Filmy kopalnia, na podstawie powieści

Ekranizacja pierwszej części trylogii Tolkiena, „Drużyna pierścienia”, zapoznaje widzów z czarodziejskim światem Śródziemia i jego mieszkańcami – ludźmi, hobbitami, elfami, krasnoludami, czarodziejami, trollami i orkami. W tej części trylogii młody i nieśmiały hobbit, Frodo Baggins, odziedzicza pierścień – Jedyny Pierścień, narzędzie władzy absolutnej, które pozwoliłoby Sauronowi, mrocznemu Władcy Mordoru, rządzić Śródziemiem i zniewolić zamieszkujące je ludy. Frodo, wraz z lojalną kompanią hobbitów, ludzi, czarodziejem, krasnoludem i elfem, musi zabrać Pierścień do Szczelin Zagłady, gdzie został kiedyś wykuty, i zniszczyć go raz na zawsze. Taka podróż oznacza zapuszczenie się głęboko do krainy Czarnego Władcy, gdzie gromadzi on armię orków. Drużyna musi walczyć nie tylko ze złem czającym się wokół, ale i z wewnętrznymi waśniami oraz niszczącym wpływem samego Pierścienia. Przyszłość świata i przeznaczenie drużyny są ze sobą splecione.

W odległej przyszłości do podróży kosmicznych ludzie używają tajemniczej przyprawy, pochodzącej z malutkiej pustynnej planety zwanej „Diuna”. Po wielu latach kontroli cesarz, odbiera władze nad nią rodowi Harkonenów i przekazuje ją Atrydom. Niestety szybko okazuje się, że była to tylko pułapka, a Harkonenowie wspomagani przez imperialnych żołnierzy podstępnie atakują twierdzę Atrydów. Z masakry udaje się ujść jedynie garstce ludzi, którzy by przeżyć dołączają do pustynnego plemienia. Wkrótce wychodzi na jaw, że jeden z ocalałych Paul może być dawno przepowiadanym mesjaszem.

Północna Francja, połowa dziewiętnastego stulecia. Bezrobotny Etienne Lantier znajduje wreszcie pracę jako górnik. Przerażony egzystencją swoich kolegów i ich rodzin, nawołuje do buntu przeciw uciskowi proletariuszy. Jego socjalistyczne idee zachwycają przede wszystkim Maheu i jego żonę. Dochodzi do krwawych zamieszek.

Film opowiada historię ratowania przez patriotycznych i solidarnych polskich górników ważnej dla kraju kopalni.

Karlik Rudniok, Franek Miksa i ich koledzy chodzą do szóstej klasy, uważanej przez wszystkich za najgorszą. Ojciec Karlika jest dyrektorem kopalni, nie ma czasu dla syna. Chłopcy znajdują wejście do starego szybu. Widzą nieznanego mężczyznę i uznając go za dywersanta, zaczynają śledzić. Ich wychowawca Sądej ma kłopoty, gdyż klasa nie uczy się, a ma przyjechać wizytator. Dzieci organizują wewnętrzne korepetycje. Wizytacja przebiega wspaniale, wszyscy odpowiadają śpiewająco. Chłopcy o mało nie toną w korytarzach kopalni podczas zalewania starych szybów, ale odkrywają mityczną Zieloną Komnatę, żyłę miedzi, poszukiwaną przez geologa, rzekomego dywersanta.

Jeanne (Maïdi Roth) i Johanna (Virginie Ledoyen) są przyjaciółkami i mieszkają w Decazeville, francuskiej „dziurze”, która czerpie wszystkie swoje zasoby z kopalni. Jeanne jest tak samo introwertyczna i romantyczna, jak Johanna jest ekstrawertyczna i zmysłowa. Obie założyły duet Les Sirènes, który obsługuje wiejskie bale. Decazeville jest w agonii po zamknięciu ostatniej kopalni. Dwie młode dziewczyny postanawiają pojechać do Paryża, aby spróbować szczęścia w konkursie telewizyjnym. Johanna i Jeanne chcą się zarejestrować razem, ale regulamin przewiduje, że mogą wziąć udział tylko artyści indywidualni. Johanna wychodzi na scenę, ale to głos Joanny wznosi się, gdy śpiewa Johanna. Johanna wygrywa rywalizację i zostaje wciągnięta w paradę przebojów. Jej album, wsparty tekstami i głosem Joanny, jest arcydziełem, a sukces rośnie. Za kurtyną nic nie idzie dobrze. Johanna, choć ceniona przez publiczność, dryfuje po wszelkiego rodzaju ekscesach: narkotykach, seksie... Czuje się wykluczona przez bliskich, podczas gdy Jeanne za kulisami otrzymuje wszelkie pochwały, ale czuje się poświęcona. Taka sytuacja nie odpowiada żadnej z nich i ich związek się pogarsza. Żadna z nich nie czuje się kochana i brana pod uwagę przez drugą.

Starzec Dastaguir i jego pięcioletni wnuczek Yassin przemierzają zniszczony kraj gdzieniegdzie tylko zamieszkały przez wymęczonych lub okaleczonych ludzi. Raz jadą ciężarówką, gdy trzeba, idą pustynną drogą. Pełen dziecięcej energii chłopiec, co raz ucieka dziadkowi, nie słucha jego napomnień. Celem ich podróży jest kopalnia, gdzie podobno pracuje syn Dastaguira i ojciec Yasina, Murad. Dastaguir musi poinformować go, że cała rodzina zginęła w niedawnym bombardowaniu. Boi się to zrobić, ponieważ obawia się, że syn będzie szukał zemsty i również zostanie zabity.

Młody prokurator Dumitru „Mitică” Costa (Razvan Vasilescu) zostaje wysłany do górniczego miasta w celu zbadania przestępstwa w kopalni. Władze kopalni utrudniają dochodzenie, obawiając się, że publiczne oburzenie może zagrozić jedynemu źródłu dochodu doliny, górnictwu. Prokurator osiedla się w mieście, odwiedza kopalnię i nawiązuje znajomość z młodą topografką Aliną (Cecilia Bârbora). Po podążaniu za fałszywym tropem, który doprowadził do ustanowienia powiązania morderstwa za granicą, Mitica zdaje sobie sprawę, że zabójca mieszka w kopalni i tu zabija ofiary. Aby wydostać go z tunelu, zatrzymuje wentylację, uszczelnia wszystkie wejścia i czeka na niego przy wyjściu z kopalni z grupą uzbrojonych ludzi.