Filmy 1949

Film składa hołd dla wielkich aktorów niemieckiego kina w przekroju.

Krótko po drugiej wojnie światowej w Wenecji nakręcono adaptację Romea i Julii. Na marginesie bohaterów dramat Szekspira przeżywa z kolei dwójka młodych ludzi: Angelo (Serge Reggiani), hutnik szkła z Murano i Giorgia (Anouk Aimée), córka faszystowskiego sędziego. Wcielają się w rolę gwiazd filmu i doświadczają niepewnej miłości, która zawsze jest zagrożona, w szczególności przez intrygi podejrzanego Raffaele (Pierre Brasseur), naganiacza rodziny Maglia. Angelo zostaje zabity, a Georgia umiera obok niego.

Arlette (Colette Richard) i jej brat Jean (Jean-Pierre Méry) zostają sami i zrujnowani po samobójstwie ojca. Jean znalazł pracę w Kamerunie, ale żeby nie zostawić siostry samej, postanawia wysłać ją do ich jedynych krewnych, czterech kuzynek, sióstr i starych panien Davernich mieszkających w najstarszej dzielnicy starego miasta na północy. Psotna młodość Arlette wstrząśnie smutną rutyną starych panien. Odkrywając dawną nieznaną idyllę jednej z sióstr, Marie (Elisa Ruis), Arlette spróbuje ponownie połączyć wątki, jednocześnie znajdując miłość.

W Loire-Atlantique, w domu poprawczym dla młodych dziewcząt, nowy dyrektor, Mademoiselle Chamblas (Suzy Prim), o sadystycznych skłonnościach, prowokuje bunt więźniów w czasie, gdy region przeżywa wielką powódź.

Przygody licealisty Henry'ego Aldricha.

Georges (Robert Moncade), student medycyny, zakochuje się w Louisette (Jacqueline Gauthier), swojej pięknej sąsiadce, i zaręcza się z nią. Są tak szczęśliwi jak Adam i Ewa w ogrodzie Eden. Jedynym drobnym problemem jest to, że ojciec Georgesa ma poważne problemy finansowe i nie może już utrzymać syna. Ale jakie to ma znaczenie? Georges i Louisette muszą tylko znaleźć pracę. Tę ostatnią zatrudnia bogaty najemca apartamentowca, w którym mieszka z narzeczonym. Kolejnym problemem jest to, że pan Grompat (Félix Oudart), jej pracodawca, przypomina trochę węża z Księgi Rodzaju: jego celem jest jedynie skuszenie jej i wyciągnięcie z ramion Georgesa. Ale Louisette nie jest Ewą i udaje jej się wyjść z przygody bez szwanku. Będzie żyła szczęśliwie z mężczyzną swojego serca do końca swoich dni.

Ważne dokumenty z Vel'd'Hiv' zostają skradzione podczas wielkiego wieczoru. Dyrektor zostaje zamordowany. To jego kochanka, Clara (Claude Farell), która dziedziczy pieniądze. Interweniuje siostrzeniec zmarłego, pracując nad odkryciem zabójcy. Był kochankiem Clary, który również zostaje zabity.

Życie i wyczyny strażaków widziane najpierw z psotnej perspektywy wioski, a następnie w poruszającej czasami atmosferze paryskich koszar. Przywołując także interwencje strażaków w czasie okupacji, w czasie pożarów wywołanych bombardowaniami Niemców.

Główną bohaterką jest Lukrecja Borgia (Paulette Goddard), której brat, Cezar Borgia (Macdonald Carey), morduje jej męża, aby realizować własne ambicje polityczne. Cezar podstępem przekonuje siostrę, że zabójcą był Alfons d’Este, książę Ferrary (John Lund). Pragnąc zemsty, Lukrecja poślubia Alfonsa z zamiarem otrucia go, jednak z czasem odkrywa jego niewinność i zakochuje się w nim. Istotnym wątkiem jest tajemna budowa potężnej armaty o nazwie „Jowisz”, którą Alfons przygotowuje do obrony Ferrary przed wojskami Cezara.

Akcja rozgrywa się w małym miasteczku w Austrii. Doktor Berthold (Erich von Stroheim) stracił żonę, która zginęła w wypadku kolejowym, a ich syn został ciężko poparzony. Aby go leczyć, dr Berthold wzywa specjalistkę, młodą lekarkę, dr Irène Dreiser (Denise Vernac). Doktor Berthold, po traumie po wypadku, ma obsesję na punkcie głosu swojej zmarłej żony, która prosi go, aby zatrzymał pociąg, w którym zginęła. Następnie w stanie transu próbuje zatrzymać pociąg poprzez różne sabotaże. Żandarmeria prowadzi dochodzenie i pewnej nocy podczas obchodu strzela i rani mężczyznę, któremu udaje się uciec: doktora Bertholda. Świadomy powagi swojego stanu psychicznego, zgłosił się do kliniki w Wiedniu, a Irene Dreiser zastępowała go lecząc jego pacjentów. Podczas jego nieobecności dr Irène Dreiser nawiązała romantyczny związek z inżynierem Nicolasem Riedelem (Frank Villard), który poprosił ją o rękę. Ale doktor Berthold wraca z kliniki i podsłuchuje ich rozmowę. W końcu Irene zrywa z Nicolasem, a on wymyśla fortel, by stracić doktora Bertholda.