzejmości i prosić o pomoc swoich ekscentrycznych sąsiadów. A wszystko w celu zorganizowania przyjęcia doskonałego, które zapadnie wszystkim na długo w pamięci... Wizyta u April to ciekawy, nie pozbawiony głębi film o życiu, skomplikowanych relacjach rodzinnych i uczuciach.

Film opowiada historię dwóch małżeństw: Terry (Laura Dern) i Jacka (Mark Ruffalo) oraz Edith (Naomi Watts) i Hanka (Peter Krause). Z pozoru normalne pary, przeżywają kryzys. Terry i Jack to znudzone sobą małżeństwo, Edith i Hank są dla siebie jak obcy ludzie. Prawdziwe problemy rozpoczynają się, gdy Edith zaczyna romansować z Jackiem. Obydwoje nie mają pojęcia, jak ta decyzja zmieni ich życie. Pozostają w ukryciu, lecz sprawy zaczynają wymykać się spod kontroli...

Dokument opowiadający o zajadłej rywalizacji i niezwykłych osobowościach graczy w rugby. Szczególnych graczy: zawodnicy są sparaliżowani, poruszają się na wózkach inwalidzkich. Po wypadkach samochodowych, bójkach na pięści, postrzałach, niefortunnych skokach do wody czy w wyniku ciężkich chorób...

Trzeci film wyreżyserowany przez Federico Felliniego obrazuje historię pięciu przyjaciół, zbliżających się już do progu 30 lat. Żyją oni niezobowiązującym, "dziecięcym" życiem, wymigując się od poważnych obowiązków oraz pracy, od których preferują szwędanie się po nocach i grę w bilard. Wszystko zaczyna się jednak komplikować, kiedy Fausto (Franco Fabrizi) się żeni, a od Alberto (Alberto Sordi) odchodzi siostra zostawiając jego i matkę niemal bez środków do życia. Przyjaciele zdają sobie sprawę, że trzeba znaleźć pracę i zmierzyć się z "dorosłym" życiem. Nie okaże się to jednak proste.

Tuż przed śmiercią malarz Jean-Baptiste Emmerich zapowiada, że "ci, którzy go kochają, wsiądą do pociągu". Następnie umiera. Do pociągu na cmentarz Limoges wsiadają wszyscy jego przyjaciele, ci prawdziwi i fałszywi, spadkobiercy z prawego i nieprawego łoża, bliższa i dalsza rodzina - niektóre rodziny spotykają się wyłącznie na pogrzebach.

W 1933 roku, w okresie wielkiego kryzysu amerykańskiego, baronowa przemysłu piwnego organizuje w Winnipeg konkurs na najsmutniejszą muzykę. Muzycy ze wszystkich stron świata przybywają by powalczyć o główną nagrodę, którą jest 25,000$.

Jako mali chłopcy, Amir i Hassan byli najlepszymi przyjaciółmi. Wszystko zmieniło się za sprawą jednego dramatycznego zdarzenia, które ich rozdzieliło. Lata później Amir odkrywa co naprawdę liczy się w życiu i naprawiając popełnione błędy trafia na ślad dawnego kompana i szansę odkupienia.

Film pokazuje upór, zdecydowanie i pomysłowość małego chłopca, który popełnił błąd i z całych sił stara się go naprawić. Musi także uważać, aby zgubienie butów siostry nie wyszło na jaw. Rodzice chłopca są biedni, mają trójkę dzieci i ledwo wiążą koniec z końcem - nieprzewidywany wydatek nie wchodzi w grę. Chłopiec postanawia zająć trzecie miejsce w międzyszkolnych biegach, aby wygrać buty. Los płata mu figla i Ali wygrywa bieg.

Po śmierci męża, Rosaria Parondi z czterema synami - Simone, Rocco, Ciro i najmniejszym Lucą - wyrusza do Mediolanu. Jeszcze za życia ojca wyjechał tam najstarszy syn - Vincenzo, i on teraz musi się zatroszczyć o przyszłość reszty rodziny. Vincenzo zdobywa tanie lokum dla rodziny, ale utrzymać wszystkich nie jest w stanie. Pierwszy zarobek, który trafia się braciom, to uprzątanie śniegu, oglądanego przez nich po raz pierwszy w życiu. Wkrótce Simone angażuje się jako bokser. Talent bokserski ma też Rocco, ale nie lubi walki. Próbuje pracować w farbiarni, lecz wkrótce zostaje wzięty do wojska. On jeden wie, że Simone ma już na sumieniu kradzież.