Film dokumentuje życie niesławnych oszustów:
Elmyra de Hory i
Clifforda Irvinga.
De Hory, który później popełnił samobójstwo, aby uniknąć dłuższego pobytu w więzieniu, wyrobił sobie markę, sprzedając podrobione dzieła sztuki takich malarzy jak
Picasso i Matisse.
Irving był niesławny z powodu napisania fałszywej autobiografii
Howarda Hughesa.
Welles porusza się między dokumentem a fikcją, badając podstawowe elementy oszustwa i ludzi, którzy popełniają oszustwo kosztem innych.