Filmy skarga

Rok 1976. Na korytarzu gmachu Telewizji, Agnieszka - dyplomantka szkoły filmowej - przekonuje "ważnego" redaktora o potrzebie powstania filmu o Mateuszu Birkucie, przed laty przodowniku pracy, którego błyskotliwa kariera skończyła się nagle i niespodziewanie gdzieś około roku 1952. Po pertraktacjach dziewczyna dostaje wreszcie taśmę i niezbędny sprzęt. Rozpoczyna prywatne śledztwo, mające ustalić przyczyny sukcesu i upadku Birkuta.

Doug Stauber (Seann William Scott), długoletni pracownik miejscowego supermarketu spożywczego, marzy o awansie na kierownika. Idealna okazja nadarza się gdy w mieście planowane jest otwarcie nowej filii sklepu. Niespodziewanie zjawia się nowy pracownik, pochodzący z Kanady, Richard Wehlner (John C. Reilly), który także planuje zostać managerem nowego sklepu. Doug i Richard zaczynają rywalizację o stanowisko.

James i Carl marzą o założeniu sklepu z deskami do surfingu, ale na razie muszą pracować jako śmieciarze. Nie mają łatwego życia. Szef tylko czeka na okazję, żeby się ich pozbyć. Mnożą się skargi na ich hałaśliwość, czepia się policjant z drogówki. Na kontrolera ich pracy został wyznaczony zwariowany afroamerykanin, były komandos z Wietnamu. I jakby mało było kłopotów, pewnego ranka znajdują w śmieciach trupa.

Sandy Bates to wzięty reżyser i scenarzysta filmów komediowych. Przeżywa jednak kryzys, ponieważ chce tworzyć filmy ambitne i artystyczne, co nie podoba się jego producentom. Wyjeżdża więc do hotelu Stardust w New Jersey, gdzie odbywa się przegląd jego starych filmów. Tam, wspomnienia zaczną mieszać się z jawą, a przeszłość z teraźniejszością i przyszłością.

Policjant z pasji, a nie z powołania, 35-letni Lucien Marguet (Didier Bezace), nazywany Lulu, spędza całe dnie i noce w poszukiwaniu informacji, które mogłyby prowadzić do sukcesu. Podczas, gdy wielu jego kolegów ogląda telewizję w rodzinie, on woli chodzić samotnie po Paryżu, aby uzyskać informacje od informatorów. To już trzynaście lat, codziennie idzie do 7 Sądowego Wydziału Policji. Tutaj Lulu zaczynał od początku jako młody stażysta. Teraz prowadzi sprawy związane z handlem narkotykami.

Film Zhao Lianga ukazuje dzisiejsze Chiny z niezwykłej perspektywy. To prawdziwy hołd złożony ludziom, którzy zdecydowali się rzucić wyzwanie systemowi. Zhao Liang przez kilkanaście lat obserwował petentów - Chińczyków z prowincji przyjeżdżających do Pekinu, by w jedyny dozwolony prawem sposób zaprotestować przeciwko niesprawiedliwości, która spotkała ich ze strony nieuczciwych urzędników. W specjalnym biurze mogą złożyć petycję do władz centralnych, które teoretycznie powinny wszcząć postępowanie wobec swych lokalnych przedstawicieli. Miesiącami, a nawet latami oczekując na sprawiedliwość, która nigdy nie nadchodzi, petenci zakładają w okolicy miasteczko namiotowe. Większość z nich nie wraca do domów, ponieważ na miejscu grożą im szykany lub śmierć. Nie mogąc doczekać się jakiegokolwiek rozwiązania, spędzają po kilkadziesiąt lat, żyjąc na marginesie społeczeństwa. Reżyser z wielką delikatnością, choć nie unikając trudnych pytań, portretuje niezwykłych bohaterów, których jedyną bronią w walce z gigantyczną machiną państwową jest solidarność i osobista godność.