Filmy 1980

Satyryczna komedia obyczajowa, polegająca na ujawnieniu gry pozorów stosowanych przez dwa małżeństwa występujące w filmie. Niuniek i Aniołek są małżeństwem zgodnym, ale finansowo nie układa im się najlepiej. Po obejrzeniu zdjęcia kuzynów ze wsi, pozujących na tle okazałej willi i drogiego samochodu, postanawiają zrobić wszystko, by podczas zapowiedzianej wkrótce wizyty krewnych w mieście również zaimponować im swoim stanem posiadania i pozycją. Niezbyt legalnym sposobem zamieniają chwilowo swoje M-2 na duże mieszkanie szefa Niuńka,

Zgodnie z tym, co sugeruje tytuł film Juliana Antonisza to oryginalna interpretacja pierwszej księgi „Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza. Jak można się spodziewać po dziesięciominutowej noncamerowej formie, stanowi ona raczej pewnego rodzaju impresję obrazów i wycinek historii, niż klasyczną opowieść o ostatnim zajeździe na Litwie… Na taśmie filmowej pojawiają się znane Mickiewiczowskie postaci i sceny w sielsko-anielskiej atmosferze, ale zdecydowanie nie stylistyce. W tle słyszymy znane wersy trzynastozgłoskowca czytanego przez dziecięcego narratora. „Pan Tadeusz” w wersji Antonisza pokazuje uczniom, że lektury szkolne można odczytywać na zupełnie nowe sposoby, a fanom i wielbicielom animacji dostarcza ciekawych przeżyć wizualnych.

Grupa dzieci wraz z opiekunką przyjeżdża na wakacje do stadniny koni umiejscowionej w lesie. Uczą się jeździć konno, zawiązują się pierwsze przyjaźnie, spędzają miło czas, kiedy to odkrywają, że w lesie działa kłusownik i zabija zwierzęta. Dzieci boją się, czy nie zapoluje na przodownika stada jeleni - Bartka. Postanawiają wytropić przestępcę. Pojawiają się pierwsi podejrzani. Przeżywają wiele zaskakujących, czasem groźnych przygód.

Trzydzieści sześć postaci zaludnia stopniowo jeden pokój i cudem unikając kolizji, bez zwracania na siebie uwagi, wykonuje cykl zamkniętych w pętlę czynności. W czasach przed rozpowszechnieniem się blue-boxów film Rybczyńskiego był niezwykłym osiągnięciem technicznym, wymagającym ręcznego namalowania około 16 tys. masek. Ale Tango to coś więcej, niż pokaz pomysłowości technicznej. To swoiste polskie panoptikum. Przez pokój przechodni przeludnionego mieszkania, scenerię znaną dobrze wielu Polakom, przewija się tu bowiem galeria przeciętnych obywateli, oddających najbardziej prozaicznym czynnościom, jakie można sobie wyobrazić. Pierwszy, i jak dotychczas jedyny, Oscar dla polskiego filmu animowanego.

Kierownictwo koncernu prasowego otrzymuje anonimowy list z groźbą wysadzenia Domu Prasy. Inspektor Jensen, badający tę sprawę, nieoczekiwanie dowiaduje się o istnieniu nigdzie nie wymienianego, ściśle tajnego 31-go oddziału koncernu...