Filmy dziecko, przyjaźń, zazdrość, relacja ojciec-syn, relacja matka-syn

Lata 80. Kujonowaty Adam (Sean Giambrone) ma 11 lat i wszedł właśnie w wiek zainteresowania światem, który go otacza. Wykorzystując kamerę, rejestruje życie swojej zwariowanej, lecz kochającej się rodzinki Goldbergerów. Jego mama, Beverly (Wendi McLendon-Covey), jest klasyczną, nadopiekuńczą mamuśką, która posiada pełnię władzy w rodzinie. Tata, Murray (Jeff Garlin), to burkliwy rodzic, który stara się wychowywać dzieci bez krzyku. Siostra Adama, Erica (Hayley Orrantia), jest seksowną 17-latką, która potrafi sterroryzować swoje otoczenie. Jego brat, Barry (Troy Gentile), jest nadwrażliwym 16-latkiem, który cierpi na syndrom środkowego dziecka. Adam (Sean Giambrone) jest z nich najmłodszy, co nie przeszkadza mu się zakochać w starszej kobiecie. Blisko rodziny trzyma się także dziadek Al "Pops" Solomon (George Segal), napalony mężczyzna, bezwstydny Don Juan, który szkoli Adama w technikach miłości.

Nastolatka z pomocą przyjaciół walczy z wampirami, demonami i innymi piekielnymi stworzeniami.

Historia o niesprawiedliwości społecznej. Monumentalna kronika konfliktów chłopów z właścicielami ziemskimi na początku XX wieku we Włoszech. Dochodzi do konfrontacji między młodym wieśniakiem a pierworodnym synem miejscowego dziedzica.

Trzeci film wyreżyserowany przez Federico Felliniego obrazuje historię pięciu przyjaciół, zbliżających się już do progu 30 lat. Żyją oni niezobowiązującym, "dziecięcym" życiem, wymigując się od poważnych obowiązków oraz pracy, od których preferują szwędanie się po nocach i grę w bilard. Wszystko zaczyna się jednak komplikować, kiedy Fausto (Franco Fabrizi) się żeni, a od Alberto (Alberto Sordi) odchodzi siostra zostawiając jego i matkę niemal bez środków do życia. Przyjaciele zdają sobie sprawę, że trzeba znaleźć pracę i zmierzyć się z "dorosłym" życiem. Nie okaże się to jednak proste.

Młoda dziewczyna z bogatej rodziny zostaje wysłana przez ojca do krewnych swojej matki mieszkających na Wyspie Księcia Edwarda.

Fabuła Kotki... przedstawia pogłębiający się kryzys w rodzinie bogatego plantatora bawełny z delty Missisipi. Jego młodszy syn, Brick pogrążony w rozpaczy po samobójstwie swego najlepszego przyjaciela topi smutki w alkoholu, odwracając się od swej pełnej temperamentu żony – Maggie. Starszy syn, Gooper liczy zaś na przejęcie plantacji po śmierci chorego na raka ojca, nieświadomego faktu, że jego dni są policzone. Konflikt kumuluje się, gdy z okazji 65 urodzin Big Daddy’ego do domu zjeżdża cała rodzina.

Codzienne życie zwykłych ludzi – pracowników laboratorium w jednym z instytutów medycznych w Warszawie oraz ich rodzin. Losy i drogi życiowe głównych bohaterów przecinają się w coraz to nowych punktach, powstają różne nowe relacje. Na przemiany w życiu prywatnym głównych postaci niebagatelny wpływ mają coraz dynamiczniejsze przekształcenia związane z rokiem 1989.

Tomek- bramkarz pierwszoligowego klubu zwolniony z powodu kontuzji - to wdowiec wychowujący trzynastoletnią córkę Martę. Mając na uwadze jej dobro postanawia wyprowadzić się z podrzędnej dzielnicy Warszawy, w której przez kilka ostatnich lat był zmuszony wynajmować mieszkanie. Jego wybór pada na Konstancin - ekskluzywną, podwarszawską miejscowość, gdzie Marta miałaby szansę na dobrą szkołę, lepsze sąsiedztwo i bardziej odpowiednie towarzystwo. Żeby jednak jego marzenie mogło się spełnić Tomek w nowym miejscu musi znaleźć zarówno mieszkanie, jak i pracę. Tomek w trakcie swoich poszukiwań przypadkowo spotyka Barbarę (Elżbieta Słoboda), która - nie zawracając sobie zupełnie głowy takim drobiazgiem, jak płeć - przystojnego czterdziestokilkulatka uważa za odpowiednią osobę na stanowisko prowadzącego dom jej córki, Agaty.

Tuż przed śmiercią malarz Jean-Baptiste Emmerich zapowiada, że "ci, którzy go kochają, wsiądą do pociągu". Następnie umiera. Do pociągu na cmentarz Limoges wsiadają wszyscy jego przyjaciele, ci prawdziwi i fałszywi, spadkobiercy z prawego i nieprawego łoża, bliższa i dalsza rodzina - niektóre rodziny spotykają się wyłącznie na pogrzebach.

Michael (Steven Robertson) jest 24-letnim młodym człowiekiem cierpiącym na porażenie mózgowe, mieszkającym w Domu Pomocy dla Niepełnosprawnych prowadzonym przez groźną Eileen. Jego życie zmienia się, gdy do ośrodka wprowadza się ekscentryczny samotnik Rory O'Shea (James McAvoy). Michael jest oszołomiony faktem, że elokwentny Rory, który zdolny jest poruszać tylko prawą ręką potrafi zrozumieć jego niemal niemożliwą do zrozumienia wymowę. Dynamiczna natura Rory'ego wywiera niezwykły wpływ na Michaela, co staje się punktem wyjścia do poznania nowego, dotąd niedostępnego świata leżącego poza murami Carrigmore.