Film opowiada o utopijnym, konsensualnym i świątecznym porzuceniu gospodarki rynkowej i produktywizmu. Ludność decyduje się na określoną liczbę postanowień, z których pierwsze to „Wszystko zatrzymujemy”, a drugie „Po całkowitym przestoju odradzają się – z niechęcią – tylko te usługi i produkcje, których brak okaże się nie do zniesienia. Prawdopodobnie: woda do picia, prąd do poczytania wieczorem, radio z informacją „To nie koniec świata, to pierwszy rok, i strona Celestial Mechanics”. Wejście w życie tych uchwał odpowiada pierwszemu dniu nowej ery, Rokowi 01.
Jest rok 1968. We Francji rozpoczyna się rewolucja kulturowa. Catherine, Yves i Hervé są studentami i kochankami. Powstanie paryskich studentów w maju wywraca ich życie do góry nogami. Przepełnieni poczuciem utopijnej wspólnoty, przenoszą się na opuszczoną farmę na wsi. Jednak lata wolnej miłości nie trwają długo, ponieważ ich ambicje i dążenie do osobistego spełnienia prowadzą do wyborów, które ich podzielą. Pokolenie ich dzieci to kolejna fala rewolucjonistów, którzy widzą świat zupełnie inaczej, niż ich rodzice. Na tle wydarzeń politycznych i historycznych, które na zawsze zmieniły nasz świat, budowane i zrywane są relacje, przyjaźnie i wielkie miłości.
Francja, niedaleka przyszłość. Europą rządzi Siostrzane Stowarzyszenie Metakontroli. Angeline - wzorowa obywatelka - właśnie dołączyła do Stowarzyszenia. Jednak jej związek z niezwykłym mężczyzną - Nono, spowoduje, że sprzeciwi się swoim przełożonym...
Biograficzna opowieść o życiu i twórczości rosyjskiego krytyka literackiego, publicysty, filozofa i rewolucyjnego demokraty Wissariona Grigoriewicza Bielińskiego (Sergei Kurilov), który żył w latach 1811-1848.
Młodzieniec spaceruje po rajskim ogrodzie z bujną roślinnością i klasycznymi rzeźbami. Chłopak z każdym krokiem coraz bardziej zachwyca się otaczającą go naturą, lecz nagle spada do ciemnej dziury. To “aha” - ukryta granica ogrodu, będąca zazwyczaj fosą lub rowem, stosowana od XVII w. we Francji, a potem w Anglii. Aha ma wyznaczać koniec posiadłości, ale nie przesłaniać widoku i pozwolić ogrodowi stopić się z otoczeniem. Animacja wykorzystuje termin z projektowania ogrodów jako metaforę zderzenia utopijnej wizji świata z szarą rzeczywistością, niespodziewanych problemów czy przypomnienia, że wszystko ma swoje granice, choć z pozoru ich nie widać.