Filmy hedonizm

Barwne widowisko rozgrywające się w Los Angeles lat 20. XX wieku. Babilon to opowieść o przerośniętych ambicjach, narodzinach i upadku wielu filmowych gwiazd, którym przyszło żyć i robić karierę w erze niepohamowanej dekadencji i deprawacji wczesnego Hollywood, w którym w jednej chwili można było wiele zyskać lub wszystko stracić.

Czwórka mężczyzn wybiera się na wyprawę w góry, na lokum wybierają kurort do którego jeździli w latach 80-tych. Rankiem po ostro zakrapianej imprezie w jacuzzi, odkrywają, że wyglądają jak nastolatkowie, a jacuzzi jest maszyną czasu, która przeniosła ich w przeszłość do roku 1987.

Wieczne Miasto nie zmienia się mimo upływu wieków: wciąż istnieje w nim grupa ludzi żyjąca poza społeczeństwem, dla której liczy się tylko zabawa, rozgłos i seks. Pieniądze nie są ważne, ponieważ nie stanowią dla niej problemu. W tym środowisku Rzymskiej bohemy Marcello Rubini, dziennikarz jednego z brukowców i niespełniony pisarz, czuje się jak ryba w wodzie. Opisując ekscesy i skandale z udziałem gwiazd, sam nie unika podobnego życia. Nie jest w stanie dochować wierności narzeczonej, ani tym bardziej odwzajemnić jej uczucia. Targany wciąż nowymi zachciankami: raz próbuje zdobyć amerykańską aktorkę, następnym wierzy w miłość do jednej z kochanek, czy też jest biernym obserwatorem sfingowanego objawienia Matki Boskiej. Takie "słodkie życie" prowadzi go do stopniowego oddalania się od prawdziwego życia - kontakty z ojcem, lub z coraz rzadziej widywanym przyjacielem są tego doskonałym przykładem.

Charlie Harper (Charlie Sheen), wiedzie spokojne i szczęśliwe życie zamożnego kawalera. Wszystko się zmienia, kiedy wprowadza się do niego jego brat ze swym dziesięcioletnim synem.

Lata siedemdziesiąte. Raoul Duke i Dr Gonzo (w tych rolach Johnny Depp i Benicio Del Toro) podążają do Las Vegas - miasta wiecznego hazardu i zatracanych pieniędzy. Jak się okazuje, są oni uzależnieni od róznego rodzaju używek typu Eter, LSD, Kokaina i wiele innych. Podający się za dziennikarza (R. Duke) oraz Prawnika (Dr. Gonzo) przyczyniają się do całkowitej destrukcji miejsc, w których przebywają. Ich głównymi celami są pokoje hotelowe, gdzie po zameldowaniu traktują je jak typową stajnie, w której przeżywają "odloty" swojego życia. Czarna Komedia mówiąca nam, o tym, jakie są przemyślenia, halucynacje i motywy do czynów po spożyciu środka odurzającego.

Szokujący i dekadencki film będący artystyczną prowokacją reżysera. Czterech zamożnych mężczyzn spotyka się na uczcie w podmiejskiej willi. Pilot Marcello (Marcello Mastroianni), sędzia Philippe (Philippe Noiret), producent telewizyjny Michel (Michel Piccoli) oraz restaurator i kucharz Ugo (Ugo Tognazzi) postanawiają popełnić samobójstwo z... przejedzenia. Po pierwszym dniu objadania się sprowadzają do willi trzy prostytutki. Do towarzystwa dołącza też żądna wrażeń nauczycielka. W willi dochodzi do orgii obżarstwa i seksu.

Anaïs to jeden wielki chaos. Przemierzająca ulice Paryża na rowerze, zawsze spóźniona, roztargniona, niedyskretna. Nawet jeśli nie ma grosza przy duszy, trudno odmówić jej w tym wszystkim uroku. Młoda kobieta zdaje sobie jednak sprawę, że jest tuż przed sporymi zmianami w swoim życiu. Związek z Raoulem należy już do przeszłości, przed nią z kolei konieczność zmierzenia się z powracającą chorobą matki. Jakby mało było komplikacji, bohaterka, nie zastanawiając się nad konsekwencjami, wdaje się w romans z żonatym mężczyzną. Szybko okazuje się jednak, że osobą, do której najbardziej chce się zbliżyć, wcale nie jest Daniel, a jego intrygująca partnerka – Émilie. Chwilowe zaślepienie czy głębsza fascynacja? Względne bezpieczeństwo, a może podjęcie ryzyka? Na te pytania pełna zapału, ale i uroczej lekkomyślności Anaïs będzie musiała znaleźć odpowiedzi.

Film ukazuje 36 godzin z życia Chopina, które kompozytor spędza w posiadłości George Sand w Nohant. W tym dniu miłość obojga bohaterów kończy się, a wraz z nią kończy się twórczość kompozytora, który na parę lat przed śmiercią umieścił na papierze ostatnią nutę. Tę właśnie George Sand nazwała "La note bleue".

Wypalony reżyser filmowy, nie ma już weny aby nakręcić kolejny film. Ucieka w świat fantazji przed przytłaczającym go otoczeniem.

Francja, XIX wiek. Prowincjonalny lekarz Karol Bovary czuje się samotny po śmierci żony i zaczyna coraz częściej odwiedzać Rouaulta, jednego ze swoich pacjentów. Wdowiec ulega urokowi jego córki Emmy i szybko postanawia się z nią ożenić. Ich małżeństwo nie jest jednak szczęśliwe. Kobieta nie może zadomowić się w nowym miejscu. Cierpi na nudę i pogardza swoim ograniczonym mężem. Emma po cichu marzy o miłości idealnej, o której czyta w romantycznych powieściach. W końcu żądza wrażeń popycha ją w ramiona arystokraty Rudolfa Boulanger oraz studenta prawa Leona Dupuis. Obydwa romanse są burzliwe, a także dramatyczne w skutkach. Opowieść o karmiącej się marzeniami kobiecie, która pragnie uwolnić się od rutyny i szarzyzny życia. Autorem ekranizacji powieści Gustawa Flauberta jest Claude Chabrol.