Filmy miłość, pies, retrospekcja, deszcz, bar

W tym filmie tytuł brzmi niewinnie. W rzeczywistości to obraz porządnych, zdawałoby się, młodych małżeństw z niewielkiego miasteczka. Ich życie to na pozór sielanka - wspólne spotkania, place zabaw, pływanie z dziećmi. Idealne dzieci, idealni rodzice. Dzieci mają w przyszłości osiągać szczyty kariery, a znudzeni małomiasteczkowym życiem i nieustanną grą pozorów rodzice poszukują ucieczki i zapomnienia w ukradkowych romansach i internetowej pornografii.

Jimmy, Dave i Sean dorastali wspólnie w ubogiej dzielnicy Bostonu. Spędzali całe dnie na ulicy. W ich okolicy niewiele się działo. Do czasu, kiedy Dave został zmuszony do przejażdżki, która na zawsze zmieniła życie trójki przyjaciół. Przestali się spotykać, aby nie przypominać sobie o przeżytych cierpieniach.

Bezrobotny trzydziestolatek Hlynur nadal mieszka z matką, a dni spędza na piciu, oglądaniu filmów pornograficznych i surfowaniu po sieci. Na święta Bożego Narodzenia do ich domu wprowadza się nauczycielka flamenco jego matki, Lola. Podczas nieobecności matki Hlynur odkrywa, że Lola jest lesbijką, a jednak Nowy Rok spędza z nią w łóżku. Wkrótce dociera do niego, że Lola dzieli z matką nie tylko dom. Ostatecznie, Hlynur będzie musiał znaleźć swoje miejsce w tej układance i wyzbyć się nieco egoizmu.

Maggie Conlan, jest niezamężną matką czwórki dzieci z których każde ma innego ojca. Maggie nie związała się na stałe z żadnym z nich, ponieważ wszyscy ją bili. Wkrótce, opieka społeczna zbiera jej dzieci, po tym jak w domu w którym zostawiła je bez opieki dochodzi do pożaru. Kobieta bezskutecznie walczy o ich odzyskanie. Pewnego dnia spotyka Jorge w którym się zakochuje i w końcu zakłada niepatologiczną rodzinę. Jednak ich nowo narodzone dziecko, także zostaje im zabrane...

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".

Jonathan Cooper jest poszukiwany przez policję. Mężczyznę podejrzewa się o to, że zabił męża swojej kochanki. Wierząca w jego niewinność inna kobieta udziela mu schronienia. Chcąc pomóc Jonathanowi, wspólnie ze swoim ojcem stara się wyjaśnić tajemnicę morderstwa. Kiedy dziewczyna odkrywa kim jest zabójca, jej życie znajduje się w dużym niebezpieczeństwie...