Biograficzny 1966

Po wygnaniu z zakonu Rasputin postanawia udać się do Petersburga, by korzystać z uciech jakie to miasto może mu zaoferować. Wykorzystując swoje nieprzeciętne zdolności hipnotyzuje jedną z dwórek carycy, by ta pomogła mu dostać się na dwór. Okazja nadarza się, gdy młody carewicz ulega wypadkowi. Zyskawszy władzę i pozycję Rasputin zaczyna wieść wygodne życie, coraz bardziej manipulując carycą. Nie wszystkim się to jednak podoba i wkrótce przeciw szarlatanowi zawiązuje się spisek.

W 1576 roku Domenico Theotokopoulos (Mel Ferrer) przybywa z Włoch do Toledo w Hiszpanii. Jako malarz zdobywa uznanie i sławę. Przyjmuje pseudonim El Greco. Artysta chce się ożenić z Jeronimą (Rosanna Schiaffino), córką arystokraty, który nie zezwala na to małżeństwo. Po różnych intrygach, oskarżony o czary, zostaje skazany przez Inkwizycję i uwięziony.

Akcja serialu rozgrywa się w latach 1891-1906. Maria Skłodowska przyjeżdża z rodzinnej Polski do Paryża studiować na Sorbonie. Poznawszy Piotra Curie - po pewnych wahaniach - decyduje się go poślubić. Pomimo wrogości władz uczelni para pracuje z absolutnym poświęceniem badając zjawisko promieniowania. Eksperymenty przeprowadzają w niewielkim magazynie, który wcześniej służył studentom do sekcje zwłok. Ich wyniki przynoszą im Nagrodę Nobla.

Życie św. Franciszka z Asyżu opowiedziane z punktu widzenia ugrupowań politycznie radykalnych lat sześćdziesiątych XX wieku.

Świat Brunona Schulza, pisarza i grafika z przedwojennego Drohobycza, zaklęty w jego grafikach z lat 30., a po latach ożywiony środkami filmowymi: animacją, kolażem, zdjęciami żywej akcji. Podstawę stanowiły rysunki Schulza przedstawiające mieszkańców rodzinnego miasteczka, jego uliczki, zaułki, postaci fantastyczne, autoportrety oraz kobiece akty. Grafiki Schulza prezentuje wyniosła kobieta o miodowych włosach (w tej roli Ewa Frykowska, modelka Domu Mody Telimena), ta sama gra rolę obiektu erotycznej fascynacji bohatera.

Rosa Gattorno pochodzi z zamożnej rodziny. Mając 21 lat wychodzi za mąż i przenosi się z mężem do Marsylii. Z tego związku ma troje dzieci. Po pięciu latach małżeństwa zostaje wdową i powraca do Genui. Opieka nad dwójką pozostałych przy życiu dzieci nie przeszkadza jej w intensywnym poświęceniu się modlitwie i dziełom charytatywnym. Zostaje zainspirowana do założenia nowego instytutu - zgromadzenia córek św. Anny. Jego celem jest wychowanie sierot, asystowanie przy chorych i starszych oraz edukacja biednych dzieci.