Filmy Ukraina

Współczesna interpretacja wspomnień słynnego rosyjskiego detektywa z czasów carskich, Arkadija Koszko. Wirtuozerska analiza motywów stojących za intrygą, którą – by zdobyć majątek uwielbiającej go starszej damy – wcielić chce w życie wrażliwy student konserwatorium.

Nie jest łatwo żyć w Kijowie, jeśli nie jesteś dobry w polowaniu na dolary! A Anatoli (Aleksandr Lazarev)nie jest w tym dobry. Anatoli to intelektualista pozostawiony przez nową „kapitalistyczną” dżunglę. Aby przetrwać, przechodzi od prac dorywczych do prac dorywczych. Nic dziwnego, że jego żona go zdradziła i zamieszkała z kimś innym. Ale Anatoli nie chce już reagować: zniesmaczony woli uciekać się do bierności i postanawia popełnić samobójstwo. I właśnie tutaj pojawia się możliwość zorganizowania własnego samobójstwa z ręki kogoś innego. Bo to przecież najemnych zabójców nie brakuje w Kijowie! Jednak i tu Anatoli zawiedzie...

W Starej Zburiewce na południu Ukrainy, niedaleko Krymu działa tragikomiczny duet szeryfów o bystrym oku. Najbliższy komisariat policji jest zbyt daleko, aby z niego korzystać, Dlatego do rozwiązania problemów, z jakimi boryka się lokalna społeczność zatrudniono dwóch mężczyzn. Wiktor i Wołodia mają za zadanie zniwelować stopę przestępczości. Wśród ściganych przez nich występków znajdują się: kradzież dwóch kaczek, spory sąsiedzkie, pijaństwo, przemoc fizyczna i awarie samochodów. Wiele z tych problemów ma swoje korzenie w rozpowszechnionym wokół bezrobociu, ubóstwie i analfabetyzmie.

25-letni Alexander idzie na cmentarz, aby złożyć kwiaty na grobie swojej matki, która zmarła nagle. Tajemnica śmierci nie pozostawia go w spokoju. Kiedy opróżnia jej mieszkanie znajduje stare zwoje i pamiętnik rosyjskiego reżysera, dedykowany matce. Zatem Alexander odkrył swoją przeszłość. Matka zagrała w filmie tego reżysera. Kochali się. To była prawdziwa historia miłosna. Ale pewnego dnia poznał inną kobietę i opuścił Annę. Potem ona wyjechała z Odessy, przyjechała do Izraela, a potem do Kanady. Wyszła za Francuza i osiadła w Paryżu. Reżyser przyznaje w swoim dzienniku, że nigdy nie przestał jej kochać, teraz czuje się winny, była największą miłością jego życia. Wspomina ich pierwsze spotkanie, kiedy przyszła na plan swojego pierwszego filmu. To była wiosna. Była bardzo piękna. Miała 20 lat, a na sobie niebieską sukienkę, którą nigdy nie zapomniał.

Dokument o elicie klasy robotniczej ZSRR, czyli górnikach z Donieckiego Zagłębia Węglowego (Donbasu). Stworzona przez sowiecką propagandę fałszywa, równoległa rzeczywistość, doprowadziła do wybuchu wojny. Życie tam zapowiadało się na symfonię pracy, radości i dobrego samopoczucia, ale wszystko okazało się oszustwem i manipulacją. Nie ma już złudzeń. „Symfonia Donbasu” zamieniła się w „Kakofonię Donbasu”.

Krymski Tatar Mustafa stracił najstarszego syna na wojnie między Rosją a Ukrainą. Postanawia przewieźć ciało zmarłego syna z Kijowa na Krym, by pochować go w rodzinnych stronach. Wraz z młodszym synem wyruszają w podróż, która odmieni ich relację.

Ljuba (Natalia Połowynka) pracuje w fabryce słodyczy. Jej syn znajduje się w strefie działań wojennych i nie ma z nim żadnego kontaktu. Ljuba wyrusza na poszukiwanie syna na nieznanym terytorium.

Jonas udaje niewidomego, by wziąć udział w telewizyjnym konkursie tańca. W programie poznaje atrakcyjną Saulę. Wkrótce stają się najpopularniejszymi uczestnikami show. Nikt nie orientuje się, że Jonas tak naprawdę widzi. Tymczasem zostaje zwolniony z więzienia Vytas, stary znajomy Jonasa. Vytas wciąż myśli o tym, za co siedział. Tłumi w sobie sprzeczne uczucia. Z jednej strony pcha go do szukania zemsty, ale z drugiej potrzebuje przebaczenia. W tak zmanipulowanym świecie chce przebaczenia za grzechy, które popełnił i te, które dopiero popełnić należy.

Rok 1955. Eliahu (Paul Octavian Diaconescu), młody izraelski żołnierz rumuńskiego pochodzenia żydowskiego, jest sądzony przez izraelski sąd wojenny. Dwa i pół roku wcześniej rzeczywiście dowiedział się, że zabójca jego ojca, oficer rumuńskiej Żelaznej Gwardii, schronił się po wojnie we Francuskiej Legii Cudzoziemskiej. Następnie postanawia zdezerterować z armii izraelskiej, aby go odnaleźć i zrealizować swój plan nawet na bagnach Indochin.

Rosyjska pełnoskalowa inwazja na Ukrainę 24 lutego 2022 roku zaskoczyła świat i przykuła naszą uwagę. Ale początek tej wojny miał miejsce znacznie wcześniej. Zdjęcia do „A Rising Fury” trwały osiem lat. Film śledzi ewolucję konfliktu w Ukrainie, od rewolucji na Majdanie w 2013 roku w Kijowie do dzisiaj. Dokument towarzyszy Pawło, młodemu idealiście, który zaciąga się do ukraińskiej armii, by bronić swojego kraju po rosyjskiej inwazji na Donbas i Krym w 2014 roku. W tej zaciekłej walce między dwoma splecionymi kulturowo narodami, w której przyjaciele mogą nagle stać się wrogami, Pawło znajduje się po przeciwnej stronie pola walki niż wielu, których kiedyś uważał za sojuszników, i tam żarliwie działa w obronie niepodległości, suwerenności i demokracji swojego kraju. Od rozległych, śmiertelnych strzelanin po osobiste chwile intymności, reżyserzy Lesya Kalynska i Ruslan Batytskyi rzucają widzów na linię frontu wojny z bezpośrednim widokiem z ziemi, pozwalając nam być świadkami krwawego i pełnego pasji aktu opór wobec inwazji, która rozdziera zarówno kraj, jak i rodzinę.