Filmy nicea

Rok 1952. Niki de Saint Phalle (w tej roli Charlotte Le Bon) wraz z mężem i dwuletnią córką przenoszą się z ogarniętych terrorem makkartyzmu Stanów Zjednoczonych do europejskiej stolicy sztuki - Paryża. Mająca arystokratyczne korzenie kobieta posiada znacznie większe artystyczne aspiracje niż jedynie bycie pięknością na okładkach "Vogue’a", gdzie pojawiała się w charakterze modelki. Dystans, jaki dzieli ją od rodzinnego domu, początkowo przynosi kobiecie ukojenie. Szybko jednak demony przeszłości dopadają Niki także we Francji, a seria niepokojących retrospekcji z dzieciństwa pozwala zrozumieć, z jaką traumą się mierzy. Bezpiecznym gruntem, ale i sposobem na wyrażenie siebie staje się dla bohaterki jej sztuka. Pozwala także na to, by Niki walczyła o niezależność w świecie społecznych konwenansów i z góry przypisanych ról.

Jeana, nieśmiałego kelnera z Grand Hotelu, myli ze znanym milionerem Irene, piękna uwodzicielka bogatych mężczyzn.

Samir Horn, islamista i były agent służb specjalnych USA, zostaje złapany przez agentów FBI, Roya Claytona i Maxa Archera, podczas sprzedaży materiałów wybuchowych terrorystom. Zostaje więc uznany za jednego z nich i zamknięty w więzieniu. Samirowi udaje się jednak zbiec i zaczyna, z poznanymi tam ludźmi, planować kolejne zamachy bombowe.

Żandarmi z Saint Tropez jadą na konferencję do Nowego Jorku. Córka inspektora Cruchota, w tajemnicy przed ojcem, również wybiera się za ocean.

Ferdinand Griffon jest mężczyzną w średnim wieku. Ma żonę i dzieci i prowadzi spokojne życie. Pewnego dnia poznaje młodą studentkę Marianne Renoir. Zakochują się w sobie, od pierwszego wejrzenia i postanawiają uciec z miasta. Po drodze dzieje się wiele szalonych i niewytłumaczalnych wydarzeń.

Film biograficzny poświęcony słynnej tancerce, z pochodzenia Irlandce, amerykańskiej skandalistce, która zrewolucjonizowała sztukę baletową, tworząc oryginalny sprzeczny z klasycznym styl tańca, co dla współczesnej jej publiczności było szokujące. ISADORA to również historia burzliwego związku z 17 lat młodszym, rosyjskim poetą Siergiejem Jesieninem. Połączyło ich zamiłowanie do sławy i prowokacji...

Jean (Claude Mann) jest skromnym urzędnikiem w banku. Jego kolega Caron (Paul Guers) jest hazardzistą i zapala w nim żyłkę do hazardu. Mimo ostrzeżeń ojca (Henri Nassiet) udaje się do kasyna w Nicei. Tutaj spotyka Jackie (Jeanne Moreau). Ich romans idzie w parze ze szczęściem w ruletce.

Akcja toczy się na planie nowej produkcji pt. "Przedstawiam wam Pamelę", w której pod kierownictwem uznanego francuskiego reżysera (w tej roli sam Truffaut) występuje zastęp gwiazd. Bardzo szybko ich problemy osobiste zaczynają wpływać na proces tworzenia: hollywoodzka sensacja Julie wpada w depresję, partnerujący jej Alphonse dziecinnie grymasi, starzejąca się Severine nie może zapamiętać kwestii i do tego popija... W tym całym zamieszaniu wyraźnie uwidacznia się rola reżysera, który jako jedyny czuwa nad całościową koncepcją dzieła, pozornie pozostając na uboczu.

Siedemnastoletni chłopiec ucieka z domu. Jego matka Christine nie mogąc odnaleźć syna, nie mając poparcia ze strony męża, wpada na taki oto pomysł: zwraca się do swoich dwóch byłych kochanków, sugerując każdemu z nich, że jest ojcem chłopca. Stwarza to okazję do wielu niespodziewanych i zabawnych sytuacji, dopóki rzekomi ojcowie nie przejrzą intrygi uknutej przez Christine.

Alex i Paolo umówili się na jednorazowy seks. Chociaż właściwie się nie znają, Alex zaprasza Paolo do domu swojej ciotki żyjącej w Nicei. Wierzy, że ten krótki wakacyjny romans może stać się czym więcej, ale czy Paolo ma podobne oczekiwania?