Filmy Senegal

Śledzimy losy tytułowych bohaterów, granych przez Khady Mane i Mamadou Diallo, którzy doświadczają głębokiej i szczerej miłości. Nieświadomi świata poza ich wioską, zostają skonfrontowani z konwencjami i ograniczeniami narzuconymi przez ich społeczność. W tym środowisku nie ma miejsca na namiętność i chaos. Historia udaremnionej miłości w małej wiosce w dotkniętym suszą Senegalu. I choć wizualnie film prezentuje się znakomicie (oglądając go ma się skojarzenia z Terrence'em Malickiem ), to imponuje przede wszystkim inscenizacja tej miłości. Jej czystość jest zmieniona przez zobowiązania obojga, a niemożliwość wolności tej miłości jest głęboko poruszająca.

Na znanym przedmieściu Dakaru, pracujący przy budowie wieży, robotnicy budowlani pozostają od miesięcy bez wynagrodzenia. Decydują się na opuszczenie kraju nad oceanem w celu znalezienia lepszej przyszłości. Wśród nich jest Souleiman (Traore), który musi zostawić tą, którą kocha, Adę (Mame Bineta Sane), obiecaną innemu mężczyźnie. Kilka dni po tym, jak młodzi wypływają na morze, pożar niszczy przyjęcie weselne Ady, a tajemnicze gorączki dopadają dziewczęta z okolicy. Issa (Amadou Mbow), młody policjant, rozpoczyna dochodzenie, dalekie od podejrzeń, że zatopione duchy powróciły. Jeśli nawet niektórzy zechcą się zemścić, Souleiman powrócił, by pożegnać się z Adą.

Akcja przenosi nas do dusznego, przeludnionego, kipiącego od napięć labiryntu – więzienia La Maca w Abidżanie. To miejsce rządzące się własnym gangsterskim kodeksem i mające swoich władców, stojących na straży kruchej równowagi. Kiedy za kraty trafia Roman, rozstrzyga się właśnie kwestia sukcesji po tracącym siły Czarnobrodym. Na schedę po przywódcy czekają niczym hieny samozwańczy następcy, krwawa wojna gangów wisi w powietrzu. Żeby zyskać na czasie, Czarnobrody nakazuje Romanowi snuć nieprzerwanie przez całą noc opowieść.

Félicité (Véro Tshanda Beya Mputu), wolna i dumna, jest piosenkarką i śpiewa wieczorami w barze w Kinszasie. Jej życie zmienia się, kiedy jej 14-letni syn staje się ofiarą wypadku motocyklowego. Aby go uratować wyrusza w szaleńczy wyścig przez ulice Kinszasy. Jej drogę przecina Tabu (Papi Mpaka).

Trzech legendarnych najemników wywozi meksykańskiego barona narkotykowego z Gwinei Bissau. Mają przetransportować go na zlecenie klienta do Botswany, ale ich samolot psuje się po drodze. Przymusowo lądują w Senegalu, na pustkowiu. I wygląda na to, że to nie przypadek. Nie mają jednak czasu by się nad tym zastanawiać. Schronienie znajdują w dziwacznym obozie wakacyjnym, który nieco za bardzo przypomina komunę, jednak postanawiają wtopić się w tło. Zresztą, niepotrzebnie się starają: ktoś wie, co tak naprawdę sprowadza ich do Senegalu. Pojawia się pytanie: który z mieszkańców obozu zna ich tożsamość i chce im zaszkodzić? I czy lider najemników, kipiący testosteronem, a pod grubą skórą wrażliwy Chaka, coś przed nimi ukrywa? Jaką rolę odegra w tej historii mitologia afrykańska: pełna klątw, potworów i magii?

Przekaz pieniężny od krewnego w Paryżu zmienia całkowicie życie jego członka rodziny, który mieszka w Senegalu.

Podczas I wojny światowej ojciec zaciąga się do armii francuskiej, aby być z 17-letnim synem, który został zwerbowany wbrew jego woli. Wysłani na front, znajdują się razem w obliczu wojny we francuskiej kolonii Senegalu.

Przez długie lata tylko chłopcy zajmowali się sprzedawaniem gazet na ulicach Dakaru, więc gdy dziesięcioletnia Sili też zaczyna sprzedawać gazety, żaden nie chce tego zaakceptować. To zajęcie dla nich. Jednak Sili od razu odnosi sukces: pierwszego dnia udaje się jej sprzedać wszystkie gazety i na dodatek dostaje spory napiwek. Chłopaki nie chcą wierzyć, że uczciwie zarobiła te pieniądze. Interesuje się nią policja, ale wkrótce zostawia ją w spokoju. Część zarobionych pieniędzy Sili wydaje na parasol dla swojej ociemniałej część oddaje trędowatym. Przez kilka następnych dni Sili jest prześladowana przez pozostałych gazeciarzy, którzy są zazdrośni o jej sukces. W końcu jednak zaprzyjaźnia się z jednym z nich. Sili odkryje ból, marzenia..., a w końcu przyjaźń. "La petite vendeuse de soleil" jest drugą częścią w serii pt. "Histoires de petites gens" ("Opowieści Maluczkich"), poświęconej zwykłym ludziom, w których reżyser cenił prostolinijność, naiwność i wymaganą do tego odwagę. Film składa hołd dzieciom ulicy, które mają dość odwagi, aby sprzeciwić się starości, skorumpowaniu i ludziom bogatym materialnie, ale ubogim duchem.

Fae jest senegalską prostytutką. Thierry to światowej sławy belgijski kolarz wyścigowy. Spotykają się, gdy Thierry i jego brat przyjeżdżają do Dakaru na wakacje. Kolarz nie jest zainteresowany lokalnymi usługami seksualnymi. Mówi, że musi najpierw się zakochać. Jednak kiedy spotyka Fae, czuje, że dzieje się z nim coś, czemu nie jest w stanie zaprzeczyć. Wspólnie doświadczają niezwykłej jedności, która przywraca obojgu zarówno poczucie godności, jak i obietnicę odkupienia.

Po dwóch latach w więzieniu Babtou jest wolnym człowiekiem. Jednak jego przyjęcie powitalne kończy się operacją policyjną, a on sam ma zostać deportowany do Senegalu. Aby temu zapobiec, jest w stanie zrobić wszystko.