Filmy męski nagi tors, plaża

Zostali wezwani do Algierii w czasie wojny domowej w 1960 roku. Dwa lata później Bernard (Gérard Depardieu), Rabut (Jean-Pierre Darroussin), Février (Félix Kysyl) i inni wrócili do Francji. Milczeli, żyli swoim życiem. Ale czasami nie potrzeba prawie nic, by nawiedziła ich przeszłość, która po czterdziestu latach wdziera się w ich życie, a myśleli, że mogą o tym zapomnieć.

Neapolitanka z trudną przeszłością i niełatwą teraźniejszością zaczyna romans z serialowym gwiazdorem. Związek ma nieoczekiwane konsekwencje.

Trzy opowiadania. Trzy różne historie miłosne, ustawione w trzech kolejnych dekadach trzydziestolecia. W pierwszym, przedstawiono zakazaną miłość dwojga młodych ludzi mieszkających po dwóch stronach granicy. W następnym, widzimy krajobraz po bitwie, gdzie trudno myśleć o uczuciach, gdy rany jeszcze nie zagojone. W ostatnim, Bałkany w czasie współczesnym, w roku 2011, to uczucia, które nie mogą zapomnieć o przeszłości.

Wdowa Sarah, pewien marynarz i dwoje niemowląt cudem przeżywają katastrofę statku. Dryfują po oceanie. Pewnego dnia marynarz próbuje zabić dwójkę dzieci. Chroniąc je, Sarah zabija jego. Wkrótce docierają na bezludną wyspę. Sarah decyduje się uczyć i wychowywać dzieci. Gdy mają one około ośmiu lat, Sarah umiera, a Richard i Lilly pozostają zdani jedynie na siebie. Przez wiele lat mieszkają razem, razem dorastają, budzi się w nich także miłość. Kiedy jednak przybywa statek z potencjalnym ratunkiem pojawiają się problemy, a w końcu Lilli i Richard postanawiają pozostać na wyspie.

Monroe Clark (C. Thomas Howell) wyjeżdża do swojego wuja Maxa do Los Angeles. Będzie pracował w rodzinnej firmie prawniczej. Wuj daje mu za zadanie doręczanie upomnień o zapłacenie zaległych czynszów. Po pierwszym dniu Monroe jest ledwo żywy. Zmęczony szuka wytchnienia na plaży. Tu roi się od skąpo odzianych dziewcząt. Dostrzega Wileya Huntera (Christopher Rydell), który podwoził go z lotniska. Postanawiają razem grać w siatkówkę plażową. Od tego momentu dzień Monroe'a składa się z pracy i siatkówki plażowej. Pod okiem trenera Zacka Barnesa (Peter Horton) zaczynają odnosić sukcesy.

Anne (Marlène Jobert), bardzo zmysłowa dziewiętnastoletka, ucieka z więzienia, by dołączyć do "przyjaciela" wypuszczonego przed nią. Skacząc z muru, poważnie rani stopę: łamie astragal. Szansę ucieczki widzi w pomocy ze strony byłego więźnia, który idzie poboczem drogi, złodzieja Juliena (Horst Buchholz). Przeznaczenie Anny jest teraz związane z decyzją tego wspaniałomyślnego człowieka.

Siggi, dziesięcioletni bohater filmu Deutschstunde, jest synem nazistowskiego policjanta. Wraz z rodzicami mieszka w małej nadmorskiej wiosce, do której wieści o wydarzeniach ze świata zewnętrznego docierają poprzez rozporządzenia, jakie otrzymuje ojciec chłopca. Dotyczą one jednak przede wszystkim zamieszkałego w tej samej miejscowości malarza Maxa Nansena i sztuki, którą uprawia. Ekspresjonistyczne obrazy nie wpisują się ani w pożądaną przez władzę formę, ani tematykę. Chociaż policjant i artysta w młodości byli przyjaciółmi, a ten ostatni jest nawet ojcem chrzestnym Siggiego, wypełnienie rozkazu i obowiązek wobec obowiązującego prawa jest dla Jensa Jepsena, jedynego przedstawiciela władzy w tym miejscu, powinnością wobec której nie może się uchylić. Nie może więc zaakceptować, że Max uprawia „zdegenerowaną sztukę” mimo wydanego mu zakazu. Siggi zostaje wplatany przez ojca w jego prywatną i służbową walkę z malarzem, choć chłopak wyraźnie sympatyzuje z dawnym przyjacielem domu i zamiast na niego donosić, postanawia pomóc artyście.

Hołd złożony przez Yvesa Roberta całemu narodowi drugorzędnych lub trzeciorzędnych aktorów, statystów, którzy gonią za kasami, sobowtórami, dubbingiem, przyjaciółmi, ukochanymi, byłymi, uznaniem... Nicolas (Marcello Mastroianni) jest aktorem, któremu udaje się dostać tylko małe role w filmach, teatrze i reklamach. Jego życie domowe nie układa się dużo lepiej, gdy opuszcza go kochanka, a on próbuje wrócić do żony, która jest w ciąży z innym mężczyzną.