Film jest wersją „Goło i wesoło” i – podobnie jak tam – akcja dzieje się w hrabstwie Yorkshire, nabierając tempa, gdy panie zrzucają ubrania. Jest to autentyczna opowieść o tym, jak gospodynie wiejskie postanawiają zebrać fundusze na kupienie sofy do poczekalni lokalnego szpitala, w którym umierał mąż jednej z bohaterek. W tym celu chcą wydać kalendarz z własnymi aktami. Należy przy tym zaznaczyć, że średnia wieku pań to pięćdziesiąt, sześćdziesiąt lat. Zainteresowanie projektem przerasta ich oczekiwania, a kalendarz okazuje się światowym sukcesem. Nawet słynny
Jay Leno zaprasza je do swojego programu.