Filmy przyjaźń, relacja siostra-siostra, relacja ojciec-córka, relacja ojciec-syn, małżeństwo

Serial opowiada o codziennych perypetiach rodziny Millerów. Bill i Judy byli parą w czasach licealnych, od siedemnastu lat są małżeństwem. Chociaż każdy dzień przynosi problemy, z którymi muszą się zmierzyć, nie tracą dobrego humoru. Wychowując trójkę dzieci, znosząc obecność wścibskiej matki i często dziwne zachowanie sąsiadów, na każdym kroku udowadniają, że ciągle są w sobie zakochani i mają wciąż dosyć energii by dobrze się bawić.

Na czele wielopokoleniowej rodziny Lubiczów stoją dziadkowie, Maria i Władysław. Pani Maria prowadzi aptekę w swoim domu na warszawskiej Sadybie. Pomaga jej córka Elżbieta. Druga córka, Dorota, jest zakonnicą. Starszy syn, Paweł, ceniony chirurg pracuje w szpitalu, a popołudniami dorabia w spółdzielni lekarskiej. Młodszy, Ryszard, jest hydraulikiem. Wraz z żoną Grażyną na próżno marzy o upragnionym dziecku. Wszystkie dzieci i wnuczęta często odwiedzają gościnne mieszkanie dziadków. Na krótko przed siedemdziesiątymi urodzinami seniorki rodowego klanu w domu Lubiczów pojawia się także ich jeszcze jedna córka Monika, od lat skłócona z rodzicami. Czyżby happy end? Nie, już pierwszy odcinek filmu zapowiada wielkie kłopoty.

Mostowiakowie to wielopokoleniowa rodzina – są tu dziadkowie: Lucjan i Barbara, czwórka ich dorosłych dzieci: Maria, Marta, Marek i Małgorzata, którzy mają już swoje własne ogniska domowe. Członków rodziny łączy niegasnąca miłość i zrozumienie. Dzieci nieustannie znajdują oparcie w dziadkach, bez względu na wagę spraw, czasem zabawnych, często jednak bardzo poważnych. Są dla siebie nawzajem podpora i zachętą, zarówno dzieci dla rodziców jak i dla starszego pokolenia. Choć i w tej rodzinie zdarzają się spory a nawet kłótnie – mimo to potrafią znaleźć rozwiązanie do przyjęcia przez wszystkich. To miłość sprawia, że rodzina jest silna.

Sympatyczna, ale nieco nieokrzesana Frania Maj (Agnieszka Dygant) zostaje nianią trójki dzieci bogatego i popularnego producenta seriali telewizyjnych, Maksymiliana Skalskiego (Tomasz Kot).

Komedia o tym, że nocna przygoda, pozornie bez zobowiązań może mieć nieoczekiwane konsekwencje, które skomplikują czyjeś plany na przyszłość nieoczekiwanymi obowiązkami rodzicielskimi. Allison Scott (Katherine Heigl) jest żyjącą w trybie przyspieszonym, 24-letnią wschodzącą gwiazdą dziennikarską, której pociąg się wykoleja z przyczyny przelotnej znajomości zawartej pod wpływem alkoholu z lekkoduchem Benem Stonem (Seth Rogen). Rezultatem tego jest klasyczna wpadka. Z perspektywą wyboru albo samotnego macierzyństwa albo głębszej relacji z ojcem ewentualnego potomka, Allison decyduje się dać szansę temu miłosnemu przypadkowi. Ben, człowiek niedojrzały i nieodpowiedzialny, którego nie w głowie stabilizacja i zakładanie rodziny zostaje skonfrontowany z przymusem podjęcia poważnej, życiowej decyzji: dać nogę natychmiast, czy zostać na rodzinnej fotografii? Próba zalotów do kobiety, z której wdzięków skorzystało się zeszłej nocy jest zadaniem nie najłatwiejszym i nieco absurdalnym, kojarzącym się raczej ze spożywaniem musztardy po obiedzie, niż z romantycznym okresem narzeczeńskim. Zwłaszcza, gdy w miarę jak się lepiej poznają okaże się, że zupełnie nie pasują do swojej bajki. Dodatkowo mają obok siebie niezachęcające przykłady bycia rodzicami. Czy powinni wspólnie wychować dziecko? Gdzie leży tajemnica szczęśliwego związku? Czy przypadkowa namiętność jest dobrym startem do wspólnego życia - na odpowiedź na to pytanie mają dziewięć pełnych zamieszania miesięcy.

Dionizy Złotopolski (Henryk Machalica) mieszka w Złotopolicach wraz z synem Markiem (Kazimierz Kaczor), niezależnym senatorem, najczęściej zresztą przebywającym w Warszawie, i jego żoną Barbarą (Anna Nehrebecka), którzy mają dwóch dorosłych synów. Starszy Waldemar (Andrzej Nejman) jest gospodarzem i prowadzi gospodarstwo. Nie ma szczęścia w miłości i wciąż szuka kandydatki na żonę. Okazuje się, ze znalezienie partnerki, która zgodziłaby się wraz z nim zamieszkać na wsi jest trudne. Młodszy syn – Kacper Złotopolski (Andrzej Piaseczny) to czarna owca w rodzinie. Rzucił szkołę i postanowił rozpocząć karierę muzyka. Druga linia rodu – Gabrielowie mieszkają w Warszawie. Wywodzą się od bliźniaczej siostry Dionizego, Eleonory (Alina Janowska). Jej syn – Wiesław (Paweł Wawrzecki) jest komendantem posterunku policji na Dworcu Centralnym, a jego żona Marta (Ewa Ziętek) prowadzi luksusową kawiarnię. Mają razem syna – Tomka (Piotr Szwedes), który ku rozpaczy rodziców rzucił studia medyczne i rozpoczął karierę akwizytora – jego zdaniem w ten sposób najszybciej dorobi się dużych pieniędzy. Starszy syn Mirek (Radosław Elis) i jego żona Weronika (Agnieszka Sitek) oczekują narodzin pierwszego dziecka. Córka Wiesława z pierwszego małżeństwa, Agata (Paulina Młynarska), pracuje w agencji pośredniczącej w sprzedaży nieruchomości.

Jest rok 1878, w Ameryce trwa „gorączka ziemi” i zasiedlanie zachodnich terenów. Wśród wielu, którzy postanowili rozpocząć nowe życie jest rodzina Ingallsów: Charles, jego żona Caroline i ich trzy córki: Mary, Laura i Carrie. Pakują swój niewielki dobytek, żegnają się z krewnymi i przyjaciółmi i wyruszają w podróż na Zachód, która zaprowadzi ich do ich nowego domu – Plum Creek na równinach Minnesoty. Rodzina Ingallsów, próbując ziścić swój amerykański sen, będzie musiała walczyć o każdy skrawek ziemi, którą będą uprawiać – z chorobami, z naturą, lokalnymi uprzedzeniami i wrogim środowiskiem. Przygody rodziny Ingallsów oparte są na wspomnieniach Laury Ingalls Wilder, która w swojej książce „Mały domek” nakreśliła bardzo realistyczny obraz życia pionierów na zachodnich krańcach Ameryki ponad 100 lat temu.

Historia kilku dni z życia dwudziestu kilku osób, których łączy jedynie to, że mieszkają w Los Angeles. Altman kreśli tu obraz społeczeństwa lat dziewięćdziesiątych, czyniąc bohaterami filmu zwykłych ludzi z różnych warstw społecznych.

Akcja filmu toczy się we Włoszech. Poznajemy historię dwóch osób. Pierwszy z nich jest synem wieśniaka (Gerard Depardieu), drugi właściciela ziemskiego (Robert De Niro). Fabuła filmu skupia się na powstawaniu faszyzmu, reakcji wieśniaków popierających komunizm, oraz na tym, jak te zmiany wpływają na przeznaczenie tych dwóch mężczyzn.

Ja to mam szczęście to serial komediowy opowiadający losy przezabawnej pięcioosobowej rodziny. Akcja głównie dzieje się w kuchni – miejscu rodzinnych spotkań, gdzie poruszane są tematy codzienne, czasami komiczne, czasami tragiczne, gdzie się plotkuje przy kawie lub wypłakuje przy tabliczce czekolady. W rodzinie rządzi twardą ręką Joanna, z zawodu pielęgniarka. Jej obecny mąż Jerzy, oddany bezgranicznie i zakochany po uszy, pracuje jako deweloper. W domu jest troje dzieci: Ela –córka Joanny z poprzedniego związku, nastoletni syn Jerzego oraz 8-letnia Zosia, córka Jerzego i Joanny. W wychowaniu dzieci uczestniczą także była żona Jerzego i były mąż Joanny. Swoje trzy grosze wtrącają także dziadkowie: rodzice Joanny oraz pełna temperamentu, kochająca życie i… mężczyzn matka Jerzego. Taka mieszanka prowadzi do wielu zabawnych sytuacji.