Jak wyglądało życie codzienne przeciętnego obywatela Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w roku 1971? Dokument Roberta Standy próbuje odpowiedzieć na to pytanie.
Studium udręki, jaką niesie codzienne życie dwojgu bohaterom, małżeństwu dzielącemu małe mieszkanie ze starą, zniedołężniałą sublokatorką. Determinacja i bezsilność, z jaką główna bohaterka, znana mieszkańcom jako „żona Łysego”, toczy samotną walkę z przygniatającą ją codziennością, zyskuje w sztuce głęboko ludzki, tragiczny wymiar. Poczucie bezradności i niezawinionej krzywdy staje się w końcu nie do zniesienia.
Film stanowi opowieść o wyjątkowej bliskości babci i wnuczki, mimo fizycznych ograniczeń. Starsza kobieta i niepełnosprawna dziewięcioletnia dziewczynka wiodą pozornie nieskomplikowane życie, odnajdując przyjemność w każdej czynności. Świat wydaje się mieć nieskończenie wiele barw, zwłaszcza dla młodszej bohaterki. W codziennym trudzie opieki promienność i energia niekiedy umykają na chwilę.
Callum Cutter pracuje w agencji reklamowej. Czuje się sfrustrowany codziennością, próbuje znaleźć i zrozumieć sens wszystkiego, co dotyczy życia. Pewnego dnia spotyka Malikę, która obiecuje zmienić jego życie.
Nieco humorystyczne spojrzenie na Dakar, jego mieszkańców, architekturę, politykę, zachowania społeczne, a nawet białych francuskich turystów, a zwłaszcza wpływ kultury Francji i jej kontrast z rdzenną kulturą Senegalu – nadal obecną w Dakarze.
Satyra na niezbyt eleganckie zachowania Polaków. Film wskazuje m.in., że nie należy wyrzucać niedopałków papierosów gdzie popadnie, a jeść trzeba kulturalnie.