Łowca jeleni 1978

teraz już nie tak szokujący jak zapewne w czasach premiery, ale doceniam klasyka. dla mnie osobiście przydługi (wesele). de niro ❤️

8.5/10 – Świetna opowieść o tym jak wojna może zmienić człowieka. Długa opowieść, która w ogóle się nie dłuży. A to dzięki ciekawym postaciom i genialnej grze Christophera Walkena i Roberta De Niro. Długie wprowadzenie (m.in. wesele) tylko służy odbiorowi historii. Zdjęcia, a szczególnie sekwencje polowań należą do jednych z najpiękniejszych w historii kina. Do tego kultowy już motyw z rosyjską ruletką.
Oceniłbym "Łowcę jeleni" jeszcze wyżej, gdyby pozostali aktorzy nadążyli za De Niro i Walkenem (nie mam żadnych zastrzeżeń, ale nikt inny nie wspiął się na ten mistrzowski poziom) i gdyby losy Nicka granego przez Walkena zostały inaczej poprowadzone. W zbyt wiele nie uwierzyłem.
Świetny film, ale do arcydzieła trochę brakuje.

Gdyby nie wesele, byłby to świetniejszy film niż jest teraz. Najlepsze sceny według mnie to te z widokami na góry i rosyjską ruletką. Christopher Walken zagrał bardzo fajnie, Robert De Niro jak zwykle świetny. John Cazale w scenie stypy marniał i widać było, że szykuje się już do odejścia na tamten świat. No i ta muzyka: "Can’t My Take Eyes of You", "Katiusza" lub chociażby spokojny motyw przewodni "Cavatina". Ale mimo to jestem jak najbardziej pod wrażeniem i uważam ten obraz za najlepszy, jaki Michael Cimino wyprodukował.

Im dalej tym lepiej. Moje oczy nie mogły się przyzwyczaić do widoku młodego Walkena, no po prostu nie. Toż to inny człowiek był!

Ból duszy – Film pokazuje, że wojna nie kończy się dla żołnierza w chwili opuszczenia pola bitwy. Brutalnie wpływa na jego wnętrze często i los nie dając o sobie zapomnieć. Dla mnie rosyjska ruletka jest jakoby kwintesencją całego okrucieństwa wojny, który pozostawia trwałą traumę. Ten film to także dowód na to, że bez mnóstwa wybuchów, strzałów i setek martwych ciał potrafił pokazać to co w wojnie jest najgorsze czyli wewnętrzne cierpienie jej uczestników. 10/10