Filmy gitarzysta, gitara

Krótko po upadku Salvadora Allende w Chile artysta sympatyzujący z Juntą Rządu Wojskowego przybywa do Paryża, aby śpiewać o tym, co uważa za nową rzeczywistość w kraju. Natrafia na niego grupa chilijskich uchodźców i postanawia porwać go w dość osobliwy sposób: zabierając go na imprezę. Wkrótce jednak wychodzą na jaw ich najcięższe wady: nieumiejętność organizowania się, nieefektywne zgromadzenie, które zmusza ich do głosowania nawet przy podejmowaniu nieistotnych decyzji, różnice klasowe między wygnańcami burżuazyjnymi i wygnańcami robotniczymi, a w szczególności pusta retoryka, dyskurs polityczny bardziej nastawiony na zdobycie poklasku niż na rozwiązanie ich sytuacji.

Rozwiedzeni rodzice dzielą się opieką nad synem, prowadząc go przez dzieciństwo i okres dojrzewania do dorosłego życia.

Druga część filmu opowiada tym razem o wyprawie wehikułem w przyszłość. Tym razem Marty (Michael J. Fox)wyrusza w towarzystwie swojej dziewczyny Jennifer (Elisabeth Shue). Jego celem jest rok 2015 w którym jego dzieci mają wpaść w szkole w duże tarapaty. Marty jednak znów wpada w kłopoty kupuje magazyn sportowy z wynikami którym miał się posłużyć do wygrania fortuny. Doktor Emmet Brown (Christopher Lloyd) mu tego zabrania więc wyrzuca wyniki do kosza. Z kolei Biff (Thomas F. Wilson) podsłuchujący rozmowę wyciąga magazyn z kosza i cofa się w przeszłość by dać sobie go i obłowić się pieniędzmi. Teraz Marty musi naprawić wszystkie zdarzenia.

Carl Allen to przygnębiony, lekceważący przyjaciół mężczyzna, którego odpowiedzią na wszystkie pytania jest „nie”. Pewnego dnia, niespodziewanie spotyka dawnego kolegę. Ten, zachęca go do pójścia na grupowe spotkanie osób, wierzących w wielką siłę słowa „tak”. Bohater decyduje się na to, po czym jego życie zupełnie się odmienia. Carl staje się spontanicznym wesołym i przyjacielskim facetem. Jednak czy nagminne i nieprzemyślane godzenie się na wszystko przyniesie mu same pozytywne skutki?

Historia legendarnego bramkarza, który ma zaprowadzić porządek w barze, który jest opanowany przez groźnego gangstera i jego pomocników.

Dwoje nieco samotnych i opuszczonych ludzi, zagubionych na ulicach gwarnego Dublina. On jest ulicznym grajkiem, zbyt niepewnym, by za dnia grać przechodzącej pośpiesznie obok publiczności swoje piosenki; robi to tylko wieczorami. Ona jest emigrantką z Czech, sprzedaje róże, sprząta mieszkania i marzy o własnym fortepianie. Oboje mają niezwykły talent muzyczny, złamane serca i olbrzymią chęć, aby odmienić swoje życie. W błyskawicznie rozwijającym się i coraz bardziej bogacącym Dublinie, który zmienia się pod wpływem boomu ekonomicznego, oni oboje są outsiderami, szamoczącymi się ze swoją muzyką i uczuciami. Ich przypadkowe spotkanie odmieni życie obojga. Odkryją, że dzielą pasję do muzyki i talent. W ciągu zaledwie kilku dni, zainspirują się nawzajem do spełniania swoich marzeń. Zdecydują się na nagranie płyty, inaczej spojrzą na swoje życie, odnajdą stracone uczucia. W muzyce odnajdą łączącą ich więź. A wszystko zaczyna się od jednej smutnej piosenki, śpiewanej późnym wieczorem na Grafton Street oraz niebieskiego, zepsutego odkurzacza...

Nastolatka z pomocą przyjaciół walczy z wampirami, demonami i innymi piekielnymi stworzeniami.

Will to niepoprawny "młodzieżowy" obibok, który unika wszelkiej odpowiedzialności i problemów, takich choćby jak... "męczące" dzieci. Wszystko się zmienia, gdy Will spotyka Marcusa - dziwacznego dwunastolatka, który daje mu niezłą lekcję życia. Adaptacja popularnej książki Nicka Hornby'ego jest pełną humoru historią przyjaźni, która przekonuje nas, że mężczyźni też czasem cierpią z miłości.

Raimunda jest żoną bezrobotnego mężczyzny i matką nastoletniej dziewczyny; jej siostra Sole jest fryzjerką; matka zaś zginęła wraz z mężem w pożarze. Ta ostatnia najpierw ukazuje się swej siostrze, następnie zaś Sole, choć najwięcej niedokończonych spraw łączy ją z Raimundą i jej sąsiadką Agustiną.

Przenoszący się z jednej kanapy na drugą, z podrzędnego nowojorskiego baru do kolejnego, muzyk Davies (Oscar Isaac), próbuje odnaleźć swoje miejsce w świecie, a także wciąż uciekającego mu kota. Po drodze marzy o zrobieniu wielkiej kariery muzycznej. Gra co prawda z Justinem Timberlakiem, ale nie da się ukryć, że muzycy mijają się w doborze repertuaru. Davies na pewno nie jest mistrzem w podejmowaniu właściwych decyzji. Nieustająco zostawia i zabiera rzeczy od dziewczyny przyjaciela, z którą sam miał romans (Carey Mulligan). Ich dialogi skrzące od ciętych ripost zapewne przejdą do zbioru najlepszych tekstów Coenów.