Filmy retrospekcja, poezja, przemoc

Lilly Wust (Juliane Köhler) mieszka w Berlinie i jest Niemką. Zbliża się do trzydziestki, ma czwórkę dzieci - otrzymała nawet nazistowski order dla matek. Los styka Lilly z Felice Schragenheim (Maria Schrader), fascynującą, inteligentną młodą kobietą. Pomiędzy nimi zaczyna się namiętny romans, który przeradza się w prawdziwe uczucie. Dwie kobiety piszą do siebie prawie codziennie listy i wiersze. W nich zwracają się do siebie - Aimee (Lilly) i Jaguar (Felice). Felice wyznaje, że jest Żydówką, że pracuje dla nazistowskiej gazety pod fałszywym nazwiskiem i przekazuje tajne informacje grupom oporu. Lilly pozwala Felice wprowadzić się do jej mieszkania i rozwodzi się z mężem. Dwie kobiety składają sobie przysięgę miłości i małżeństwa. Starają się uciec od straszliwej rzeczywistości wojny i prześladowań, ale na próżno. Pewnego upalnego dnia, w sierpniu 1944 roku, Lilly i Felice spotykają w mieszkaniu gestapo...

Brendan Frye, jest nie lubiany wśród rówieśników. Jedyna bliska mu osoba, Emily, opuszcza go mając dość kłótni. Wkrótce Brendan otrzymuje od byłej dziewczyny telefon z prośbą pomocy. Na drugi dzień znajduje ją martwą. Chłopak za wszelką cenę chce znaleźć sprawce zbrodni.

Ekranizacja opowiadań Andrzeja Sapkowskiego, których bohaterem jest Geralt z Rivii, polujący na potwory wojownik znany jako wiedźmin.

W małym miasteczku osiemnastoletni Dick po stracie ojca czuje się bezpiecznie jedynie z pistoletem w dłoni. Choć nazywa siebie pacyfistą, razem z kolegami zakłada klub miłośników broni. Pewnego dnia młodzi ludzie są zmuszeni użyć jej w obronie własnej. Zaciera się cienka granica pomiędzy dobrem i złem.

Co oznaczają klucze z numerami do pokoi, które znajdują się przy kolejnych ofiarach? Co łączy dziesięcioro osób, które w wielką nawałnicę schroniły się na odludziu? Kto zabija i jaki ma w tym cel? Czy tym, co przeżyją uda się rozwiązać zagadkę?

Kontrowersyjna i pełna erotyzmu historia dwóch małżeństw, a zarazem dwóch przyjaciół, z których jeden nawiązuje romans z żoną drugiego...

Akcja filmu toczy się we Włoszech. Poznajemy historię dwóch osób. Pierwszy z nich jest synem wieśniaka (Gerard Depardieu), drugi właściciela ziemskiego (Robert De Niro). Fabuła filmu skupia się na powstawaniu faszyzmu, reakcji wieśniaków popierających komunizm, oraz na tym, jak te zmiany wpływają na przeznaczenie tych dwóch mężczyzn.

Historia wypalonego muzyka rockowego, który zamyka się w sobie i pogrąża w szaleństwie, okraszona muzyką zespołu Pink Floyd.

Po trzydziestu latach bez spotkania, Marianne odwiedza swojego byłego męża, Johana. Trafia jednak w środek wojny jaką prowadzi jej były ukochany, jego syn Henrik i jego córka Karin. Henrik nienawidzi Johana, ale stara się od niego pożyczyć pieniądze. Karin ma iść do konserwatorium w Helsinkach, ale woli studiować w Hamburgu, wbrew woli ojca. Wszystkie stare rany zostaną otwarte i doprowadzą do smutnego finału.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".