Filmy Estonia

Aby naprawić swój związek, Anna (Mirtel Pohla) i Juhan (Priit Võigemast) wyjeżdżają do szklanej willi nad morzem, wynajętej im przez świetnie sytuowanych znajomych. Na miejscu bohaterowie są świadkami wypadku na skalistym wybrzeżu. Udzielają pomocy i schronienia rannej kobiecie oraz jej mężowi. Szybko okazuje się, że obie pary mają ze sobą zaskakująco wiele wspólnego. Goście sądzą, że dom należy do Anny i Juhana, a oni nie wyprowadzają ich z błędu. Wchodzą w nowe role. Rozpoczyna się destrukcyjna gra...

Poruszająca historia nastolatka uciekającego z matką i rodzeństwem z ogarniętego wojną Afganistanu do Europy. To także intymna opowieść o dorastaniu i odkrywaniu swojej seksualności. W życiu Aminą dominuje poczucie straty i to na wielu poziomach. Bohater musiał brutalnie wkroczyć w dorosłość i przez ponad 20 lat tłumił w sobie traumatyczne doświadczenia. Dziś, jako niespełna czterdziestolatek, odnosi sukcesy nauce jako naukowiec i planuje ślub ze swoim długoletnim partnerem.

Zrezygnowany, zrzędliwy Jon przemierza zardzewiałym samochodem Islandię z zamiarem spełnienia ostatniego życzenia matki. W dziwacznej podróży, w której spotka więcej osób niż przez ostatnie lata, towarzyszy mu pies, a na tylnym siedzeniu ciało niedawno zmarłej matki. Tylko czy Jon będzie potrafił sięgnąć po swoje, do tej pory marnowane, życie?

Ania Morozowa, wychowanka domu dziecka, kończy z wyróżnieniem studia i podejmuje pracę na uczelni. Dima, kolega z domu dziecka, trudni się dilerką narkotyków, a z Ani zrobił nieświadomą niczego paserkę. Sytuacja robi się groźna, kiedy dziewczyną zaczyna interesować się milicja. Ani udaje się wprawdzie wymknąć z jej rąk, ale musi ukrywać się i zacząć żyć z dnia na dzień. Tak trafia do schroniska dla bezdomnych. Tutaj poznaje trzynastolatkę Krystynę, która pomaga jej w ucieczce. Ale coś za coś. Krystyna chce się dostać do babci w Kazachstanie, a w takiej podróży przez całą Rosję może jej pomóc tylko Ania. Dziewczyna nie ma ochoty na szaloną eskapadę i próbuje pozbyć się nastolatki. Okoliczności sprawiają jednak, że wciąż do siebie wracają i chcąc nie chcąc kontynuują podróż.

Podczas wypadu nad tytułowe jezioro Bodom dochodzi do krwawej masakry.

Granica ZSRR-Chiny, 1973. Rafael pełni służbę wartowniczą w armii, gdy granica zostaje zaatakowana przez latających chińskich wojowników kung-fu. Absolutnie zafascynowany długowłosymi chińskimi hipisami, ubranymi na czarno asami kung-fu, latającymi wokół i grającymi zakazaną muzykę Black Sabbath z przenośnego radia, Rafael doznaje olśnienia, że on też chce zostać wojownikiem kung-fu. Wiara prowadzi go do prawosławnego klasztoru, gdzie odziani na czarno mnisi odbywają szkolenie. Ale jego droga do osiągnięcia wymaganej wszechpotężnej mocy pokory jest długa, kręta i pełna niesamowitych przygód.

Tytułowa Kertu mieszka wraz z rodzicami w niewielkiej estońskiej wsi. Na pierwszy rzut oka widać, że nie pasuje do swojego otoczenia. Nie ma przyjaciół i z nikim nie rozmawia. Jej wycofanie i nieśmiałość spotykają się z drwiną mieszkańców i agresją ojca, który przypisuje jej chorobę psychiczną. Kertu pogłębia swoje nieprzystosowanie w lokalnej społeczności i wydaje się żyć we własnym świecie. Mimo 30 lat ma aparycję i delikatność dziecka, a rodzice traktują ją tak, jakby nigdy nie dorosła. Dziewczyna jest listonoszką i pewnego dnia doręcza kartkę pocztową chłopakowi, który wpadł jej w oko. Jest to wiersz – wyznanie miłosne, które dla niego napisała. Jej wybrankiem jest lokalny zawadiaka, Villu, za którym ciągnie się opinia kobieciarza i pijaka. Czy dziewczyna widzi w mężczyźnie coś, czego nikt inny nie dostrzega?

Poruszająca produkcja wojenna przedstawiająca skomplikowane losy estońskich żołnierzy u schyłku drugiej wojny światowej. „1944” Elmo Nuganena to oficjalny kandydat Estonii do Oscara® w 2016 roku w kategorii Najlepszy Film Nieanglojęzyczny. 1944 rok. Estońscy żołnierze walczą na granicy z Rosją. Część z nich została wcielona do Armii Czerwonej, część do Waffen SS. Za sprawą reżysera Elmo Nuganena powracamy do wstrząsających wydarzeń sprzed ponad 70 lat, poznając nadzieje, ambicje i dramaty uczestników wojny, którzy nierzadko zmuszeni byli walczyć przeciwko swoim rodakom.

11-letni Janis donosi na swojego tatę. Jako przykładny pionier mieszkający w sowieckim kołchozie o nazwie Świt zdaje sobie sprawę, że wrogowie systemu czają się wszędzie. Nawet najbliżsi mogą spiskować przeciwko kolektywowi i jego władzy. Ojciec chłopca nie pozostaje mu dłużny i postanawia się zemścić.

Letnim wieczorem do będącego w budowie modnego klubu «Fobos» zjeżdżają się młodzi ludzi. Nastolatkowie nazywają klub bunkrem, ponieważ powstaje na bazie dawnego schronu przeciwlotniczego. Niespodzianie drzwi bunkra blokują się i wszyscy w podziemiu zostają odcięci od świata i bez łączności. Początkowo młodzi żartują sobie i nie zdają sobie sprawy z powagi sytuacji, a potem pojawia się strach…