Filmy aktywizm

Historia Rona Kovica - chłopaka, który wrócił sparaliżowany z wojny w Wietnamie. Wkrótce jako aktywista staje do walki z polityką wojenną swojej ojczyzny.

Rocznice ślubu wiedeńska lekarka Marie Theres jej mąż postanawia się z nią rozstać. Aby uspokoić nerwy, Marie Theres sięga po drinka. Dość pijana, wpada do lesbijskiego baru Bigi i kontynuuje picie z Fa, stałą klientką z lękiem przed zobowiązaniami. Następnego ranka pamięta tylko, jak Fa podwiózł ją do domu.

Przełożenie na język filmu musicalu z Broadwayu, dokonane przez czeskiego emigranta, Milosa Formana. Oto naiwny syn farmera polskiego pochodzenia zjawia się w wielkim mieście z kartą powołania do wojska. Przypadek sprawia, iż trafia między "dzieci - kwiaty" i może z bliska przyjrzeć się wyklinanym przez wszystkich hipisom. Znajduje wśród nich przyjaźń, lojalność, poświęcenie. A dzięki nim trafia na wielką miłość...

W środku lata Joseph, jeden z ostatnich pasterzy na wybrzeżu Korsyki, widzi, że jego ziemia staje się obiektem pożądania mafii, która chce przeznaczyć ją na projekt deweloperski. On nie chce się poddać. To oznaczałoby koniec świata. Kiedy przypadkowo zabija mężczyznę, który przyszedł go zastraszyć, jest zmuszony uciekać i staje się ofiarą bezlitosnego polowania. Legenda Josepha, która przyniosła jego siostrzenica Wanina, uosabia opór uznany za niemożliwy, z dnia na dzień nabiera rozmachu i rozprzestrzenia się po całej Korsyce...

Mają między 18 a 25 lat, zmieniali ustawodawstwo, budowali szkoły, mobilizowali tysiące kobiet, mężczyzn i dzieci. Na całym świecie młodzi ludzie mają odwagę, żeby marzyć, eksperymentować i robić w życiu ważne rzeczy, podczas gdy wszyscy inni oraz wszystkie instytucje zawiodły. Co jeśli to oni najlepiej wszystko rozumieją? POSŁUCHAJCIE MŁODYCH!

Londyn, rok 1962. Dwie nastolatki - Ginger (Elle Fanning) i Rosa (Alice Englert) - są nierozłączne; razem chodzą na wagary, debatują o religii, polityce i stylizacjach. Obie marzą o lepszym życiu niż to, które wiodą ich sfrustrowane matki. Ale gdy zimna wojna napotyka seksualną rewolucję, a groźba nuklearnego holokaustu się nasila, długoletnia przyjaźń między dwiema dziewczynami zaczyna pękać.

W wieku 23 lat była międzynarodową gwiazdą, a jej piosenki plasowały się na szczytach list przebojów. Za to kiedy kończyła 26 lat, regularnie ją oczerniano i wyśmiewano. Sinéad O’Connor to ikona irlandzkiej muzyki, która wyprzedzała swoje czasy. Film opowiada o jej fenomenalnym dojściu do światowej sławy oraz o tym, jak obrazoburcza osobowość doprowadziła do usunięcia jej z panteonu gwiazd muzyki pop. Obserwujemy Sinéad zarówno podczas koncertu w Medison Square Garden w 1992 roku, jak i w czasie słynnego występu w Saturday Night Live, gdzie a capella zaśpiewała kultowy utwór Boba Marleya w proteście przeciwko seksualnemu wykorzystywaniu dzieci w kościele katolickim i publicznie podarła fotografię Jana Pawła II. Szczery wywiad stanowi podstawę narracji filmu. Koncentrując się na jej proroczych słowach i akcjach z okresu pięciu lat (1987-1992), poznajemy spuściznę artystki z perspektywy współczesnego feminizmu. Możemy docenić jej talent i pasję oraz wrażliwość i determinację by do końca być wierną własnym zasadom. Niektórzy twierdzą, że Sinéad O’Connor była ogniem, który wygasł zbyt szybko. W tym filmie widzimy jednak, że wciąż płonie.

Film opowiada historię Bobbiego Griffitha (Ryan Kelley), młodego homoseksualisty, który aby zyskać akceptację głęboko wierzącej matki Mary Griffith (Sigourney Weaver), staje się aktywnym członkiem religijnej wspólnoty prezbiteriańskiej. Kościół prezbiteriański jednakże nie akceptuje homoseksualizmu i chłopak, w wyniku nietolerancji, popełnia samobójstwo. Śmierć syna staje się dla Mary Griffith podstawą głębokiej wewnętrznej przemiany. Film powstał na podstawie prawdziwej historii, opisanej w powieści Leroy'a Aaronsa z 1995 r. pod tym samym tytułem.

W październiku 1998 roku w miasteczku Laramie, w Wyoming, dwóch młodych ludzi śmiertelnie pobiło geja. Wkrótce po tym reżyser Moises Kaufman i członkowie nowojorskiego Tectonic Theater pojechali do Laramie. Aktorzy przeprowadzili ponad 200 wywiadów z mieszkańcami miasta.

Aktywistka Nan Goldin i artystka Nan Goldin są ze sobą nierozerwalnie związane. Reżyserka Laura Poitras pokazuje życie i twórczość Goldin ze swojej perspektywy. Podąża także na organizowane przez swoją wyjątkową bohaterkę kreatywne protesty. Artystka opuściła dom w młodym wieku i dokonała przełomu jako fotografka dzięki „Balladzie o seksualnej zależności” – serii porywających, kolorowych, intymnych zdjęć przedstawiających gejowską subkulturę, ją samą, jej rodzinę i przyjaciół. Obecnie całą energię poświęca założonej przez siebie grupie aktywistycznej PAIN (Prescription Addiction Intervention Now), która staje w obronie osób uzależnionych od środków przeciwbólowych i walczy z producentami tych leków – rodziną Sacklerów.