Grupa kobiet zostaje porwana przez rewolucjonistów i zmuszona do prostytucji w domu publicznym w dżungli. Rewolucjoniści mogą tam wykorzystywać kobiety a sadystyczna naczelniczka więzienia ucina głowy dziewczynom, które nie są wystarczająco chętne do współpracy.
Królowi Piecuchowi XII było wiecznie zimno, ponieważ nic nie robił. Pałac cały dymił piecami, a król przykrywał się kilkoma warstwami kołder i koców. Cały dwór zajmował się podtrzymywaniem temperatury, wykarczowano przy tym okoliczne lasy. Kiedy pewnego dnia wysiadły piece, król w panice zaczął biegać po pałacu. Niespodziewanie właśnie w biegu się rozgrzał. A nawet zmienił nazwisko.
Imperium Rzymskie. Grupa mieszkańców Alby z Lombardii, która chce odwiedzić Rzym, w wyniku nieporozumienia zostaje wzięta za armię wroga. Zaniepokojony senat rzymski postanawia wypowiedzieć im wojnę. Ale bogowie Apollo i Mars nie chcą wojny i zmuszają przywódców obydwu stron do zawarcia kompromisu.
Laura jest pianistką, która porzuca męża, bo nie może znieść zepsutego związku w którym tkwi. Znajduje pracę jako kompozytorka, będzie pracować dla Marty do której się przeprowadza. Kobiety zaczynają zbliżać się do siebie uczuciowo.
W swoim debiucie fabularnym z 1977 roku, reżyser Kidlat Tahimik, który jest powszechnie uważany za ojca niezależnego kina filipińskiego, gra filipińskiego kierowcę jeepa, który chce wyemigrować do Ameryki, aby zostać astronautą. Marząc o wyidealizowanej wersji Zachodu, przewodniczy fanklubowi konstruktora rakiet Wernhera von Brauna. Podróżując swoim kolorowo udekorowanym jeepem dociera do Paryża, gdzie jego iluzje się rozpadają.
Dwóch lokajów to jedyni służący, którzy pozostali w zamku po tym, jak Wielka Księżna przegrała wszystko przy stole do gry. Cała trójka będzie próbowała wszelkimi sposobami odzyskać własność rodową, również dlatego, że w międzyczasie na terenie posiadłości znaleziono ropę.