Filmy przeszkadzanie

Genialny matematyk, Max Cohen (Sean Gullette), znajduje się o krok od rozszyfrowania tajnego kodu, dającego władzę nad materialnym i duchowym światem. Wkrótce orientuje się, że jest śledzony przez agentów potężnego koncernu giełdowego i ultraortodoksyjną sektę religijną. Musi wybierać między zdrowym rozsądkiem a szaleństwem, świętością a bluźnierstwem, wiedzą a ignorancją, a przede wszystkim zdecydować, czy jest w stanie udźwignąć śmiertelny ciężar swojego odkrycia… Przez ostatnie dziesięć lat konstruowań ogromny komputer – Euklidesa, którego rozbudowane układy zajęły prawie całe jego skromne mieszkanie. Przy użyciu Euklidesa prowadził obliczenia, które miały go doprowadzić do odszyfrowania numerycznego wzoru sterującego prawidłowościami wzrostu i spadku notowań na giełdzie. Tę wiedzę pragną od niego wydobyć biznesmeni z Wall Street.

Cris Johnson (Nicolas Cage) ma pewien dar: potrafi spoglądać w przyszłość i zmieniać bieg wydarzeń. Ostatecznie musi jednak wybierać między ocaleniem świata, a samego siebie.

Grupa młodych ludzi dwudziesto, trzydziestoletnich okupuje wystawione na sprzedaż mieszkanie należące do wuja jednego z nich. Tworzą rodzaj wariackiej wspólnoty, która szybko zaczyna przypominać niepokojącą sektę, kierowaną przez szefa o skłonnościach autorytatywnych. Grupa stawia sobie za cel odgrywać publicznie debili: ślina na ustach, krzyki, powykręcane ręce, niewytłumaczalne napady wściekłości. W restauracji, na ulicy, na basenie, w ubikacji, w fabryce. Żeby wywołać zażenowanie. Wzbudzić litość albo, o wiele częściej, niechęć. Czynią to doskonale. I biorą sobie za pomocnika słodką, rudawą, zagubioną dziewczynę, która doznała sporo złego, a przy nich znajduje swój prawdziwy terapeutyczny azyl.

Film powstał na podstawie powieści M. D. Sade "120 dni Sodomy". Jego akcja toczy się w czasie II Wojny Światowej we Włoszech. W republice Salo trwają poszukiwania młodych, atrakcyjnych ludzi, którzy zostaną wykorzystani do orgii kierowanej przez nazistów.

Rywalizacja pomiędzy dwiema rodzinami – familią szalonej Divine, a rodem Connie i Raymonda. Obie z rodzin sądzą, że to im należy się niechlubne miano najohydniejszych i za wszelką cenę będą chciały to sobie udowodnić. W wyniku konkurowania ze sobą dojdzie do mnóstwa starć.

Film opowiada historię El Topo (Kreta, w tej roli sam Jodorowski), bezimiennego włóczęgi i rewolwerowca. Mężczyzna wędruje przez pustynię wraz ze swoim synkiem, docierając w końcu do wsi, której mieszkańcy zostali wymordowani. W ramach zemsty pokonuje okrutnych i perwersyjnych bandytów terroryzujących okolicę. Ratuje z ich rąk kobietę, z którą wyrusza na misję pokonania czterech mistrzów rewolweru. By zasłużyć na jej miłość przechodzi pomyślnie serię prób, zwyciężając wszystkich, jednakże ukochana zostawia go, śmiertelnie rannego, i odjeżdża z inną kobietą.

Błyskotliwy, surrealistyczny, zabawny - zachwycali się krytycy. Dzieło Felliniego nie każdego jednak zachwyci. Ale też nikogo nie pozostawi obojętnym wobec tego filmu. Oto poznajemy Snaporaza - kobieciarza, który nie marnuje żadnej okazji do podboju. Jedna z tychże okazji powoduje, że nasz bohater podążając za nią trafi wprost do miasta, które od początku wydaje się być inne niż zwykłe miasta - jest to bowiem miasto kobiet, w którym na dodatek akurat trwa kongres feministek. Snaporaz trafia więc prosto w środek agresywnych, pożądających i kipiących nieskrywanym seksapilem kobiet, które w połączeniu z męskimi fantazjami głównego bohatera, kreowanego przez Marcello Mastroianniego, są kanwą opowieści Felliniego.

Trzy akty Amer składają się na historię Any. Świat dojrzewającej dziewczynki budują głównie gesty, dźwięki i obrazy. Doświadczenia śmierci i żałoby intensyfikowane przez rozbudzone zmysły zastygają w pamięci dziecka. Widok kopulujących rodziców i martwego człowieka, policzek wymierzony przez matkę, ręce motocyklistów, obciągnięte szczelnie skórzanymi rękawicami – skutecznie izolowane od dotyku, wszędobylskie, gwałcące spojrzenie i nieznośny dotyk ciał współpasażerów w autobusie. Libidalna historia dorastania, w której znaczące epizody konfigurują fetysze i fobie obecne w psychice dorosłej kobiety.

Pierwsza połowa XIX wieku. Isabelle i Henri są w sobie zakochani. Nocą opuszczają Paryż i udają się poza obręb miasta. W czasie podróży spotykają Anglika, który następne staje się ich sąsiadem w Beauvais. Romantyczny wieczór zostaje zaprzepaszczony także przez garnizon wojskowy, który urządza sobie popijawę.

Żart filmowy o mężczyźnie, który maluje hasło na murze, i stróżu, który stara mu się w tym przeszkodzić.