Filmy pies, łza, relacja rodzinna, rozmowa telefoniczna, płacz, fotografia

Niewielka ziemska posiadłość gdzieś na Nizinie Padańskiej, stary zagracony dom, a w nim niezwykła rodzina: ślepa matka i jej czworo dzieci - córka (Giulia) oraz trzech synów, z których jeden (Leone) jest upośledzony umysłowo, drugi (Alessandro) cierpi na epilepsję i tylko najstarszy (Augusto) jest dostatecznie normalny i przedsiębiorczy, żeby utrzymać całą rodzinę, prowadząc interesy w pobliskim miasteczku. Pod pozorami normalnego rodzinnego życia (rytuał wspólnych posiłków poprzedzonych modlitwą, wyprawy na cmentarz, gdzie znajduje się grób ojca) kłębią się wrogie instynkty, podłość i nienawiść, wybuchając od czasu do czasu gwałtownymi scenami. Ich prawdziwy sens nie dochodzi tylko do świadomości matki, potulnej bardziej z głupoty, niż dobroci. W głowie Alessandra rodzi się zbrodniczy plan "uzdrowienia" rodziny przez wyeliminowanie tych jej członków, którzy są jedynie ciężarem.

Jacob Petersen wiele lat temu wyjechał z Danii do Indii, gdzie objął stanowisko dyrektora sierocińca dla porzuconych dzieci. Szczególna więź łączy go z 8-letnim Promodem, którym to opiekuje się od dnia jego narodzin. jednak na kilka dni przed urodzinami chłopca Jacob musi go opuścić - wyrusza do Danii, aby zdobyć pieniądze niezbędne dla funkcjonowania sierocińca. Na miejscu poznaje bogatego biznesmena Jorgena, który ma przygotować umowę gwarantującą sierocińcowi dotację w wysokości 4 milionów dolarów. Jacob zostaje też zaproszony na ślub jego córki. Na ceremonii spotyka matkę panny młodej - swoją dawną znajomą. Na weselu natomiast, na jaw wychodzi pewna tajemnica, która ma ogromne znaczenie dla Petersena. Od tej chwili zmieni się cały jego świat. Film o niedopowiedzeniach, błędach, nieszczęściu, ale także wielkim uczuciu, które karze zadbać o przyszłość najbliższych osób...

Akcja obejmuje okres od zimy 1957 do końca 1960, cofając się w retrospekcji do wypadków 1954 roku. Dały one początek narodowowyzwoleńczej walce ludu algierskiego. Opis ogranicza się do miasta Algier, a właściwie do jego arabskiej dzielnicy Kazby.

April Burns Holmes - rodzinna czarna owca - zaprasza swoją konserwatywną rodzinę, mieszkającą na przedmieściach Pensylwanii, na uroczysty obiad z okazji Święta Dziękczynienia, do małego apartamentu w Nowym Jorku, który dzieli ze swym chłopakiem Bobbym. Okazuje się, że przygotowania nie są wcale takie proste, zwłaszcza, gdy dziewczyna odkrywa, że jej kuchenka nie działa. Jako że rodzina jest już w drodze, April zmuszona jest wzbić się na szczyty uprzejmości i prosić o pomoc swoich ekscentrycznych sąsiadów. A wszystko w celu zorganizowania przyjęcia doskonałego, które zapadnie wszystkim na długo w pamięci... Wizyta u April to ciekawy, nie pozbawiony głębi film o życiu, skomplikowanych relacjach rodzinnych i uczuciach.

Tuż przed śmiercią malarz Jean-Baptiste Emmerich zapowiada, że "ci, którzy go kochają, wsiądą do pociągu". Następnie umiera. Do pociągu na cmentarz Limoges wsiadają wszyscy jego przyjaciele, ci prawdziwi i fałszywi, spadkobiercy z prawego i nieprawego łoża, bliższa i dalsza rodzina - niektóre rodziny spotykają się wyłącznie na pogrzebach.

Wypalony reżyser filmowy, nie ma już weny aby nakręcić kolejny film. Ucieka w świat fantazji przed przytłaczającym go otoczeniem.

Chris Pratt, wskutek własnej brawury, uległ poważnemu wypadkowi samochodowemu i doznał obrażeń mózgu oraz częściowo stracił pamięć. Przedtem był obiecującym sportowcem, gwiazdą szkolnej drużyny hokeja. Pochodził z majętnej rodziny, miał śliczną dziewczynę i perspektywy wielkiej kariery. Teraz ma trudności z zapamiętaniem prostych informacji. Żyje w wynajętym mieszkaniu wraz ze swym przyjacielem i mentorem, ociemniałym Lewisem. Udaje mu się zdobyć pracę nocnego sprzątacza w lokalnym oddziale banku. Spotyka dawnego kumpla ze szkoły, Gary'ego Spargo, który pomaga mu uwierzyć w siebie, a nawet znajduje mu dziewczynę, striptizerkę Luvlee Lemons. Wkrótce jednak okazuje się, że Gary szykuje wielki skok na bank, w którym zamierza bezwzględnie wykorzystać Pratta.

Akcja toczy się w Afganistanie, zimą 1975 roku. Dwunastoletni Amir, syn bogatego biznesmena z Kabulu, ma własne troski. Desperacko pragnie wygrać doroczne zawody latawców, by udowodnić ojcu, że jest wart jego uwagi i pochwały. On i jego przyjaciel marzą o zwycięstwie. Żaden z chłopców nie potrafi jednak przewidzieć, co zdarzy się tego popołudnia.

Po śmierci męża, Rosaria Parondi z czterema synami - Simone, Rocco, Ciro i najmniejszym Lucą - wyrusza do Mediolanu. Jeszcze za życia ojca wyjechał tam najstarszy syn - Vincenzo, i on teraz musi się zatroszczyć o przyszłość reszty rodziny. Vincenzo zdobywa tanie lokum dla rodziny, ale utrzymać wszystkich nie jest w stanie. Pierwszy zarobek, który trafia się braciom, to uprzątanie śniegu, oglądanego przez nich po raz pierwszy w życiu. Wkrótce Simone angażuje się jako bokser. Talent bokserski ma też Rocco, ale nie lubi walki. Próbuje pracować w farbiarni, lecz wkrótce zostaje wzięty do wojska. On jeden wie, że Simone ma już na sumieniu kradzież.

Jest rok 1940. Uciekając przed Niemcami, śmietanka towarzyska Paryża opuszcza stolicę i lokuje się w luksusowym hotelu Splendide w Bordeaux. Tam spotykają się uciekinier z więzienia i piękna aktorka. Przed wojną łączył ich romans, na dodatek przez aktorkę mężczyzna trafił do więzienia.