Filmy codzienność

Serial Trzy po trzy. Numery z kwatery to arcyśmieszne sytuacje, komiczny chaos i dużo zabawy trójki współlokatorów. Ania, Wojtek i Jurek jako cel swoich kpin wybierają doświadczenia życiowe, z którymi widz ma styczność na co dzień. Postacie, mimo przerysowania, zawsze pozostają blisko rzeczywistości. Wątkiem przewodnim we wszystkich odcinkach serialu jest właśnie wspólne życie w jednym mieszkaniu. Za podstawę w serialu służą skecze, które rozgrywają się w apartamencie i opowiadają o dziwacznych scenach z ich życia w domu. Skecze są nowoczesne i inscenizowane podobnie do zwariowanych sytuacji z wielkomiejskiej codzienności. Humor obejmuje szerokie spektrum – od niepohamowanego, niedorzecznego dowcipu po czarny humor.

Agata, Rafał i Jana są rodzeństwem. Najstarsza Jana podczas treningu na pływalni ulega wypadkowi. Ma uszkodzony kręgosłup, musi więc wiele tygodni, a może nawet miesięcy pozostać w łóżku. Rodzice bardzo zapracowani i ciągle nieobecni nie mają zbyt dużo czasu na rozmowy z dziećmi. Jana staje się więc powiernicą młodszego rodzeństwa. Rafał i Agata codziennie zdają jej relację z tego co wydarzyło się w szkole i na podwórku. Przykuta do łóżka ciągle radzi, pomaga, wysłuchuje, ma więc cały "dom na głowie".

„To lekkostrawna sztuka... o ciężkim trawieniu życia” – powiedziała o Daily Soup jedna z autorek dramatu, Gabriela Muskała. Tekst napisały wspólnie z siostrą, Moniką Muskałą, pod pseudonimem „Amanita Muskaria”. Inspiracją była kłótnia małżeńska, rozegrana tuż nad głową emocjonalnego zakładnika – kilkuletniej córki, której przypadkowymi świadkami stały się autorki. Widz wyreżyserowanego przez Małgorzatę Bogajewską spektaklu również zostaje podglądaczem. Towarzyszy wielopokoleniowej rodzinie w codziennych rytuałach tytułowego jedzenia zupy i oglądania oper mydlanych. Córka (Anna Grycewicz) rozpaczliwie poszukuje porozumienia z rodzicami (Janusz Gajos i Halina Skoczyńska). Jedyną osobą, z którą łączą ją ciepłe stosunki jest Babcia (Danuta Szaflarska), przez resztę rodziny traktowana jak małe dziecko. Cieniem na relacjach bohaterów kładą się głęboko ukrywane pretensje i tajemnice... Opowieść o szarej codzienności, pełna błyskotliwych dialogów i zabawnych nieporozumień jest podszyta głęboką, tragiczną refleksją.

Film eksperymentalny. Obraz zostaje podzielony na dziewięć kwadratów. W każdym z nich dzieje się osobna akcja: chłopczyk bawi się piłką, mężczyzna idzie do księgarni, robotnicy pracują na budowie, mężczyzna wyprowadza psa i inne. Po pewnym czasie wszystkie wątki płynnie przeplatają się i łączą.

Justyna i Artur mieli się właśnie pobrać. Przez epidemię wywołaną przez koronawirus muszą odłożyć te plany.