Filmy 1948

Podczas przyjęcia kawalerów u François Bachelina (Charles Vanel) dzwoni telefon, a on odbiera. Na drugim końcu linii młoda kobieta Lucienne (Micheline Francey) prosi o rozmowę z pewnym Jean-Louisem, którego nie zna. Ale ponieważ jest podchmielony, żartobliwie odpowiada, że ​​Jean-Louis opuścił Francję, dając jej do zrozumienia, że ​​ją porzucił. Następnego dnia w kanale zostaje znalezione ciało Lucienne. Słysząc tę ​​wiadomość, François Bachelin odczuwa wyrzuty sumienia, obłudnie podburzony przez René Dufleuve'a (Pierre Larquey) i pogrąża się w alkoholu. Kilka miesięcy później François Bachelin spotkał jednego ze swoich przyjaciół, Raoula Le Hardouina (Pierre Stéphen), który powiedział mu, że był kochankiem Lucienne i opuścił ją, obiecując, że ją poślubi. François Bachelin dowiaduje się również, że Lucienne znała Raoula pod pseudonimem Jean-Louis Ramel, że była matką małej dziewczynki i to dzięki Raoulowi dostała jego numer telefonu. François postanawia zaopiekować się małą dziewczynką, a następnie ją adoptować.

Charles Vigne (Jules Berry), bogaty bankier, uwalnia Abdula (Saturnin Fabre) dobrego dźina uwięzionego w wazonie. Aby mu podziękować, Abdul spełnia jego życzenie: ponownie stać się dzieckiem, zachowując zdobyte doświadczenie. Jednak „zniknięcie” bankiera wywołuje panikę na rynkach finansowych i przynosi katastrofalne skutki dla banku. W końcu Charles Vigne poprosi Abdula o przywrócenie mu jego prawdziwego wieku.

Sacha Guitry w swym pierwszym nakręconym po wojnie filmie opowiada o ojcu, aktorze Lucienie. Lucien Guitry dorastał w Paryżu. Od dziecka interesowała go scena. Gdy miał dwadzieścia lat odrzucił ofertę występowania w Comedie Francaise, zamiast tego wyjechał do Rosji, gdzie występował przez kolejne dziewięć lat. Po powrocie do Francji został uznany za jednego z największych artystów sceny swojego czasu. Sacha Guitry wciela się tu w postać swego ojca ukazując pełne napięcia sceniczne i prywatne zdarzenia z jego życia.

Léon Ménard (Bourvil), kościelny w wiosce w Normandii i utalentowany akordeonista, stracił pracę za wyświadczenie przysługi śpiewaczce Mary Pinson (Michèle Philippe), towarzysząc jej na akordeonie podczas jednej z jej tras koncertowych. W lokalnej gazecie opublikowano zdjęcie, bigoci płaczą haniebnie i zostaje wypędzony przez biskupstwo. Potajemnie zakochany w Mary Pinson, postanawia spróbować szczęścia w Paryżu i zobaczyć się z nią ponownie. Léon podąża za nią do Paryża, gdzie staje się jej zabawką. Dzięki bandzie oszustów, Mary czyni go marionetkowym właścicielem klubu nocnego. Ale Léon nie może wiecznie żyć w raju głupców i wkrótce znajduje się na ulicy, opuszczony i zdesperowany. Na szczęście kierownik cyrku zauważa go, gdy pracuje na ulicy i od razu zatrudnia Léona. Nie tylko przyniesie mu to sukces, ale zdobędzie miłość słodkiej Solange (Lolita De Silva).

Esther zatrudnia się jako służąca w wiktoriańskiej Anglii. Zostaje uwiedziona przez młodego Williama, który później zostawia ją dla córki swojego pracodawcy. Nasz bohaterka sama wychowuje ich wspólne dziecko. Gdy po 7 latach Esther znów ma szansę na szczęście. William ponownie pojawia się w jej życiu...

Augustin (Armand Bernard) nieśmiały chłopak, ale wzorowy pracownik i sekretarz przemysłowca Fontangasa, beznadziejnie kocha Christiane (Suzy Carrier) - córkę swojego szefa. Chce jednak, aby jego córka poślubiła swojego partnera, bogatego kawalera, aby zdobyć jego fortunę. Aby uciec od tak nieszczęsnego losu, Christiane musi znaleźć podstęp. Rozwiązaniem jest Bichon, dziecko, które Jacques, jej młodszy brat, ma mieć z niejaką Loulou. Twierdząc, że dziecko jest jej, a Augustin jest ojcem, ma nadzieję zmusić ojca, by nie poślubić mężczyznę, którego nie kocha.

Sherlock Coco (Fred Pasquali), słynny detektyw, próbuje pokrzyżować makiaweliczne plany szokującego tria. Croquignol (Rellys), Ribouldingue (Maurice Baquet) i Filohard (Robert Dhéry) musieli zachować szczególną czujność, ale pokusa zysku była zbyt silna. W rezultacie słynnym różowym diamentem interesuje się także ich legendarny wróg, Pierre-Jo (Jacques Sommet). Ale zawsze pomysłowi, opracują wiele sztuczek, aby osiągnąć swoje cele.

Chatelard (Robert Pizani), jeden z gości wicehrabiego de Kerlec (André Alerme), zmarł w tajemniczych okolicznościach. Policja wszczyna śledztwo i wysyła inspektora-detektywa Pauca (Roland Armontel) do zamku de Kerleca. Pauc postanawia spotkać się z gośćmi wicehrabiego, którzy prawdopodobnie popełnili morderstwo. Wśród nich jest Jacques Mauclerc (Pierre Cressoy), oficer marynarki wojennej oraz obskurna postać o imieniu Bartoli (Philippe Hersent), w rzeczywistości szpieg poszukujący tajnych dokumentów. Pauc rozplątuje sieć podczas dramatycznego seansu.

Nadinspektor Thomas (Antonin Berval) przygląda się trzem przypadkom: niespokojnym działaniom Petroleum Company, kradzieży i zabójstwu na terenie kliniki, wreszcie porwaniu dziecka, które powikłane jest obecnością sobowtórów.

Piękna Marika ma być z konieczności wydana za Ferkego, syna miejscowego bogacza, ponieważ jej rodzice są nie wypłacalni i tylko to może ich uratować przed zlicytowaniem. Marika jednak kocha innego, a ten nie godzi się na podobne rozwiązanie: porywa dziewczynę z wesela. Jóska jest równie biedny, jak jego wybranka; ma nadzieję, że pracą do upadłego zdobędzie potrzebne pieniądze (Ferke godzi się bowiem na rozwód pod warunkiem spłaty kosztów uroczystości ślubnej). Ale na nic dobre chęci, niezmienny optymizm i miłość młodych: o pracę jest trudno a czas ponagla (Marika będzie miała dziecko).