Filmy 1955

Reportaż z wizyty w Polsce królowej Belgii, Elżbiety Bawarskiej. Ponad trzydzieści lat wcześniej, w 1920 roku, została odznaczona Orderem Orła Białego oraz Krzyżem Walecznych za organizację wsparcia sanitarnego dla Polaków w czasie wojny polsko-bolszewickiej. W latach 50. podróżowała po krajach bloku wschodniego, do ZSRR, Chin i Polski, przez co zyskała miano „czerwonej królowej”. Jako „sprawiedliwa wśród narodów świata” była szczególnie zainteresowana miejscami upamiętniającymi Zagładę. W Warszawie powitał królową Jarosław Iwaszkiewicz, doświadczony w dyplomacji, wówczas prezes Związku Literatów Polskich. Operatorzy towarzyszyli jej w czasie wizyty w żłobku, przy złożeniu kwiatów przed Pomnikiem Bohaterów Getta w Warszawie, w Muzeum Auschwitz-Birkenau, w filharmonii w Warszawie na koncercie chopinowskim, wreszcie w czasie spotkania z Zespołem Pieśni i Tańca Mazowsze. Artyści wykonali dla niej pieśń „Łowiczanka jestem”, a pożegnali pieśnią „Jadą goście”.

Film ukazuje ówczesny Szczecin. W obrazie tym przedstawiono zabawne scenki z codziennego życia mieszkańców: robotników, dzieci, nowożeńców, ich wypoczynek w parku, zwiedzanie zabytków i portu szczecińskiego. Materiał filmowy okraszony jest niezmiernie dowcipnym komentarzem Kazimierza Rudzkiego.

Film dokumentalny z komentarzem Tadeusza Różewicza ukazuje codzienność dzieci kilka lat po wojnie i zestawia ją z dziecięcym doświadczeniem „czarnych sezonów” – samotności, przerażenia, głodu i nędzy warszawskiego getta.