Filmy nagość, homoseksualizm, prysznic

Piper musi pożegnać się z wygodnym nowojorskim życiem i przywdziać pomarańczowy strój więzienny, gdy na jaw wychodzą jej dawne powiązania z przemytem narkotyków.

W tym filmie tytuł brzmi niewinnie. W rzeczywistości to obraz porządnych, zdawałoby się, młodych małżeństw z niewielkiego miasteczka. Ich życie to na pozór sielanka - wspólne spotkania, place zabaw, pływanie z dziećmi. Idealne dzieci, idealni rodzice. Dzieci mają w przyszłości osiągać szczyty kariery, a znudzeni małomiasteczkowym życiem i nieustanną grą pozorów rodzice poszukują ucieczki i zapomnienia w ukradkowych romansach i internetowej pornografii.

Biograficzna opowieść o pierwszym kobiecym zespole rockowym, który zyskał światową sławę. Ukazuje kulisy tworzenia bandu oraz zdobywaniu popularności przez niego. Historia skupia się przede wszystkim na liderkach zespołu, nastoletnich Joan Jett (Kristen Stewart) i Cherie Currie (Dakota Fanning), których życie nie stroniło od muzyki, seksu i wszelkiego rodzaju używek.

Rok 1962. Do Alcatraz – najlepiej strzeżonego więzienia w Stanach Zjednoczonych – zostaje przywieziony Frank Morris. Odcięty od świata nie załamuje się, planuje ucieczkę. Wraz z dwoma innymi skazańcami, Clarence’em i Johnem, zaczynają wykruszać cement wokół otworów wentylacyjnych.

Bohaterką filmu jest trzydziestoparoletnia Rosa, która od zawsze robi tylko to, czego oczekują od niej inni. Pewnego dnia kobieta dowiaduje się od matki, że mężczyzna, którego przez całe życie uważała za ojca, wcale nie jest jej biologicznym ojcem. Uporządkowany dotąd świat Rosy wywraca się do góry nogami. Bohaterka rozpoczyna wewnętrzną wędrówkę celem odkrycia własnej tożsamości. Czy przy okazji odnajdzie także w sobie silną, niezależną kobietę?

Życiem Julia (Gael García Bernal) i Tenocha (Diego Luna), jak wszystkich siedemnastolatków, rządzą hormony, przyjaźń i pragnienie osiągnięcia dorosłości. Pewnego świątecznego popołudnia poznają piękną, 28-letnią Hiszpankę, Luisę (Maribel Verdú), którą kokietują z klasą i wdziękiem typowymi dla młodzieży w ich wieku. W żartach zapraszają ją w podróż na wyimaginowaną plażę, zwaną Boca del Cielo (Usta Niebios). Luisa grzecznie ich ignoruje, potem rozchodzą się każde w swoją stronę i wydaje się, że cała sprawa odchodzi w niepamięć. Jednakże Luisa dostaje bardzo złe wiadomości. W obliczu potrzeby zmian w swoim życiu, odnajduje chłopców i przyjmuje ich zaproszenie. Cała trójka wyrusza w podróż, która zmieni na zawsze ich życie, prowokując konflikt pomiędzy niewinnością, seksualnością a przyjaźnią.

Film porusza głośny dziś problem wykorzystywania seksualnego dzieci. Pokazuje, jak głęboki wpływ mają podobne doświadczenia na życie młodych ofiar. Bohater filmu - Brian, nieudacznik wychowywany przez nadopiekuńczą matkę - wyparł z pamięci traumatyczne przeżycia. Dręczy go jednak luka we wspomnieniach, którą uznaje za skutek porwania przez kosmitów. Szukając rozwiązania próbuje odnaleźć Neila - chłopca, który pojawia się w jego snach, a który może być kluczem do rozwiązania zagadki „utraconych” pięciu godzin.

Paul (Gregori Baquet) i Agnes (Alice Taglioni) spotykają się od pewnego czasu. Agnes jest w szoku gdy dowiaduje się, że Paul woli mieszkać z dwoma współlokatorami niż zamieszkać z nią. Od momentu gdy Paul poznał swojego współlokatora Louisa-Anaulta (Jocelyn Quivrin), jego zachowanie całkowicie się zmieniło, chłopak wyraźnie go pociąga, choć Paul nie zdaje sobie z tego sprawy. Agnes jest zazdrosna i proponuje zakład - kto pierwszy zdobędzie Louisa-Anaulta ten wygrywa...

Tel Awiw, rok 1989. Student lingwistyki Boaz żyje w szczęśliwym związku ze swoją dziewczyną Noą. Jego spokój zakłócają jednak anonimowe listy miłosne od tajemniczego mężczyzny. Z ich powodu do Boaza powracają wspomnienia, które wcześniej próbował w sobie stłumić.

Film Alana Parkera rozpoczyna się od obławy na tureckim lotnisku, podczas której grany przez Davisa bohater zostaje przyłapany na posiadaniu narkotyków. Trafia do więzienia, w którym skazani i oczekujący na rozprawy są traktowani w nieludzki, wręcz zbrodniczy sposób. Tytuł Midnight Express oznaczał w slangu umysłowy „odlot”, jakiego doznawali wszyscy przebywający dłużej w więziennych murach...