Filmy przyjaźń, męski nagi tors

Po odejściu żony były bokser pogrąża się w pijaństwie. Wkrótce uświadamia sobie, że nie prowadzi to do niczego i postanawia wrócić na ring. Przestaje pić i rozpoczyna żmudny i wyczerpujący trening. Podczas jednego z nich poznaje on młodego pięściarza który według niego ma wszelkie zadatki na zostanie mistrzem świata. W tym celu otacza go opieką i poznaje ze swoim menedżerem i całym bokserskim środowiskiem.

35-letni Jérôme (Jean-Claude Brialy), attaché ambasady z siedzibą w Sztokholmie, przybył do Talloires, niedaleko Annecy, aby sprzedać rodzinną posiadłość. Tu spotyka Aurorę (Aurora Cornu), rumuńską pisarkę, którą poznał sześć lat temu w Bukareszcie. Ona jest na wakacjach w willi nad jeziorem i przedstawia go gospodyni, pani Walter (Michèle Montel) i jej szesnastoletniej córce Laurze (Béatrice Romand). Ma w tym swój cel, ale Jérôme, który wkrótce się ma żenić, nie przywiązuje dużej wagi do tej sprawy. Aurora, pozbawiona inspiracji, chce wykorzystać jego i Laurę jako postaci do jej powieści. Laura nie ukrywa faktu, że jest w nim zakochana. Spędza długie chwile w jego towarzystwie. Nagle pojawia się 17-letnia Claire (Laurence de Monaghan), córka drugiego męża pani Walter. Ciało Laury pozostawiło go obojętnym, ale Claire go zaniepokoiła...

Lata 50. w Brazylii to czas, gdy kobiety są uzależnione od swoich rodziców i mężów. Siostry Gusmao chcą żyć po swojemu: Eurídice pragnie zostać pianistką, Guida marzy o szalonej, wielkiej miłości. Gdy na skutek dramatycznych wydarzeń zostają rozdzielone, nie przestają za sobą tęsknić.

Napięcie między niespokojną, nerwową nastolatką Juliją a jej autorytarnym ojcem Antem nasila się, gdy do domu na chorwackiej wyspie przyjeżdża stary przyjaciel rodziny. Podczas gdy Ante próbuje pośredniczyć w interesie, który potencjalnie może zmienić jego dotychczasowe życie, Julija zaczyna pragnąć czegoś więcej od wpływowego gościa. Powiew wolności, który mężczyzna wniósł do domu, przeplata się z atmosferą pełną pożądania i przemocy.

Trzy siostry: Vilma, Ela i Bedřiška mieszkają z dwójką dzieci. Ich mężowie zostali wywiezieni do obozów koncentracyjnych za działalność w ruchu oporu. Lekarz Jiří, przyjaciel Jindřicha, męża Vilmy, wdzięczny kolegom z konspiracji, że go nie wydali w trakcie przesłuchań, pomaga samotnym kobietom przez całą wojnę. Z czasem między Vilmą i Jiřím budzi się uczucie. Otrzymują wiadomość, że Jindřich umarł. Niespodziewanie jednak wraca tuż po zakończeniu wojny.

Siedemnastoletnia Ayanna, spędza ostatnie lato w domu przed rozpoczęciem studiów. Jest odważna, pewna siebie i nie szuka miłości – aż do momentu, gdy poznaje nieco starszego Isaiaha, producenta muzycznego, który właśnie przeniósł się na Harlem. Między bohaterami rodzi się uczucie. Szybko jednak gorący, letni romans ustępuje miejsca zazdrości i podejrzliwości, a Ayanna będzie musiała się zmierzyć ze złożonością świata dorosłych.

Zagadkowy tytuł oznaczający w dialekcie romańskim "pamiętam" znakomicie oddaje poetykę i nastrój tego obrazu. Jest to opowieść o jednym z miasteczek włoskiej prowincji w latach 1930 - 35, kiedy to największy wpływ na sytuację ówczesnych Włoch wywierał kościół i ideologia faszystowska. Przede wszystkim jest to jednak historia mieszkańców włoskiej prowincji - ludzi, których życie upływa obok głównych nurtów życia politycznego i społecznego. Jest to historia leniwego, zamkniętego w sobie, nieprzeniknionego życia włoskiej prowincji, historia obijactwa, mizernych uczuć, śmiesznych po trosze aspiracji i pragnień - mówił o swym filmie Fellini. Reżyser jest daleki od idealizowania wspomnień z dzieciństwa. Jego film jest w równej mierze krytyczny co szyderczy. A mimo to z każdego kadru przebija wzruszenie i czułość wobec spraw i ludzi tamtego świata. Wobec wspomnień, których okruchy uwiecznione zostały z niezwykłą siłą artystycznej wizji.

Grupa hiszpańskich studentów podczas wakacji spotyka się codziennie w madryckiej piwiarni Kronen. Jednym z nich jest Carlos, lubiący prowokować innych, czym imponuje Robertowi, który z natury jest nieśmiały i zamknięty w sobie. Barman Manolo, który dostarcza zaufanym klientom piwiarni narkotyki. Do kompanii należy także dziewczyna Carlosa, prostolinijna i bezpośrednia Amalia. Jest jeszcze Silvia i Miguel, którzy tworzą zgraną parę oraz diabetyk Pedro. Spędzają razem czas wieczorami w piwiarni oraz na ulicznych wyścigach samochodowych i dyskotekach.

Amelia skłonna do przesadnej autoanalizy i użalania się nad sobą, zazdrości swej przyjaciółce Laurze rychłego zamążpójścia. Przyjaźń jest zagrożona. Amelia czuje się gorsza, bardziej samotna. Kolejne desperackie próby odnowienia czy też zachowania trwałego związku z mężczyznami kończą się niepowodzeniami. Ale i Laura ma swoje problemy.

Na swój sposób jest to dreszczowiec: rodzina Pietrowów ma bowiem grypę, a przez nią gorączkę, kaszel i dreszcze. Fale zimna i gorąca, które na przemian wstrząsają ekranem, nieuchronnie podwyższą także temperaturę na widowni. Film Kiryła Serebrennikowa ścina bowiem z nóg, pozbawia odporności na zrywającą ze schematami narrację i wywołuje majaki. Ale to tylko pozornie jedna wielka maligna: autorskie działo Rosjanina (Lato, 18. NH) ma przemyślaną konstrukcję, a trzy różne palety kolorystyczne nie pozwalają nam zgubić się w plątaninie wątków i planów czasowych. Historia zaczyna się w miejskim autobusie, w którym wyraźnie nieswój Pietrow-ojciec ma napad kaszlu. Następnie zaczyna się prawdziwa jazda bez trzymanki: przez podejrzane spelunki, szkolne sale gimnastyczne, pieczary artystów, miejskie biblioteki, wnętrza karawanów, uliczne egzekucje. Deliryczny trip jest w gruncie rzeczy podróżą przez fantazje, sny, wspomnienia i tajemnice, opowieścią o byciu blisko i daleko w rodzinie. Zrealizowana na podstawie nagradzanej powieści Aleksieja Salnikowa Gorączka to kawał kinowej poezji stawiającej opór brutalnej rzeczywistości, oszałamiająca miejska baśń i najbardziej zaraźliwy film roku.