Filmy więzienie, turcja

Zanim Charles Xavier i Erik Lensherr przybrali imiona Profesor X i Magneto, byli młodymi ludźmi, którzy odkryli w sobie niezwykłe moce. Nim zostali zaciętymi wrogami, byli bliskimi przyjaciółmi, którzy połączyli swe siły z innymi Mutantami, aby zapobiec największemu zagrożeniu, przed którym stanął świat. Wkrótce jednak rozdzielił ich konflikt, który doprowadził do wybuchu wiecznej wojny między Bractwem skupionym wokół Magneto a grupą X-Men, której przewodził Profesor X.

Historia bandyty Barana (_Şener Şen_(o)), który po odsiedzeniu w więzieniu długoletniego wyroku szuka zemsty.

Film, który w powszechnej świadomości zapoczątkował nową falę w kinie tureckim. Nakręcony w stylu „guerilla” – niemal bez budżetu, z minimalną ekipą oraz naturalnymi sceneriami i aktorami. Poświęcony wykluczonym ze społeczeństwa: bezdomnym, pijakom, onanistom, heroinistkom. Wchodzący pod powierzchnię rzeczy. Piękne nabrzeża Stambułu pokazują tu inną twarz – miejsca przeklętego i niegościnnego, od którego otwartych przestrzeni nie ma ucieczki. Jednocześnie Salto w trumnie to film w wielu momentach zaskakujący humorem i eksperymentem. Pełno tu zbyt bliskich kadrów, nagłych cięć, oryginalnego dźwięku oraz klimatycznej muzyki Baba Zuli. Główny bohater (Mahsun) nie ma domu i marznie zimą na ulicach. Ratuje go jednak pasja, która polega na włamywaniu się w nocy do samochodów. Mimo surowych kar, nie potrafi oprzeć się pokusie kradzieży ambulansu czy autobusu, ale i rozmaitym szaleństwom na ulicy. Mahsun wydaje się ograniczony umysłowo, być może nie rozumie świata, albo też żyje w swoim własnym? W jednej z najpiękniejszych sekwencji filmu wykrada z twierdzy Rumeli pawia – symbol bogactwa, płodności, ochrony przed złem – i razem podróżują przez miasto w surrealistycznej ucieczce donikąd.

Nejat nie aprobuje wyboru swego ojca, Aliego, który za swoją partnerkę życiową wybrał prostytutkę. Jednak z biegiem czasu, gdy dowiaduje się, że Yeter większość zarobionych pieniędzy wysyła swojej córce, by ta mogła się kształcić, zmienia podejście do kobiety i nie patrzy na nią tylko przez pryzmat jej zawodu. Kiedy nieoczekiwanie Yeter umiera, Nejat wyrusza do Istambułu, by odszukac jej córkę - Ayten.

Film Alana Parkera rozpoczyna się od obławy na tureckim lotnisku, podczas której grany przez Davisa bohater zostaje przyłapany na posiadaniu narkotyków. Trafia do więzienia, w którym skazani i oczekujący na rozprawy są traktowani w nieludzki, wręcz zbrodniczy sposób. Tytuł Midnight Express oznaczał w slangu umysłowy „odlot”, jakiego doznawali wszyscy przebywający dłużej w więziennych murach...

Film, utrzymany w konwencji paradokumentu, opowiada historię Virgila Starkwella. Jako dziecko był gnębiony przez kolegów, w dorosłym życiu również mu nie idzie. Utrzymuje się z drobnych kradzieży i chwyta się różnych zajęć. Kiedy wreszcie poznaje piękną dziewczynę, wydaje się, że wszystko zacznie się układać. Zanim to nastąpi, musi jednak napaść na bank.

Mehmet jest nowym zdobywcą Stambułu. Pracuje w wodociągach, ma młodą narzeczoną. Podczas burdy po meczu zaprzyjaźnia się z Berzanem, ulicznym sprzedawcą i kurdyjskim aktywistą. Pewnego razu podczas kontroli autobusu policja odnajduje obok Mehmeta porzuconą torbę z bronią. Przesłuchanie staje się brutalne i długie, gdyż zatrzymany wygląda podejrzanie kurdyjsko (ma ciemne włosy i ostre rysy twarzy). To zdarzenie niesie za sobą przykre konsekwencje: krąg znajomych Mehmeta stopniowo się przerzedza, w pracy pojawiają się problemy, spotyka się z szykanami ze strony sąsiadów, jego dziewczyna się załamuje. Jedyną osobą, która w pełni go rozumie jest Berzan, jednak i on nieustannie ściera się z policją. Gdy wydarza się tragedia, Mehmet wyrusza w długą podróż na Wschód (do ojczyzny Kurdów) i przechodzi tam powolną, lecz nieodwracalną metamorfozę. Dramatyczna przypowieść o tożsamości, przyjaźni, lojalności.

W filmie zadedykowanym mistrzowi tureckiego kina, Zeki Öktenowi, Demirkubuz powraca do bohaterów Masumiyet, przedstawiając dopełnienie ich losów. Osadzony w dzisiejszej Turcji, jest rodzajem prequelu opowiedzianej przed kilkoma laty historii. Oto młodziutki Bekir (pracujący w sklepie meblowym należącym do jego ojca) poznaje śliczną Uğur – dziewczynę z sąsiedztwa, pochodzącą z ubogiej rodziny wspieranej przez lokalnego mafioza. Dziewczyna jest obsesyjnie zakochana w Zagorze, odsiadującym wyrok bandycie. Bekir traci dla niej głowę i kiedy dziewczyna podąża za Zagorem (przenoszonym do kolejnych więzień), Bekir rusza jej tropem, porzucając wszystko, co ma. Tak rozpoczyna się szaleńcza odyseja bohaterów po tureckich miastach i miasteczkach. Fatalne zauroczenie staje się siłą napędową obojga. Pomiędzy Uğur a Bekirem wytwarza się chorobliwy układ zależności, w którym oboje ściągają się nawzajem w dół. Fatalna miłość staje się jedyną wartością w ich życiu. Demirkubuz tworzy tu szczególny rodzaj filmu drogi, którą bohaterowie przemierzają na oślep, ubezwłasnowolnieni destrukcyjną namiętnością.