Filmy bogactwo, taniec

Historia Devdasa i Paro, pary młodych Hindusów, kochających się od dzieciństwa. Kiedy Devdas musi wyjechać i zostawić Paro na 10 lat, oboje bardzo przeżywają ten czas, tęsknią za sobą i boją się, że nie wytrzymają próby czasu. Jednak po powrocie Devdasa z Londynu okazuje się, że ich miłość przetrwała, a młodzi chcą być znowu razem. Jednak przeciwne związkowi rodziny burzą ich szczęście.

Pewien grecki rzemieślnik dostaje zlecenie, by wykonać srebrny odlew kielicha, którego użył Chrystus. Na jego brzegu ma wyrzeźbić twarz Jezusa i jego apostołów. By jak najlepiej wykonać powierzone mu zadanie udał się w podróż do Jerozolimy i Rzymu. Tymczasem w mieście pojawia się człowiek, który twierdzi, że jest nowym Mesjaszem. By przekonać do siebie ludzi posługuje się jednak tanimi chwytami retorycznymi.

Perypetie trzech młodych kobiet w Paryżu latem 1994 roku: Niny, młodej, beztroskiej złodziejki, Louisy, która obudziła się z pięcioletniej śpiączki, i Idy, kobiety szukającej swoich korzeni. Każda na swój sposób postanowi zmienić bieg swojego życia.

„Cud w Mediolanie” zrealizowany trzy lata po “Złodziejach rowerów” przez duet Vittorio De Sica – Cesare Zavattini świadczy o odwrocie włoskiego reżysera od czystego neorealizmu. Jest tym dla De Sici, co „Noce Cabirii” dla Federico Felliniego – problemy społeczne powojennych Włoch ustępują rzeczywistości sacrum i profanum, pobożności instytucjonalnej i ludowej, mieszance pogaństwa i religii. To, co w „Złodziejach rowerów” de Sica jedynie zaznaczył na marginesie poprzez wprowadzenie postaci wróżbitki, w “Cudzie w Mediolanie” wybucha z pełną, prostoduszną siłą. Mały Totò znaleziony w zagonie kapusty, a obdarzony łaską czynienia cudów, ratuje swych przyjaciół z opresji i sprawia, że ulatują na miotłach do nieba, zostawiając za sobą pałace bogaczy, lepianki żebraków i przepych Duomo. Nakręcony w 1951 roku film de Sici został nagrodzony Złotą Palmą wraz ze szwedzkim filmem „Fröken Julie”, ekranizacją dramatu Strindberga, w którym panna z arystokratycznych sfer zakochuje się w służącym. Tym żyła Europa początku lat 50.

Na dworcu kolejowym w Londynie na opóźniony pociąg z Birmingham czekają Rikki i Alvira. Rikki urodził się w Bhatinda i od jakiegoś czasu mieszka w Londynie. Alvira jest Pakistanką, ale czuje się Brytyjką. Oboje siedzą przy wspólnym stoliku w zatłoczonej kawiarni, czekając na swoich partnerów. Dla zabicia czasu, zaczynają rozmowę. Opowiadając o swoich związkach, zaczynają wzajemnie się poznawać i powoli zakochiwać się w sobie.

Młody ksiądz, mający przed sobą marne perspektywy, gdyż jest poważnie chory, przybywa do małego miasteczka, by objąć urząd proboszcza w skromnej parafii. Chce pomagać okolicznym mieszkańcom, niosąc im Słowo Boże. Szybko orientuję się jednak, iż parafianie nie darzą go zbytnią sympatią, nie za bardzo chcą się u niego spowiadać, ani nie mają do niego należytego szacunku. Ksiądz jest załamany takim obrotem sprawy. Dopiero rozmowy z przyjacielem, wikarym z sąsiedniego miasta, oraz zapisywane w osobistym dzienniku przemyślenia, dają mu siłę do działania...

Susan i Sharon poznają się na letnim obozie. Wyglądają identycznie i urodziły się tego samego dnia. Kiedy odkrywają, że są rozdzielonymi we wczesnym dzieciństwie bliźniaczkami, postanawiają zamienić się miejscami. Jedna marzy o spotkaniu z mamą, druga pragnie wreszcie poznać ojca. W głębi duszy dziewczynki myślą, że można by połączyć rodziców na nowo. Nie wiedzą, że ojciec ma inne plany…

Powszechnie szanowany prawnik Walter Bridge jest głową statecznej rodziny. Jego konserwatywne poglądy nadają ton życiu pozostałych domowników. Żona Waltera India nauczyła się podporządkowywać woli męża, jednak w głębi duszy tęskni za partnerskim układem i ciepłem miłości. Dorastające dzieci państwa Bridge zaczynają kwestionować surowe zasady ojca. Rodziną wstrząsają coraz silniejsze konflikty. Walter Bridge musi zweryfikować swoje podejście do życia, jeśli nie chce dopuścić do rozpadu rodziny.

Wszyscy gracze są w mieście i wszyscy są zależni od Nathana Detroita, który organizuje "The Oldest Established Permanent Floating Crap Game in New York" w tym tygodniu, tylko problem jest taki, że potrzebuje $1000 na zaliczkę dla właściciela lokalu...

Sony i Duane są najlepszymi przyjaciółmi, i jak to zwykle bywa swój czas spędzają na zabawie, graniu w kosza, podrywaniu dziewczyn i chodzeniu do kina. Na jednym z takich seansów filmowych coś się kończy, dochodzą do wniosku, że w ich życiu kończy się pewien beztroski etap, a zaczyna dorosłe życie...