Filmy miłość, relacja ojciec-syn, deszcz, śpiewanie, fotografia

Ciepła i wzruszająca historia chłopca, który aby odnaleźć rodziców, udaje się w niezwykłą, pełną przygód i niebezpieczeństw podróż. Towarzyszy mu tajemniczy nieznajomy poznany w Central Parku. A wszystko w rytmach przepięknej muzyki filmowej.

Dionizy Złotopolski (Henryk Machalica) mieszka w Złotopolicach wraz z synem Markiem (Kazimierz Kaczor), niezależnym senatorem, najczęściej zresztą przebywającym w Warszawie, i jego żoną Barbarą (Anna Nehrebecka), którzy mają dwóch dorosłych synów. Starszy Waldemar (Andrzej Nejman) jest gospodarzem i prowadzi gospodarstwo. Nie ma szczęścia w miłości i wciąż szuka kandydatki na żonę. Okazuje się, ze znalezienie partnerki, która zgodziłaby się wraz z nim zamieszkać na wsi jest trudne. Młodszy syn – Kacper Złotopolski (Andrzej Piaseczny) to czarna owca w rodzinie. Rzucił szkołę i postanowił rozpocząć karierę muzyka. Druga linia rodu – Gabrielowie mieszkają w Warszawie. Wywodzą się od bliźniaczej siostry Dionizego, Eleonory (Alina Janowska). Jej syn – Wiesław (Paweł Wawrzecki) jest komendantem posterunku policji na Dworcu Centralnym, a jego żona Marta (Ewa Ziętek) prowadzi luksusową kawiarnię. Mają razem syna – Tomka (Piotr Szwedes), który ku rozpaczy rodziców rzucił studia medyczne i rozpoczął karierę akwizytora – jego zdaniem w ten sposób najszybciej dorobi się dużych pieniędzy. Starszy syn Mirek (Radosław Elis) i jego żona Weronika (Agnieszka Sitek) oczekują narodzin pierwszego dziecka. Córka Wiesława z pierwszego małżeństwa, Agata (Paulina Młynarska), pracuje w agencji pośredniczącej w sprzedaży nieruchomości.

James Whale (Ian McKellen) jest starym reżyserem filmowym, który przed piętnastu laty opuścił Hollywood. Odtąd Whale żyje z dala od wielkiego świata. Z jego zdrowiem jest coraz gorzej - kolejny wylew sprawił, że James stoi już właściwie nad grobem. Choroba wywołuje falę wspomnień, przeważnie takich, o których Whale starał się zapomnieć. Reżyser nie kryje swoich skłonności homoseksualnych. W swojej posiadłości zatrudnia młodego ogrodnika, byłego żołnierza Claytona Boone'a (Brendan Fraser). Między mężczyznami rodzi się więź.

Nominowany do Oscara kanadyjski film, wyreżyserowany przez urodzoną w Indiach reżyserkę Deepę Mehtę, porusza tematykę hinduskiej obyczajowości, a szczególnie życia wdów po śmierci mężów oraz aranżowanych małżeństw małych dziewczynek i starszych mężczyzn. Chociaż akcja filmu ulokowana została w 1938 roku, to właściwie do dzisiaj w Indiach takie śluby są normą. Co gorsza, gdy umiera małżonek, wdowa, niezależnie od wieku, zgodnie z zasadami religii i obyczajem winna spędzić resztę życia w aśramie dla wdów. W tej formie przytułku ma pokutować za swoje grzechy z poprzedniego życia, które – wg wierzeń – wpłynęły na śmierć męża.

W 1971 Arthur i Annie Pope wysadzili laboratorium, które zajmowało się produkcją napalmu. Od tamtego wydarzenia są poszukiwani przez FBI. Małżeństwo wraz z dwójką dzieci wciąż zmienia nazwisko i miejsce zamieszkania. Jednak pewnego dnia ich starszy syn Dannyn poznaje dziewczynę, w której się zakocha...

Film obraca się wokół kryzysu życiowego Joe’ego (Ewan McGregor), młodego włóczęgi, który znajduje pracę na barce. Barka jest własnością Lesa (Mullan) i jego zagadkowej żony Elli (Swinton). Któregoś dnia Joe i Les natrafiają na ciało młodej kobiety unoszące się na wodzie. Wypadek? Samobójstwo? Morderstwo? Gdy policja podejmuje śledztwo i aresztuje podejrzanego, wychodzi na jaw, że Joe wie dużo więcej o topielicy, niż przyznaje. Śledztwo trwa, a tymczasem Joe’ego i Ellę zaczyna łączyć namiętny, intymny związek.

Po śmierci ukochanej żony, Danny Parker pozwala, aby porwał go świat, w którym wszystko jest pozorne, a nic nie jest takie, na jakie wygląda. Zostaje wplątany w wir wydarzeń, nad którymi nie jest w stanie zapanować. Staje pomiędzy agentami z wydziału antynarkotykowego a sadystycznym dealerem.

Trzeci film wyreżyserowany przez Federico Felliniego obrazuje historię pięciu przyjaciół, zbliżających się już do progu 30 lat. Żyją oni niezobowiązującym, "dziecięcym" życiem, wymigując się od poważnych obowiązków oraz pracy, od których preferują szwędanie się po nocach i grę w bilard. Wszystko zaczyna się jednak komplikować, kiedy Fausto (Franco Fabrizi) się żeni, a od Alberto (Alberto Sordi) odchodzi siostra zostawiając jego i matkę niemal bez środków do życia. Przyjaciele zdają sobie sprawę, że trzeba znaleźć pracę i zmierzyć się z "dorosłym" życiem. Nie okaże się to jednak proste.

Powszechnie szanowany prawnik Walter Bridge jest głową statecznej rodziny. Jego konserwatywne poglądy nadają ton życiu pozostałych domowników. Żona Waltera India nauczyła się podporządkowywać woli męża, jednak w głębi duszy tęskni za partnerskim układem i ciepłem miłości. Dorastające dzieci państwa Bridge zaczynają kwestionować surowe zasady ojca. Rodziną wstrząsają coraz silniejsze konflikty. Walter Bridge musi zweryfikować swoje podejście do życia, jeśli nie chce dopuścić do rozpadu rodziny.

W 1933 roku, w okresie wielkiego kryzysu amerykańskiego, baronowa przemysłu piwnego organizuje w Winnipeg konkurs na najsmutniejszą muzykę. Muzycy ze wszystkich stron świata przybywają by powalczyć o główną nagrodę, którą jest 25,000$.