Filmy hedonizm, pieniądz

Barwne widowisko rozgrywające się w Los Angeles lat 20. XX wieku. Babilon to opowieść o przerośniętych ambicjach, narodzinach i upadku wielu filmowych gwiazd, którym przyszło żyć i robić karierę w erze niepohamowanej dekadencji i deprawacji wczesnego Hollywood, w którym w jednej chwili można było wiele zyskać lub wszystko stracić.

Anaïs to jeden wielki chaos. Przemierzająca ulice Paryża na rowerze, zawsze spóźniona, roztargniona, niedyskretna. Nawet jeśli nie ma grosza przy duszy, trudno odmówić jej w tym wszystkim uroku. Młoda kobieta zdaje sobie jednak sprawę, że jest tuż przed sporymi zmianami w swoim życiu. Związek z Raoulem należy już do przeszłości, przed nią z kolei konieczność zmierzenia się z powracającą chorobą matki. Jakby mało było komplikacji, bohaterka, nie zastanawiając się nad konsekwencjami, wdaje się w romans z żonatym mężczyzną. Szybko okazuje się jednak, że osobą, do której najbardziej chce się zbliżyć, wcale nie jest Daniel, a jego intrygująca partnerka – Émilie. Chwilowe zaślepienie czy głębsza fascynacja? Względne bezpieczeństwo, a może podjęcie ryzyka? Na te pytania pełna zapału, ale i uroczej lekkomyślności Anaïs będzie musiała znaleźć odpowiedzi.

Wypalony reżyser filmowy, nie ma już weny aby nakręcić kolejny film. Ucieka w świat fantazji przed przytłaczającym go otoczeniem.

Francja, XIX wiek. Prowincjonalny lekarz Karol Bovary czuje się samotny po śmierci żony i zaczyna coraz częściej odwiedzać Rouaulta, jednego ze swoich pacjentów. Wdowiec ulega urokowi jego córki Emmy i szybko postanawia się z nią ożenić. Ich małżeństwo nie jest jednak szczęśliwe. Kobieta nie może zadomowić się w nowym miejscu. Cierpi na nudę i pogardza swoim ograniczonym mężem. Emma po cichu marzy o miłości idealnej, o której czyta w romantycznych powieściach. W końcu żądza wrażeń popycha ją w ramiona arystokraty Rudolfa Boulanger oraz studenta prawa Leona Dupuis. Obydwa romanse są burzliwe, a także dramatyczne w skutkach. Opowieść o karmiącej się marzeniami kobiecie, która pragnie uwolnić się od rutyny i szarzyzny życia. Autorem ekranizacji powieści Gustawa Flauberta jest Claude Chabrol.

Pewnego dnia właściciel słynnej paryskiej rewii, Antoine Carco, odbiera telefon z Hongkongu. Dzwoni dawny kolega z wojska, który jest ciężko ranny i w obliczu śmierci prosi Carco, by ten zaopiekował się jego synkiem Bao, który ma odziedziczyć po nim 40 milionów dolarów. Carco natychmiast jedzie do Azji i odnajduje chłopca, którego cudem ratuje od śmierci. Prosi księdza Herve'a, który właśnie wybiera się do Francji, by ten przewiózł tam małego wraz z cennym bagażem. Łatwowierny duchowny zgadza się...

"24 Hour Party People" to historia muzycznej sceny Manchesteru, od punka, do początku muzyki rave, widziana oczami Tony'ego Wilsona, dziennikarza, właściciela wytwórni płytowej Factory Records i klubu muzycznego Hacienda. Film opisuje jego związki z takimi zespołami jak Joy Division, czy Happy Mondays.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".

Johnny Depp wciela się w rolę atrakcyjnego i zuchwałego artysty, który łamał wszystkie reguły i to w chwili, gdy dopiero powstawały zasady rządzące współczesnym światem. Lata 60-te XVII wieku, mieszkańcy Londynu byli wówczas świadkami nie tylko wielkiego rozkwitu nauki, sztuki i religii, ale również zawrotnej kariery hrabiego Rochestera.

Marysia przeprowadza się z rodziną ze wsi do miasta. W nowej szkole nie czuje się dobrze. Jej odmienny strój i sposób bycia budzi drwiny. Niebawem Marysia poznaje Kasię i Ewę. Każda z nich pragnie mieć Marysię na wyłączność.