Filmy 1977

Dramat młodego, niedoświadczonego człowieka - rekordzisty świata w pływaniu, który nie wytrzymał „ciśnienia” sukcesu. Nauka poszła w kąt, a zamiast treningów nastąpiły pijatyki. Kiedy na dobitek zawodnik naraził się działaczom - został usunięty poza nawias życia sportowego. Miarę nieszczęścia dopełnia nieuleczalna choroba. Będąc już inwalidą z amputowaną nogą bohater nie załamuje się jednak i za namową trenera wraca na pływalnię.

Film opowiada o dyrektorze zakładów skórzanych "Renifer" na Dolnym Śląsku. Dyrektor został usunięty ze stanowiska i relacjonuje o swoim życiu, o działalności przedsiębiorstwa, w którym pracował, o szykanowaniu ludzi pracy...

Gdy żywa kobieta wykonuje striptiz, jest oklaskiwana przez publiczność składającą się z postaci z kreskówek. Ich podniecenie niszczy budynek kabaretu.

Krótka animacja w kombinacji z piosenką, która opowiada o pewnym fakirze, który mimo, że dzielnie połykał gwoździe i spał sobie słodko na pinezkach, to jak się okazało, panicznie bał się... zastrzyku.

Poetycki film animowany Stanisława Lenartowicza, dotykający tematu przemijania czasu i młodości.

„Mnie jest tak i dobrze” mówi główny bohater dokumentu Józefa Cyrusa – samotny, starzejący się rolnik, który bez narzekania znosi codzienne niewygody i prowadzi tradycyjne wiejskie gospodarstwo. „(…) Rola nie może stać, trzeba ciągle pracować” – tłumaczy. Kamera towarzyszy wysiłkom głównego bohatera, który – choć końca dobiegają lata 70. XX wieku – nie dysponuje żadnymi maszynami rolniczymi i pracuje niczym dziewiętnastowieczni chłopi. Jego jedynym pomocnikiem i wiernym towarzyszem jest tytułowy wół. Stopniowo, w kolejnych ujęciach poznajemy światopogląd bohatera. Jest to świadectwo człowieka z innej epoki, który odmawia nawet spania na materacu, bo „na słomie się urodził i na słomie dożyje”. Kolejne części filmu, m.in. kosa, jarzmo, urodziny, sianożęcie czy jesień, to elementy, które nadają rytm życiu głównego bohatera. Film jest pracą dyplomową reżysera, scenarzysty i operatora Józefa Cyrusa. Film otrzymał nagrodę specjalną na Krakowskim Festiwalu Filmowym w 1978 roku.

Przewrotna i groteskowa filozofia bytu ukazana w minimalistycznym, właściwym dla Daniela Szczechury, wydaniu.

Serial ukazuje zmiany współczesnego pejzażu przemysłowego Polski i towarzyszące im przemiany w świadomości i obyczajowości ludzi, którzy ten pejzaż tworzą. Opowiada o kolejach losu młodego polskiego inżyniera – Bogdana Zawady, zatrudnionego na dwóch wielkich budowach: zapory wodnej w Bieszczadach, a następnie na budowie Portu Północnego.

Kamil Jest lekarzem w rejonowej przychodni. Codziennie udziela rad swoim pacjentom, troszczy się o nich. Nie potrafił jednak znaleźć recepty na swoje mocno skomplikowane życie. Od lat dzieli je między rodzinę oraz kochankę, którą poznał, kiedy dzieci były jeszcze małe. Nie miał odwagi opuścić żonę, pozostał dla dobra rodziny. Nie przestał jednak spotykać się z Małgorzatą. Po latach robiąc rachunek sumienia widzi, że przegrał, roztrwonił swoje życie nie umiejąc podjąć stanowczej decyzji. Swoim postępowaniem skrzywdził bliskie mu osoby…

Rejestracja przygotowań i plebiscytu na pracownika roku w jednym z warszawskich przedsiębiorstw. Procedura konkursu jest skomplikowana i wieloetapowa. Liczą się sumienność i uczciwość, ale też praca społeczna. Nagrodą dla zwycięzcy jest zegarek. W kadrach widzimy typowe sceny z przedsiębiorstwa czasów PRL, relacje dyrektora z pracownikami, przeciągające się narady, hasła na ścianach i wszechobecne papierosy.